dagogiką. Uznano, że słuchacze mają gruntowną wiedzę merytoryczną, uzyskaną na studiach pierwszego stopnia. W związku z tym ograniczono, a po dwóch latach w ogóle skreślono z programu studiów przedmioty kierunkowe. Nie było to korzystne, zwłaszcza, że słuchaczami byli ludzie młodzi, bez praktyki w zawodzie nauczycielskim. Studia te włączono do Instytutu Nauk Pedagogicznych i dlatego kadra Zakładu Wychowania Obronnego nie miała wpływu na organizację procesu kształcenia.
W kwietniu 1980 r. kierownikiem Zakładu Wychowania Obronnego mianowany został ppłk dr Stefan Zabdyrski. Wkrótce uruchomiono studia podyplomowe dla absolwentów kierunku pedagogika w zakresie wychowania obronnego. Stwierdzono, że 60% treści programowych uległo zmianie, dlatego rekrutowano absolwentów, którzy ukończyli studia przed kilku laty. Studia trwały dwa semestry, a za podstawową uznano problematykę wynikającą z potrzeb praktyki szkolnej. Najważniejsze miejsce zajmowała dydaktyka przysposobienia obronnego w wymiarze 70 godzin, z czego znaczna część zajęć odbywała się w szkole ćwiczeń, a na pozostałe przedmioty przeznaczono po 20-30 godzin.
W styczniu 1982 r. został rozwiązany Instytut Nauk Pedagogicznych, a w jego miejsce powstały odrębne jednostki, wśród nich Samodzielny Zakład Pedagogiki z Wychowaniem Obronnym. Jeszcze w październiku tego samego roku przywrócono poprzednią nazwę zakładu - Zakład Wychowania Obronnego. 14-15 maja 1982 r. ZWO byl organizatorem pierwszej konferencji naukowej na temat modyfikacji studiów dla nauczycieli przysposobienia obronnego. W obradach uczestniczyli przedstawiciele Rady Naukowej MON, Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Oświaty i Wychowania, Zespołu Wychowania Obronnego Komisji Nauk Pedagogicznych PAN oraz przedstawiciele licznych środowisk naukowych z całego kraju.
Wprowadzono także pięcioletnie magisterskie studia stacjonarne na kierunku wychowanie obronne. Równocześnie były prowadzone studia podyplomowe dwusemestralne; a potem trzysemestralne dla nauczycieli wychowania obronnego. Rozpoczęto także pięcioletnie magisterskie studia zaoczne na kierunku wychowanie obronne. Program studiów dziennych i zaocznych przewidywał realizację treści zawartych w dwu blokach przedmiotowych: ogólno pedagogicznym i specjalistycznym (kierunkowym). Większość przedmiotów bloku kierunkowego miała charakter praktyczny i metodyczny. Zasadniczą rolę w przygotowaniu studentów do pracy w charakterze nauczycieli przysposobienia obronnego przyznano dydaktyce przysposobienia obronnego i praktyce pedagogicznej realizowanej w szkołach. Przygotowano i wydano drukiem szczegółowe programy kształcenia na studiach dziennych i zaocznych. Studia podyplomowe z wychowania obronnego były przeznaczone dla czynnych nauczycieli z wyższym wykształceniem, nauczających przysposobienia obronnego w szkołach ponadpodstawowych, a nie-posiadających przygotowania specjalistycznego, uzyskanego poprzez ukończenie studiów wyższych na kierunku pedagogika w zakresie wychowania obronnego lub wychowanie obronne. W wyjątkowych przypadkach mogli być na nie przyjmowani również wykładowcy przedmiotów obronnych studiów wojskowych szkól wyższych.
W roku 1987 zmieniono nazwę kierunku studiów na: pedagogika w zakresie specjalności wychowanie obronne. Od września 1989 obowiązki kierownika Zakładu Wychowania Obronnego pełnił płk doc. dr hab. Paweł Tyrała, a od czerwca 1991 r. -ppłk doc. dr hab. Sławomir Mazur. W 1991 r. uległ likwidacji Samodzielny Zakład Wychowania Obronnego, a na jego miejsce utworzono Zakład Wychowania Obronnego w Katedrze Pedagogiki. W związku z przeobrażeniami oświatowymi i społeczno-politycznymi w kraju oraz brakiem norm prawnych dotyczących funkcjonowania w szkołach przedmiotu przysposobienie obronne, od 1991/92 r. została wstrzymana rekrutacja na ten kierunek. Ostatni absolwenci opuścili uczelnię w czerwcu 1995 r.
Otwarto trzyletnie zaoczne studia zaw'odow'e na kierunku pedagogika w zakresie specjalności wychowanie obronne. Zorganizowano też 2,5-letnie studia magisterskie w zakresie pedagogiki z wychowaniem obronnym dla oficerów wojska polskiego i straży po-