Część nauczycieli już dzisiaj nie korzysta z podręczników przygotowanych przez wydawnictwa, wykorzystując różnorodne dostępne materiały edukacyjne bądź tworząc własne. Ponadto coraz chętniej szkoły korzystają z dostępu do platform edukacyjnych, zawierających interaktywne i multimedialne zasoby edukacyjne służące nauczaniu i uczeniu się.
Oprócz podręczników dopuszczonych do użytku szkolnego, ustawa z dnia 30 maja 2014 r. przewiduje zatem możliwość wybrania przez nauczycieli oraz dokonania przez szkołę zakupu na potrzeby uczniów, ze środków dotacji celowej przeznaczonej na ten cel, różnego rodzaju materiałów zawierających treści edukacyjne, które zastąpią lub uzupełnią podręczniki. Katalog tych materiałów może być szeroki, od zasobów edukacyjnych udostępnianych w sieci na platformach edukacyjnych, do książek zawierających treści edukacyjne, które mogą zastąpić lub uzupełniać realizację programu nauczania. Biorąc pod uwagę zasady udzielania i wydatkowania dotacji celowej należy jednak mieć na uwadze, że materiały te -analogicznie jak podręczniki - muszą służyć uczniom danej klasy (być wypożyczane, a w przypadku zasobów dostępnych w sieci - udostępniane) przez co najmniej 3 kolejne lata szkole.
Wprowadzona w ustawie z dnia 30 maja 2014 r. definicja materiału ćwiczeniowego, w odróżnieniu od materiału edukacyjnego, uwzględnia przede wszystkim jednorazowość materiału ćwiczeniowego, rozumianą jako brak możliwości korzystania z takiego materiału przez kolejny rocznik uczniów (zeszyty ćwiczeń, karty pracy, itp.).
W rozumieniu niniejszej ustawy materiałami ćwiczeniowymi me są takie materiały jak zeszyty, bloki, inne materiały plastyczne czy przybory szkolne dla uczniów.