danym roku. Będą trzy rodzaje przedsiębiorstw: te które będą musiały kupować uprawnienia do emisji, te które nie będą płacić za emisję oraz te które na uprawnieniach do emisji zarobią. Wizja prezentowana przez zachodnie kraje europejskie, głównie Francję, jest taka, że wszyscy będą musieli kupować. Ci najlepsi będą kupować najmniej, Ci średni - przeciętnie, najsłabsi - najwięcej.
Należy mieć na uwadze to, że średnia intensywność emisji czy zużycia energii na jednostkę wartości zależy od tego, co się produkuje. Dla przemysłu sektora ciężkiego, nawet przy najnowocześniejszych technologiach, współczynnik emisyjności będzie wyższy niż dla sektora, który produkuje np. chemikalia specjalistyczne.
Jeśli chodzi o Pakiet 3x20 najbardziej zagrożone są gospodarki oparte na węglu (jak Polska) Tak samo istotne dla przemysłu rafineryjnego jest uwzględnienie surowca- ropy rosyjskiej, która ze względu na większą zawartość siarki wymaga dodatkowego zużycia energii.
1.2.1.5. Unijna polityka dotycząca odpadów
Gospodarka odpadami to kolejne wyzwanie stojące przed przemysłem chemicznym. Komisja Europejska wyznaczyła główne cele w tym zakresie: minimalizacja szkodliwego wpływu odpadów i gospodarki odpadami na środowisko oraz optymalizacja zużycia zasobów naturalnych. Odpowiedzialność producenta za produkt, po jego technicznej śmierci stanowi nowy element polityki dotyczącej odpadów. UE walczy ze składowaniem odpadów na rzecz ich spalania w specjalnie przygotowanych do tego spalarniach. Najlepszym rozwiązaniem zagospodarowania odpadów, w dobie wzrastających kosztów zużycia energii, jest ich przekształcenie w energię.
1.2.2. REACH
Pakiet legislacyjny składający się na REACH zakładający obowiązkową rejestrację substancji chemicznych, ocenę dokumentacji technicznej oraz ocenę substancji, udzielanie zezwoleń na wykorzystywanie substancji do produkcji i obrotu spowoduje istotne przegrupowanie w stosowanych związkach i produktach chemicznych, wymuszając stosowanie zamienników.
15