Wstęp
Decentralizacja władzy i spoczywająca głównie na gminie odpowiedzialność za kreowanie przestrzeni, stawia przed nią olbrzymie wyzwanie związane z wyborem optymalnych rozwiązań planistycznych. Wykształcony w Polsce system planowania przestrzennego coraz częściej wykorzystuje do tego celu specjalistyczne narzędzia.
Rozwój Systemów Informacji Przestrzennej, zwiększenie możliwości sprzętu i oprogramowania komputerowego umożliwił ich zastosowanie na potrzeby gospodarki przestrzennej. Ułatwiają one pracę planistów, oraz zwiększają możliwości pełnego poznania i racjonalnego gospodarowania. Proces projektowania poprzedzony jest badaniami istniejącego stanu zagospodarowania. SIP umożliwiają dokładniejsze i bardziej precyzyjne określenie uwarunkowań do projektowania poprzez szeroki wachlarz analiz przestrzennych. Korzyści wynikające ze stosowania techniki, skracającej czas opracowań i poprawiającej wyniki, stopniowo uzależniają planowanie przestrzenne od Systemów Informacji Przestrzennej.
Wzrost wiedzy i zainteresowanie społeczeństwa planowaniem przestrzennym oraz publiczny dostęp do informacji za pośrednictwem SIP stwarza przed nimi duże szanse rozwojowe jako narzędzia umożliwiającego społeczeństwu udział w myśleniu o strategicznym rozwoju miasta. Takie podejście do planowania, z wykorzystaniem partycypacji społecznej daje możliwość podejmowania racjonalnych i społecznie aprobowanych decyzji, czyniąc cały system bardziej elastycznym i słusznym. Powszechne wykorzystanie SIP sprawia że stają się one głównym narzędziem wspomagającym planowanie przestrzenne, umożliwiając stymulowanie rozwoju i jego ocenę. Kolejne lata pokażą czy rozwój Systemów Informacji Przestrzennej zupełnie odmieni spojrzenie na zagadnienia związane z planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym. Wykładnicze tempo rozwoju i stale poszerzające się możliwości pozwalają na optymistyczną wizję przyszłości.
9