9574066085

ODYS8EA Z KOKU 1889. 73

do miony przez oberpolicmajstra warszawskiego o wyjeździe księdza; poprosił o paszport, zatrzymał go przy sobie, księdzu wydał kwitek bez żadnych szykan i pozwolił zamieszkać, gdzie się podoba. Stanął ksiądz u krewnych swoich; kwitek im oddał, żeby w biurze policyjnem zameldowali jego przyjazd. Odtąd policya nie turbo wała go, nie wezwała, żeby się osobiście zameldował. Była to z jej strony wielka grzeczność.

Przed 5 laty, ten sam ksiądz A. mieszkał w Petersburgu i wyjechawszy na wakacye, wstąpił do Połągi, nad morzem Bałtyckiem. Paszport swój posłał zaraz do policyi, dla zameldowania. W godzinę potem przychodzi doń policyant i oświadcza, że policmajster wzywa go do siebie.

—    Co to znaczy? — pyta ksiądz kuzyna swego, do którego zajechał.

—    To nic innego, tylko policmajster chce każdego przyjeżdżającego księdza oglądać; innych pasażerów nie wzywa, nie ciekawy ich.

Ksiądz, drogą zmęczony, nie spieszył zadosyćuczynić wezwaniu; poszedł dopiero nazajutrz. Policmajster, wyniośle go przyjmując, mówi: „Skoro władza wzywa, należy zaraz się stawić^a.

—    Nie wiedziałem — odpowiada ksiądz — że to wezwanie urzędowe; byłem bowiem w Petersburgu, w Wilnie, w War-szawie, a nie zdarzyło mi się otrzymać wezwania do policyi . . .

—    Kiedy pan wyjeżdżasz ?

—    Dziś wieczorem i proszę o oddanie paszportu.

—    Idź pan pierwej do kancelaryi, żeby zapisali przyjazd i wyjazd pana.

W Częstochowie nic podobnego zaraz po przyjeździe nie spotkało księdza A. Dopiero dnia 7 września przyszedł do niego policy ant, oddał paszport i polecił wyjechać natychmiast.

—    Dla czego? — czy co złego zbroiłem?

—    Nie; lecz tu jutro jest wielki odpust, a ksiądz nie ma w swym paszporcie wyrażonego pozwolenia na odpust (cf. wyżej .. . .)