8796960372

- 20 -

- 20 -

"Zwracamy się - mówi - i apelujemy do sumienia wszystkich uczciwych działaczy polskich ugrupowań politycznych, szczególnie do kierownictw politycznych i prasy ugrupowań demokratycznych; aby przez zajęcie właściwej postawy dać odpór haniebnym wyczynom zdrajców narodu i postawić ich poza obrębem społeczeństwa polskiego...”

Z tego i innych wypowiedzeń PPR widoczne są groźby przyśpieszenia uderzenia na "reakcję”; planowanego właściwie w momencie wybuchu rewolucji; a także z tonu prasy wynika, że partia do tej walki prowokacyjnie prze; choć się rzekomo od niej^ w interesie narodu odżegnuje.

Odnośnie wydania omawianego wyżej "Oświadczenia" zaznaczyć należy; iż wydane ono zostało przede wszystkim na skutek fermentów, jakie zaistniały w szeregach partii przez czytanie prasy niepodległościowej, piętnującej bandytyzm i palenie stert ze zbożem. To też KCPPR, dla uspokojenia niejako umysłów i zaznaczenia swego stanowiska, jak stwierdzają wiadomości z wewnątrz partii; po burzliwych naradach zmuszony był powziąć decyzję oficjalnego wypowiedzenia się w tej sprawie.

C Z ę S C IV.

Zagadnienia wewnętrzno-organizacyjne 1 ąprawy personalne P. P, R_a i Gwardii Ludowej.

Biorąc pod uwagę różne poczynania charakteru organizacyjnego kierownictwa ruchu komunistycznego, zauważyć należy, że mają One na celu nietylko \una3owienie; ale przede wszystkim ubojowienie organizacji. PPR. czyni bardzo duże wysiłki, by nie tylko indywidualnie pozyskiwać nowych członków, ale też przez rozbijanie od wcwhątrz rówżnych innych grup; zwłaszcza o radykalnych i demokratycznych kierunkach; zdobywać sobie dalszych zwolenników, podkreślając pilną potrzebę zjednoczenia aię dla walki z okupantem celem odzyskania niepodległości,

W PPR w dalszym ciągu panuje system komórkowy. Każdy członek PPR, .jest równooześnie członkiem Gwardii Ludowej.

W komórkach pracują razem starzy i młodzi. W zadaniu bojowym lub propagandowym komórka zwie się sekcją i na czele jej stoi sekcyjny.

Nadal prowadzona jest przez kierownictwo PPR wytężona akcja zbrojenia swych szeregów. Polega ona na skupach i okradaniu transportów okupanta, na zdobywaniu broni przy napadach na mniejsze oddziały; rozbrajaniu posterunków oraz na przyjmowaniu sowieckich transportów broni i amunicji drogą powietrzną.

W Warszawie ośrodkiem skupu broni jest Bródno i fort Bema; natomiast amunicja idzie głównie z Dworca Wileńskiego i Zachodniego.

#