9524124151

uznawane były za rekwizyty „złego” [...], a niebieskie światło i niebieski dym odbierany był jako zła wróżba³⁴. Kolor niebieski, szczególnie zaprawiony cieniem i niewiadomego pochodzenia dymem czy mgłą sprawia, że przestrzeń parkingu odbieramy jako nieprzyjazną, nieprzeniknioną, zimną oraz trochę nierzeczywistą, wymykającą się ograniczeniom scenografii. Wszechobecne psy, które widzimy i słyszymy, biegające między postaciami potęgują dodatkowo odczucie niepokoju. Pies, jako symbol wszelkich wad i najgorszych cech:    obżarstwa, łapczywości, bezwstydu, służalstwa, nikczemności, egoizmu,

padlinożerstwa³⁵, dopełnia obrazu rzeczywistości, którą widz zaczyna poznawać.

Scena, w której poznajemy tytułowego Złodzieja doskonale określa z kim mamy do czynienia. Jest to człowiek okrutny, cyniczny i prostacki. Poniża Roya, obnażając go, torturując, smarując psimi odchodami, oddając na niego mocz oraz zwracając się do niego jak do dziecka. Używa chyba najbardziej podłych sposobów, które łamią lub odwracają powszechnie przyjęte tabu. Nagość i odchody to coś, czego nie wystawia się na widok publiczny. Poza tym, mieszając dwa porządki: odchody i pokarm już na początku zostaje odebrany przez widza jako barbarzyńca, ktoś kto nie odróżnia natury od kultury, dobra od zła, ktoś kto łamie odwieczne zasady, zaprzecza człowieczeństwu.

Na parkingu poznajemy również Żonę Georginę Spica, kobietę o „złotym sercu i złotym ciele”; elegancką, dystyngowaną, opanowaną, będącą zupełnym przeciwieństwem Alberta, lecz traktowaną przez niego jak przedmiot, dodatek, kukła.

W trakcie trwania sceny tortur, na parkingu pojawiają się dwie postacie oświetlone na zielono: chłopiec kuchenny i pomocnik kucharza. Stają się oni łącznikiem obu przestrzeni. Po chwili cala grupa przechodzi przez parking i udaje się do kuchni. Wraz z najazdem kamery, zmienia się motyw muzyczny, słyszymy arię śpiewaną przez chłopca oraz chór. Muzyka operowa, a więc klasyczna, szlachetna będzie stale towarzyszyła tej przestrzeni.

Kuchnia wykreowana została tak, by budziła skojarzenia z przestrzenią sacrum, świątynią, miejscem sztuki i kultury, których końca symbolem jest Albert. Wraz z wejściem do kuchni zmieniają się kolory; za równo kolory strojów bohaterów jak i elementy wnętrz. Suknia Georginy oraz szarfy na ubraniach Alberta i jego kompanów z niebieskich stają się

³⁴    Tamże, s. 153-156.

³⁵    W. Kopaliński, Słownik symboli. Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2001, s. 317.

Powszechnie znane jest powiedzenie „pies najlepszym przyjacielem człowieka”, jednak znaczenie więcej jest skojarzeń wiążących psa z ciemną stroną rzeczywistości: „pieskie życie”, „psi obowiązek”, „zejść na psy”. Sytuacja przedstawia się podobnie z barwą niebieską, która z jednej strony symbolizuje chłód i mrok, z drugiej jest kojarzona z szatą Maryi, boskością, powietrzem, spokojem. Przestrzeń parkingu jest więc przestrzenią ambiwalentną, co można wywnioskować z nagromadzenia elementów o niejednoznacznym wydźwięku emocjonalnym i kulturowym.

19