IMG�41

z wierzchnią warstwą lub wmytc do gleby przez deszczowanie. Po mltnowm* herbicydów mocznikowych i oksyfluorofenu należy unikać spulchniania gleby ?_te! parały tc tworzą na Jej powierzchni warstewkę, w której giną wschodzące chm a pod działaniem narzędzi spulchniających ulega ona zniszczeniu.

Większość herbicydów stosuje się na początku uprawy warzyw i do cum zbioru ulega rozkładowi, nie stanowiąc zagrożenia dla zdrowia konsumenta. I)|, preparatów stosowanych w okresie późniejszym i charakteryzujących siędułątms. łością obowiązuje okres karencji, który okroiła liczbę dni. jaka musi upłynąć po wykonaniu zabiegu do czasu zbioru warzywa. Na przykład bób. pietruszkę, per i seler korzeniowy można zbierać po upływie 90 dni od zastosowania linuronu, pomidor - po upływie 42 dni od zastosowania haloksyfopu-R. Dla większości herbicydów górna granica dopuszczalnych pozostałości w warzywach wynosi od 0,05 do 0.1 mg - kg¹ (Rozp. Min. Zdr.. 16.04.2004).

Podstawą ochrony przed chwastami warzyw uprawianych metodą onegrowj-ną są działania opisane w rozdziale "Ograniczanie zachwaszczenia”. W metoda* lej dozwolone jest stosowanie także wiciu herbicydów, które zyskały akceptację Głośnego Inspektoratu Ochrony Roślin i Nasiennie twa. Nie wolno ich natomiast stosować w uprawie ekologicznej.

Skutkiem rosnącej troski o zdrowie człowieka oraz ochronę środowiska przyrodniczego było opracowanie i wprowadzenie w życie w krajach Unii Europejska) dyrektywy 91 414/EEC z dnia 15 lipca 1991 roku. Zgodnie z jej postanowienuan wiele herbicydów zostało wycofanych z użycia z końcem roku 2004; w sytuscpch wyjątkowych zezwolono na stosowanie niektórych preparatów do końca roku 2087 (dotyczy to rn.in. naptalamu i prometryny). Szczególnie trudna staje się ochrona przed chwastami warzyw o niewielkim areale uprawy. Zbyt mała sprzedaż preparatów stosowanych w tych uprawach sprawia, że nieopłacalne jest prowadzenie dodatkowych badań, niezbędnych do uzyskania zezwolenia na dalsze ich używanie. W lej sytuacji wzrasta znaczenie nicchcniicznych metod ograniczania zachwaszczenia.

Od kilkunastu lat w hcrbologii coraz bardziej docenia się pozytywną rolę chwastów. W ngrosysternic są one częścią grupy producentów pierwotnych. Stabilność i sprawność tego systemu rosną wraz z różnorodnością biologiczną, w której utrzymaniu ważną rolę, zwłaszcza w odniesieniu do owadów i ptaków, odgrywają te z punktu widzenia rolnika niepożądane rośliny. Ponadto chronią one glebę przed erozją, poprawiają jej strukturę, wiążą nadmiar składników pokarmowych, a po obumarciu stanowią źródło pokarmu dla mikroorganizmów. Niekiedy także korzystnie oddziałują na rośliny uprawne (allelopatia).

Literatura

Auamcnlwuu K. Dobrzański A.. 2006. Chemiczne zwalczanie chwastów - teraźniejszość i prrytzMŁ Fragmenty Agronomie*. XXIII. 4 (92). 7-25.

Aumkm RJ . 1997. Ekologia chwastów w roślinach uprawnych Przedsiębiorstwo Związkowa „SoJ-P«M^,\ Opole.

I

mi

_r ^^iooin^reduccdwcedcn^^Hortail Engincering for ^'1-^MteCoflWDWiion & Operator Hazmts. 167-177.    .....

of flaming »d infrarad .adia.ion tcchniąuc. for thcrmal W cnnŁ

I    R.K., Da*xa G.P. 2006. Potcntial of Allelopalhy and Allcłocbcmkaii

/ **ftWd MMogoncnł W: Humłbook of Susttinabłc Weed Management, Smgh H.P.. Datish 0*. MU R K. f«b), Food Product* Praw, New York, 209-296.

I    _ft GiIwA.C .2001. Non-cbcmical wecd manayement rn organie farming Systems. Weed Re*

/ ^ JW-W5.

■ I (pfs/A, 19W. Reakcja fasoli wielokwiatowej hiczykowej (Pbtacolut cocelneus L.) na konkurencję duntM oraz on działanie kilku herbicydów. Rozpr. Nauk. 196., Wyd. AR Lublin, i A,JtieA*if*’ra!M_ Mikuła A., 2005. Bezorkowa uprawa warzyw z utyciem roślin okrywo*

■■!    mch Ogrodnik Polski. 10,25.54-57.

i¹ 'o® 8- Mojiuui CH„ 2001. Stale Sccdbcd Practiccs for Vegct«błc Prodoction. Kort.Set. 36 (4).

■    m-*s.

I jwueWi A, 1999. Ochrana warzyw przed chwastami. PWRiL. Warszawa.

I    A. AoAMcawsu K, 2006. Perspektywy wykorzystania nowych narzędzi i maszyn do

Kplacji zachwaszczenia w integrowanej i ekologicznej produkcji roślinnej. Prag. Plant Prot/ ,PWi Odn Roślin. 46 (1). 11-18.

•^{PMttv6MU J} • ²⁰⁰⁷ lecenia ochrony warzyw przed chwastami na rak ^{P,opom ocłmm}>' warzyw potowych i pod osłonami aa rok 2007. Plantpta*, Kraków.

■ ^RaS0’^FE ’ ^{Rw4agm j g} -Ri'tA*u» AM. 2000. Natural products as sówce ofbabkkk*. cuntnt status and Artura trend* Wecd Res. 40,99-11 i. tatra F.Dock Guiwuon A-M, 1999. Mcchanical damage to armual wecd* aod wron by ta-•*** wam weedrag. Weed Rcs. 39,469-479.

| ^^D‘o!^U!^,M'₁iV‘‘ ^2m‘^Wccd Compctirion; W. Weed Management Handbook.NaylorR.E.L. <«U flbckweU Science. Otford. 16-38.

| ^C"^{wftMS W} -^{1985 s,,,dia}    różnicami w tolerancji na herbicyd - metiyb«ynę między odmia-

runu pomidora»ziemniaka. Rozpr. Nauk. Mon., Wyd. SGGW. Wararaa*

( R4HMS K-M. Niznu W., 1990. PłiotocoMral of woeds without herbretoes Naturwiwenschalten 77,138-163.

JrtOtfatwjfz ;\L, Dobowy A.. 2005. Efleci of rye mulch on growth of wteds wder no-trtlągc cułróz-»on. AlWopMhy J. 16.1,113-122.

| AiiwraJ, Gumom R.. 2004. Pbotocontrol of weed* i Agron. andCropSci. 190,402-415.

I    B., Rasmcss*?. I. A., BAaMM P., 2005. Intcgraiing physieal aod culiural rorihods of weed

control - caamplcs fiom Europcan rcscareh. Weed Sci.. 53.369-381.

f Kumłui EJ.P., Bmmot VJC., Boatuak N.D.. Lutm/in PJ.W„ Sgtmi GJt. Won L.K., 2003. The role of wceds in supporting biulogical diycnity wiłhin crap field*. Weed Re* 43,77-89.

¹ UctmwJM, 1994. Managemem of Hcrbicidc Rmiswnt Weed PopuLmons. W. Ihrbkide RmtUace m Plant*. Powie* S.B. i Koftom 3.A.M. (eds X Lewis Publrthcra, Boca Raum. 317-335.

MtiMJDa B, imotsfJ* M II, 2003. Brand steaming for intra*raw wecd contro! to dirod-iowii vege-tablc* AbMr. EWRS Work mg Group ..Weed Managemem System io VegelaWe Cropa" Wait* łbopin Skierniewice. Poland. 1J-IJ.    __ . .

Łtoua-SoUMa H. Sniorwa P.C., G**m* M.P. 2000.,»****?    ***** » ^E"^w*^w

,_imw „~rnt arhicwiueius and futura wprt. Wecd Re*. 40,83 -98.

NŚ-rniH Łvdom1.. GnwaUBi-T.. 1968. Crthcalpcń* ofihc«cpgmwth cyeto forcowptti-

mio lit,    paNSC 14,159-166.

U"on from wec«». Konkuirauzwukungćn vo» Ookrtwero In emigen GecMMdtuUum.