opadu. Przykładowo w Beskidzie Żywieckim i Beskidzie Śląskim ich wysokość w okresie letnim wynosi ponad 500 mm. Ilość dni pogodnych, bez deszczu dochodzi do 40, głównie późną wiosną i latem.
Na szatę leśną wpływ ma również pokrywa śnieżna, która najszybciej utrwala się na grzbietach, potem w niższych położeniach górskich, a najpóźniej w dolinach. Na każde 100 m wzrostu wysokości n.p.m. przybywa przeciętnie 11 dni z pokrywą śnieżną w formach wklęsłych terenu oraz 9,5 dnia na formach wypukłych. Na stokach eksponowanych w kierunku północnym roczna liczba dni z pokrywą śnieżną jest przeciętnie większa o 8-25 dni, niż na stokach ekspozycji południowej [Leśniak, Obrębska-Starklowa l.c.]. Pokrywa śnieżna utrzymuje się przez około 140 dni w roku na grzbietach górskich powyżej 700 m n.p.m., a w niższych położeniach około 100 dni. W ostatnich latach obserwuje się znaczne skrócenie czasu zalegania śniegu w dolinach i na pogórzu, co może wskazywać na globalne tendencje ocieplenia klimatu [Mikołajski, Sołtysik 1995].
W Beskidzie Małym zaznacza się również specyficzny rozkład zachmurzenia w ciągu dnia - silne zachmurzenie w godzinach rannych maleje tuż przed południem, natomiast po południu znów wzrasta, aby wieczorem ponownie ustąpić [Matuszczyk l.c.]. Lokalnie na wzrost zachmurzenia wpływają też zbiorniki wodne, np.: zbiorniki zaporowe na Sole, będące przyczyną częstych mgieł w dolinach szczególnie jesienią i wczesną wiosną. Na tej podstawie można wysunąć wniosek o znaczącym wpływie Soły na kształtowanie klimatu badanego terenu.
- 17-