Opisana metoda wyznaczenia bilansu z zastosowaniem zdjęć NOAA mogłaby również dostarczyć informacji dla rejonów nie objętych pomiarami aktynometrycznymi.
5.2. GĘSTOŚĆ STRUMIENIA CIEPŁA WYMIENIANEGO POMIĘDZY POWIERZCHNIĄ CZYNNĄ A PODŁOŻEM (G)
Wielkość przepływu ciepła w glebie jest proporcjonalna do gradientu temperatury gleby. B. A. Kimball i R. D. Jackson (1979) zastosowali następujący wzór na obliczenie przepływu ciepła (G):
G = XdT/dz, (31)
gdzie: X - przewodnictwo cieplne gleby.
R. Geiger (1959) przedstawił tablice z wartościami X, które przyjmują wartość 2,2 dla wilgotnych piasków i 0,25 dla suchych glin.
Na polu testowym pomiary przepływu ciepła w glebie wykonywane były w jednym punkcie. Ze względu na gęste pokrycie gleby roślinami wartości ciepła zużytego na ogrzanie gleby były niewielkie i kształtowały się na poziomie 10% wartości RN. Przepływ ciepła w glebie nie jest mierzony na żadnej stacji meteorologicznej w Polsce. Gęstość strumienia ciepła wymienianego pomiędzy powierzchnią czynną a podłożem (G) została obliczona w funkcji temperatury powietrza (Ta) i strumienia różnicowego radiacji (RN) na podstawie dwuletnich pomiarów prowadzonych na poligonie
Ryc. 5. Związek pomiędzy strumieniem (Gm) mierzonym a obliczonym (Go) według wzoru (32) Relationship between heat flux calculated (Go) by means of eąuation (32) and measured (Gm)