Maciej Szmit
Pierwotna redakcja art. 267 KK (od 9 września 1998 r.) brzmiała:
§ 1. Kto bez uprawnienia uzyskuje informację dla niego nie przeznaczona, otwierając zamknięte pismo, podłączając się do przewodu służącego do przekazywania informacji łub przełamując elektroniczne, magnetyczne albo inne szczególne jej zabezpieczenie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony, zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem specjalnym.
§ 3. Tej samej karze podlega, kto informację uzyskaną w sposób określony w § 1 lub 2 ujawnia innej osobie.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1-3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
W roku 2008 przeprowadzono nowelizację KK w celu zaimplementowania Decyzji Ramowej Rady Europy 2005/222/WSiSW z 24 lutego 2005 r. w sprawie ataków na systemy informatyczne (dalej DRASI). Po nowelizacji, od 18 grudnia 2008 r. artykuł ten brzmi jak w tabeli (zob. Tabela 1).
Zmiany w redakcji pierwszego paragrafu polegały więc na:
1. zastąpieniu znamienia przestępstwa uzyskania informacji - uzyskaniem dostępu do niej;
2. zastąpienie pojęcia „przewodu" pojęciem sieci telekomunikacyjnej;
3. dodania do zabezpieczeń, zabezpieczenia informatycznego;
4. rozszerzenia ustawowego znamienia czynu zabronionego z „przełamywania" w redakcji pierwotnej do „przełamywania lub omijania" w wersji po nowelizacji.
Odpowiednio poszczególne zmiany miały na celu:
Ad 1): Uniknięcie wątpliwości odnośnie do ewentualnej konieczności udowodnienia, że sprawca czynu zapoznał się z informacją (jeśli przez „uzyskać" rozumieć - za słownikiem - „osiągnąć, otrzymać, zdobyć", to niekonieczne dla przypisania winy byłoby zapoznanie się sprawcy z informacją, do której dostęp uzyskał. Z drugiej strony,
136