9621686495

128

Budowa fonologiczna morJematów fleksyjnych.

waha się najczęściej między dwoma a trzema fonematami, przy-czem fonematy te mogą tworzyć zespoły zarówno niezgłoskowe, jak zgłoskowe, np. ves-(braó)_f ves-(preć), vz-(b'erać), vs-(p'erać), pn-(bacyc), pa-(duJ).

b) Budowa fonologlczna morfematów fleksyjnych.

§ 77. Skład fonologiczny końcówek przypadkowych w deklinacji i końcówek osobowych w* konjugacji waha się między jednym a trzema fonematami. Fonematy te tworzyć mogą jedną albo dwie zgłoski. Np. (dom)-y (dom)-em, (dom)-ami; (dóbr) - ego, (dóbr) - emi, (k) - ogo, (dv) - oma; (pis) - ę, (pis) - emy, (cg ta)-ja..

V. WYMIANY MORFONOLOGICZNE, PRZEMIANY FONOLOGICZNE A ZMIANY FONETYCZNE, ICH WZAJEMNE ZWIĄZKI

I PRZECIWIEŃSTWA.

§ 78. Rozpatrzone wyżej oboczności morfonologiczne, współodpowiedniości fonologiczne i zróżnicowania fonetyczne są ustosunkowaniem!, różnemi tak w naturze wiążących się faktów, jak w charakterze samego stosunku. Oboczności dotyczą morfonematów, współodpowiedniości—fonematów, a zróżnicowania obejmują głoski. Oboczności morfonologiczne są ściśle związane z obocznościami morfologicznemi, występują więc na podłożu wyrazów. Wyrazy i zespoły wyrazowe są również podłożem, na którem się rozwijają zróżnicowania głosek z tą, oczywiście, różnicą, że podstawą oboczności morfonologicznych jest budowa morfologiczna wyrazów, a podstawą zróżnicowań głoskowych jest skład fonetyczny wyrazów i związane z tym składem ich właściwości artykulacyjne. Oboczności morfonologiczne i zróżnicowania głoskowe pomimo dzielących je różnic mają więc tę cechę wspólną, że występują na jednem i tern samem podłożu, mianowicie, w środowiskach wyrazowych. Inny zupełnie charakter ma stosunek, wiążący współodpowiedniki fonolo-