talizatorach obydwu serii maleje (tab. 2, 3) natomiast c,o molowy % rośnie. W związku z tym, że szczawian magnezu rozkłada się trudno [32] temperatura odwodnienia jak i rozkładu
jest tym wyższa im większa jest zawartość Ni w katalizatorach surowych. Stanowi to pewnego rodzaju paradoks, ponieważ jak wynika z literatury' NiC^O.211^0 traci wodę i rozkłada się w stosunkov;o niskich w porównaniu z CoCgH.211^0 i TilgC^O 2Ik,0 t emp er atur ach.
Fakt ten potwierdza stopniowe zmniejszanie się efektu cieplnego rozkładu bezwodnych szczawianów mieszanych Ni i Co przeliczonego na 1 g katalizatora serii 0 i K (liczby w nawiasach tab. 4 str. 20). Dla katalizatorów tych serii o zawartości 100?j Ni stosunek Mg do (Ni+Co) jest największy, stąd najwyższe temperatury odwodnienia i rozkładu i małe c--fokty cieplne.
U katalizatorów serii 0 i K nie zawierających Lig występują również zjawiska podwyższania temperatury ekstremów ze wzrostem ilości Ni. Efekt cieplny rozkładu szczawianów mieszanych serii 0 i Kq jest inny niż dla katalizatorów
serii O i K, bo najpierw rośnie a później dopiero maleje.
VJ związku z tym przyczyna, wspomnianych faktów musi leżeć gdzie indziej dla serii 0 i K nie zawierającej magnezu.
Wydaje się, że dane literaturowe odnośnie temperatury odwodnienia i rozkładu szczawianu niklu nie są ścisłe0. Przypuszczenie to jest tym bardziej uzasadnione, że istnieją duże rozbieżności między danymi odnośnie szczawianu magnezu, między Pascalem [32} a Gmelinem [39] .
Z iermogfamćw rozkładu szczawianów magnezu strąconych kwasem szczawiowym (i) i szczawianem amonu (2) wynika, że ich temperatury rozkładu jak również efekty; cieplne rozkładu są zbliżone. Różnią się one natomiast wielkością efektu cieplnego odwodnienia co odbija się na wielkości powierzchni właściwej. Poszczególne szczawiany Lig wymieszano z pumeksem i rozkładano w strumieniu wodoru przez 2 godz. (tak jak w czasie redukcji katalizatorów), po czym odsiano otrzymany produkt rozkładu LlgCgO i oznaczono jego powierzchnię właściwą.
efekt cieplny odowodnienia
Otrzymano;
dla (i) 181
dla (2) 128
powierzchnia połówkowa szerokość w m2/g refleksów w mm
47,3 3,5 (większe krysta*
45