9574065686

Poplecznictwo (art. 239 kk)

§ I. Kto utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstw'a, w tym i przestępstwa skarbowego uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności kto sprawcę ukrywa, zaciera ślady przestępstwo, »• tym i przestępstwa skarbowego albo odbywa za skazanego karę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Nie podlega karze sprawca, który ukrywa osobę najbliższą.

§ 3. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli sprawca udzielił pomocy osobie najbliższej albo działał z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.

•    Nie może go popełnić ten, który się dopuścił konkretnego przestępstwa.

•    Wyliczenie z § 1 - spory czy zupełnie, czy niepełne. Mamy zwrot „w szczególności” - więc wyliczenie jest przykładowe.

•    Nie mylić poplecznictwa z paserstwem, różni je cel. Poplecznictwo - celem pomoc danej osobie w uniknięciu ponoszenia odpowiedzialności karnej. Paserstwo - celem korzyść majątkowa.

•    Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni i ewentualny.

•    Działanie, lub zaniechanie.

Niezawiadomienie o popełnionym przestępstwie (art. 240 kk)

§ I. Kto, mając wiarygodną wiadomość o karalnym przygotowaniu albo usiłowaniu lub dokonaniu czynu zabronionego określonego w art. 118, 118a, 120-/24, 127, 128, 130, 134, 140, 148, 163, 166, 189, 252 lub przestępstwa o charakterze terrorystycznym, nie zawiadamia niezwłocznie organu powołanego do ścigania przestępstw, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Nie popełnia przestępstwa określonego w § I. kto zaniecha! zawiadomienia, mając dostateczną podstawę do przypuszczenia. Ze wymieniony w § I organ wie o przygotowywanym, tisilowanym lub dokonanym czynie zabronionym; nie popełnia przestępstwa również ten. kto zapobiegł popełnieniu przygotowywanego lub usilowanego czynu zabronionego określonego w § I.

§ 3. Nie podlega karze, kto zaniecha! zawiadomienia z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.

•    Tylko o przestępstwa wymienione w tym przepisie, jeśli wie o innych, to ma tylko „obowiązek społeczny”, ale już nie prawny.

•    Przepis dotyczy posiadania wiarygodnej wiadomości o „karalnym przygotowaniu” albo „usiłowaniu” lub „dokonaniu” czynu zabronionego.

•    Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni i ewentualny.

Rozpowszechnianie wiadomości - ujawnienie tajemnicy (art. 241 kk)

§ I. Kto bez zezwolenia rozpowszechnia publicznie wiadomości z postępowania przygotowawczego, zanim zostały ujawnione tr postępowaniu sądowym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto rozpowszechnia publicznie wiadomości z rozprawy sądowej prowadzonej z wyłączeniem jawności.

•    Przedmiot ochrony (dwa dobra):

o Prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, ochrona tajemnicy państwowej; o Określone dobra osoby fizycznej. Zależy w jakiej sytuacji tajemnicę X ujawnił.

•    Podmiot czynu - każdy.

•    Typ formalny

•    Znamiona

o Rozpowszechnianie tajemnicy (rozpowszechnianie informacji w sposób publiczny, czyli tak, że inni mogą się o tym dowiedzieć).

o Postępowanie przygotowawcze, lub informacje z rozprawy z wyłączeniem jawności, o Wystarczy rozpowszechnić jedną informacje.

o Informację z etapu przygotowawczego są tajemnicą dopóki organ sądowy ich nie upubliczni w postępowaniu sądowym. Takiej sytuacji nie ma, gdy osobie są ujawnione informacje w rozprawie z wyłączeniem jawności, wtedy ustawodawca nie przewiduje możliwości na wydanie zezwolenia na ujawnienie informacji. Zezwolenie na rozpowszechnienie:

•    Udziela podmiot uprawniony (przełożony prowadzącego śledztwo, lub dochodzenie, sąd).

*    Zakres upoważnienia obejmuje też tę osobę, której się informację ujawniło.