317 (9)

4. Przeprowadzić proste przez odpowiednie wierzchołki obu trójkątów aż. do ich przecięcia się. W punkcie przecięcia się tych trzech prostych znajduje się pozycja obserwowana P„ wolna od błędów systematycznych.

Typowy przykład określenia pozycji z trzech ciał niebieskich przedstawiono na rys. 16.4.

Ry* 16.4. Przykład określenia pozycji z trzech linii pozycyjnych obarczonych dużym błędem systematycznym dla wartości azymutów: A_x 050 , A₂ 125 , A₂ - 015'

W zależności od układu kierunków azymutów pozycja obserwowana może znajdować się wewnątrz trójkąta błędów lub poza nim. Wykreślone na rys. 16.5 pozycje P₀₉ P_l9 P_2t P_y są w'olne od błędów systematycznych Ich położenie zalety od wzajemnych kierunków azymutów. Jeżeli wszystkie strzałki skierowane są do wewnątrz lub na zewnątrz trójkąta błędów, to pożycia obserwowana znajduje się wewnątrz trójkąta.

Promienie s₀.s_t9 s_2% Sy oznaczają wartości błędów' systematycznych.

Rys 16.5. Poło/cnic pozycji obserwowanych, określonych z trzech linii pozycyjnych obarczonych różnymi Madami systematycznymi, w zależności od azymutów

Metoda analityczna określania współrzędnych pozycji obserwowanej z trzech linii pozycyjnych obarczonych błędami systematycznymi sprowadza się do rozwiązania równań dwusiecznych kątów dwóch odpowiednich par linii. Jeżeli poszczególne linie pozycyjne wyrazi się za pomocą równań, to uzyska się następujący układ:

317