614373229

Maciej Szmit

przepisy art. 285 § 2 KPC oraz art. 193 § 3 KPK. Zasadniczo, decyzja odnośnie do konieczności wykonania opinii łącznej należy do organu procesowego-³⁷. W praktyce rzadko zdarza się jednak, aby organ procesowy zlecił opinię łączną nie pytając wcześniej biegłych o możliwość (uwzględniającą zarówno aspekty merytoryczne, jak i techniczne, czy personalne) jej wykonania, decyzja natomiast - jak zawsze - należy do gospodarza postępowania.

Z koniecznością wydania opinii łącznej wiążą się zagadnienia dotyczące zarówno organizacji pracy biegłych ją wydających, jak i sposobu formułowania samej ekspertyzy.

Stosunkowo najprostsza organizacyjnie sytuacja ma miejsce, gdy opinia łączna wydawana jest w ramach opinii zleconej biegłemu instytucjonalnemu zatrudniającemu biegłych różnych specjalności oraz, gdy zakres i przedmiot badania narzuca sekwencyjną kolejność pracy z materiałem dowodowym²³⁸. Znacznie bardzie skomplikowane są sytuacje, w których charakter opinii wymusza bieżącą współpracę pomiędzy biegłymi (oraz z organem procesowym). Jak zawsze przy okazji pracy zespołowej należy zwrócić uwagę na:

Z jasne rozgraniczenie kompetencji i obowiązków poszczególnych wykonawców (w tym określenie: kto i kiedy dysponuje materiałem badawczym, w jaki sposób jest on zabezpieczony, aby zachować ciągłość łańcucha dowodowego i uniknąć przypadkowej kontaminacji materiału);

Z odpowiednie sformalizowanie procesu opiniowania (w tym wymiany informacji pomiędzy wykonawcami);

²³⁷    Interesujące rozważania na ten temat zawiera artykuł D. Ciszewska, W. Ciszewski: Opinia łączna biegłych - probierni/ proceduralne, „Monitor Prawniczy" Nr 10/2014, s. 511-516, którego Autorzy rozpatrują dwie różne koncepcje wykładni art. 285 § 2 KPC (postulowaną w orzecznictwie SN, że inicjatywa w kwestii oceny zasadności wydania opinii łącznej, jest domeną sądu oraz alternatywną, iż to wiedza specjalistyczna biegłego powinna stanowić źródło oceny celowości wydania opinii łącznej w sprawie).

²³⁸    Tego rodzaju sytuacja ma miejsce np. przy opiniowaniu dotyczącym sprowadzania materiałów pornograficznych z udziałem małoletniego. Do zadań informatyka, który jako pierwszy pracuje na materiale dowodowym, należy, między innymi, przygotowanie kopii zapisów mogących zawierać inkryminowane treści (np. filmów, zdjęć), do zadań seksuologa - wyodrębnienie tych z nich, które mogą być przedmiotem zainteresowania organu procesowego (a więc np. tych, które przedstawiają czynności seksualne), do zadań antropologa - oszacowanie wieku postaci uwidocznionych na tych materiałach.

104