8565557862

Z ŻYCIA SBP 73

przyniesie oczekiwanych przez środowisko rezultatów. W dobie pluralizmu społecznego i politycznego nadchodzi kolejny czas próby dla naszej organizacji. Będzie ona atrakcyjna dla środowiska bibliotekarskiego wtedy i tylko wtedy, gdy podejmować będzie działania efektywne wynikające z rzeczywistych oczekiwań tego środowiska.

Stefan Kubów

SPRAWOZDANIE ZARZĄDU GŁÓWNEGO STOWARZYSZENIA BIBLIOTEKARZY POLSKICH ZA OKRES 16 MAJA 1986—15 MAJA 1989 ZŁOŻONE PRZEZ SEKRETARZA GENERALNEGO

Mijający czteroletni okres działalności Stowarzyszenia stanowił w dziejach SBP ważną cezurę. Rezultatem ożywionej dyskusji na Krajowym Zjeździe Delegatów w Toruniu było pewne uspokojenie nastrojów w środowisku bibliotekarskim, co sprzyjało konsolidacji struktur SBP.

Nowo wybrany Zarząd Główny SBP przystąpił z pełnym przekonaniem i zaangażowaniem do realizacji uchwał Zjazdu, przyjmując za podstawę swego działania uchwalony Program działania SBP na lata 1985-1989 oraz wnioski zgłoszone i przyjęte na zjeździe, a także późniejsze, których z różnych względów zjazdowa Komisja Wnioskowa nie zdołała już rozpatrzyć.

Głównym celem SBP w tej kadencji — obok kontynuowania wszystkich pozytywnych tradycji Stowarzyszenia i społeczności bibliotekarskiej w Polsce — było wzmocnienie ilościowe i jakościowe organizacji oraz pogłębienie i rozszerzanie działalności, a także podnoszenie sprawności wszystkich struktur SBP.

Realizując te cele ZG wykorzystał przypadający w 1987 r. jubileusz 70-lecia powstania Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Ta ważna rocznica została właściwie wyeksponowana i spożytkowania dla rozpropagowania problemów bibliotek i bibliotekarzy, a centralnym punktem szerokiej akcji obchodów jubileuszowych stał się IX Zjazd Bibliotekarzy Polskich odbyty w dn. 20-22.10.1987 r. w Warszawie.

Upływająca kadencja dzieli się na dwie zasadnicze części, których granicę stanowi właśnie IX Zjazd.

W pierwszym okresie ZG SBP główny nacisk położył na przygotowanie i przeprowadzenie imprez związanych z 70-leciem SBP, zarówno na szczeblu centralnym, jak i regionalnym. Szczególnie wiele uwagi i pracy poświęcono zorganizowaniu IX Zjazdu. W odczuciu ustępującego Zarządu starania te uwieńczone zostały powodzeniem. Ocena skali tych osiągnięć, ich trwałości oraz stopnia wykorzystania nie należy już do nas.

Okres, który nastąpił po IX Zjeździe był znacznie trudniejszy z powodu ogólnych uciążliwości występujących w życiu kraju. Głównym problemem była i jest bardzo trudna sytuacja finansowa Stowarzyszenia, która w pewnej chwili zagroziła istnieniu SBP. Groźbę tę, dzięki pomocy MKiS, udało się oddalić. Jest to jednak tylko przesunięcie zagrożenia, bo dotacja MKiS pozwoliła opanować sytuację doraźnie. Byt Stowarzyszenia jest nadal zagrożony. Nowy Zarząd będzie musiał się zmierzyć z tym problemem w pierwszej kolejności.

Trudności finansowe spowodowały poważne kłopoty organizacyjne. Należą do nich zakłócenia w pracy Biura ZG SBP, wynikające z częstych zmian personalnych (długoterminowe urlopy bezpłatne, odejścia z pracy, niefortunne zmiany na stanowisku dyrektora Biura), a także konfliktów wewnętrznych w samym Biurze oraz nieporozumień jednego z kolejnych dyrektorów Biura z członkami Prezydium ZG.

WŁADZE NACZELNE SBP

Krajowy Zjazd Delegatów w Toruniu powołał w wyniku tajnego głosowania naczelne władze Stowarzyszenia: przewodniczącego ZG, Zarząd Główny — 25 członków, Główną Komisję Rewizyjną — 7 członków i 2 zastępców, Główny Sąd Koleżeński — 5 członków.