9574065726

zlokalizowania terenów sportowych z dostępem do terenów komunikacji i otwarciem na tereny zieleni, co zachęca osoby starsze do większej aktywności fizycznej i promowania koncepcji aktywnego starzenia się, ograniczenia lokalizowania nowych form usługowych poza obręb istniejących osiedli mieszkaniowych, w celu zminimalizowania odległości do pokonania przez osoby starsze.

systemowego podejścia do projektowania terenów zieleni w strukturze miejskiej, połączenia ich ciągami komunikacji pieszej tj. parki, place i skwery, wyposażonymi w różnorodne funkcje, np. place dla dzieci i place do ćwiczeń dla osób starszych, sprzyjające integracji międzypokoleniowej, co umożliwia otwarcie na nowe tereny i możliwość poruszania się na większym obszarze przez osoby starsze.

- połączenia osiedli z centrum miasta za pomocą zielonych ciągów pieszych, oferujących dojście do centrum miasta, poza obszarem hałasu i zanieczyszczeń, które są generowane przez ruch samochodowy, zaprojektowania terenów zieleni z możliwością realizacji własnych zamiłowań i hobby przez osoby starsze np. poprzez uprawę roślinności.

2.2.3 Skala mikro - zagadnienia formy architektonicznej

Skala mikro dotyczyła elementów¹ formy architektonicznej i poszukiwania odpowiedzi na pytanie czy w miastach kurczących istnieją miejsca przyjazne osobom starszym i jaka jest charaktery styka tych miejsc?

Osoby starsze to użytkownicy miasta, którzy' posiadają specyficzne potrzeby wobec przestrzeni miejskiej, związane z takimi zagadnieniami jak: dostępność, bezpieczeństwo, komfort, bliskość podstawowych funkcji. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w wybranych miastach europejskich istnieją miejsca, które mogą zostać uznane za przyjazne ludziom starszym. Miejsca te charakteryzują się:

•    komfortem (ograniczeniem hałasu, zabezpieczeniem przed warunkami atmosferycznymi, dobrym oświetleniem, dostępem do toalety),

•    ograniczeniem od ruchu kołowego, szczególnie w centralnych obszarach miasta, tworząc przestrzenie miejskie bardziej bezpieczne i dostępne dla osób starszych,

•    pozbawieniem barier architektoniczno-przestrzennych,

•    łatwo rozpoznawalnymi przez osoby starsze elementami malej architektury, z którymi osoby starsze mogą się utożsamiać np. kolorystyka domu wyróżniająca go spośród innych, szczególnie ważna dla osób cierpiących na demencję lub Altzheimera,

•    anty poślizgowymi nawierzchniami,

•    ludzką skalą, dzięki czemu osoby starsze nie czują się zdominowane przez otaczającą przestrzeń,

•    usługami zlokalizowanymi zazwyczaj w parterach budynków, tj. apteki, kawiarnie, miejsca spotkań, itp.

•    wyposażeniem w instalacje ułatw iające dostępność do budynków np. pochylnie, windy, schody ruchome,

•    dużą ilość zieleni, dającej cień i umożliwiających orientację w terenie,

•    wykorzystaniem nowoczesnych technologii informatycznych, które umożliwiają komfortowe, niezależne i bezpieczne funkcjonowanie we własnym mieszkaniu,

•    funkcjonalnością i adaptowalnością do potrzeb wynikających z pogarszającej się wraz z wiekiem kondycji psychofizycznej,

•    zastosowaniem nowoczesnych systemów oszczędzania energii i wy korzy'stania odnawialnych źródeł energii, co obniża koszty eksploatacji mieszkania,

•    zapewnieniem zróżnicowanego programu aktywności, w których heterogeniczna pod względem potrzeb gmpa osób starszy ch może znaleźć coś dla siebie.

3. Podsumowanie

W miastach europejskich istnieje wiele rozwiązań i dobry ch prakty k, które dotyczą planowania i projektowania przestrzeni miejskich w kontekście depopulacji i starzenia się społeczeństwa. Przedstawione powyżej rekomendacje wskazują, że w kurczących się miastach rozwiązania strategiczne jak i strukturalne mogą przycznić się nie tylko do zabezpieczenia statusu quo, ale do poprawy jakości środowiska miejskiego, będącego przyjaznym dla wszystkich mieszkańców, ponieważ niejedokrotnie znajdujemy się w różnych sytuacjach życiowych, w których np. wyeliminowanie barier architektonicznych w płynie na poprawę jakość ży cia nas wszystkich i ułatw i nam pomszanie się w przestrzeni.

Miasta kurczące dotknięte bezrobociem, starzeniem się mieszkańców i migracjami, muszą być stymulowane i promowane jako żywe ośrodki, a także dobre miejsce zamieszkania dla osób starszy ch, ale i otwarte na młodych i nowych mieszkańców. Miasta te wymagają osiągnięcia nowej równowagi demograficznej, gospodarczej, społecznej oraz przestrzennej, która otworzy' przed nimi nowe wizje rozwojowe na przyszłe lata.

W kontekście podejmowanych działań strategicznych i strukturalnych ważne jest myślenie perspektywiczne, ponieważ zmiany demograficzne najprawdopodobniej będą występować przez najbliższe dziesięciolecia. Władze miejskie i planiści powinni mieć to na względzie przy podejmowaniu ważnych decyzji w mieście dotyczących