39335 strona (483)

Przykrywanie pacjenta

1.    Obszar przegrzewany nie powinien być zasłonięty przez odzież czy płat tkaniny, tak aby wykonujący zabieg mógł obserwować to miejsce.

2.    Odzież i tkaniny są izolatorami cieplnymi i mogą być przyczyną podrażnienia skóry lub oparzeń.

3.    Pacjent powinien zdjąć uciskające ciało paski (np. stanik) i elastyczne elementy podtrzymujące (np. pończochy, pasy uciskowe, szelki), tak aby nie upośledzać krążenia krwi, co może utrudnić rozpraszanie wydzielonego ciepła.

Ustalanie wyjściowego poziomu mocy

1.    Wyjściowy poziom mocy ustala się na podstawie zaleceń zawartych w instrukcji. stanu pacjenta i praktycznego doświadczenia terapeuty.

2.    W przypadkach wątpliwych należy zacząć zabieg przy niskim natężeniu pola, np. równym '/₃ mocy urządzenia, i stopniowo je zwiększać do chwili, gdy po zestrojeniu obwodów pacjent zacznie odczuwać łagodne i przyjemne ciepło.

Dostrajanie obwodu leczniczego (pacjenta)

1.    Następnie należy ręcznie dostroić obwód pacjenta do obwodu głównego, aż do uzyskania wstępnie określonego poziomu przegrzania.

2.    W niektórych modelach wskaźniki lub czytniki cyfrowe znajdujące się na konsolecie aparatu podają parametry zabiegu zalecane dla danej odległości, choroby lub cech obszaru przegrzewanego.

3.    W starszych modelach wartości natężenia pola znajdujące się na środku skali odpowiedniego wskaźnika są zwykle najkorzystniejsze.

4. Należy unikać przekroczenia granicy „czerwonego niebezpieczeństwa" zaznaczonej w większości modeli. W przypadku przekroczenia należy zmniejszyć moc do poziomu wyjściowego.

Kontrolowanie przebiegu zabiegu

1.    Podczas całego zabiegu pacjent powinien odczuwać łagodne ciepło.

2.    Należy natychmiast reagować, jeżeli pacjent zgłasza, że odczuwa gorąco.

3.    Jeszcze raz muszę podkreślić, że ze szczególną uwagą należy traktować pacjentów z zaburzeniami czucia (związanymi np. z miażdżycą tętnic, cukrzycą lub zaburzeniami krążenia obwodowego).

Urządzenia automatyczne

Pracując z urządzeniami dającymi możliwość automatycznego wyboru mocy i dostrojenia, należy stosować się do wskazówek dostarczanych przez producenta.

Czas trwania zabiegu

Zabieg diatermii krótkofalowej trwa od 10 do 30 minut w zależności od rodzaju choroby i pacjenta. Krótsze zabiegi zaleca się w przypadku łagodnych chorób i przegrzewania niewielkich obszarów (np. ucho, nadgarstek, zatoki). Zabiegi na większych obszarach (np. dolna część pleców, tylna ściana klatki piersiowej lub brzuch) mogą trwać dłużej, do 30 minut, aby w tkankach mogła się wydzielić wystarczająca ilość energii, od czego zależy leczniczy skutek zabiegu. W większości łagodnych chorób o przewlekłym przebiegu zabiegi diatermii krótkofalowej można stosować 2 razy na tydzień. Jednak jeżeli choroba wymaga bardziej intensywnego leczenia (co nie jest równoznaczne z dostarczaniem większej ilości ciepła), nie ma przeciwwskazań do

25