87
ŚWIAT W CZASOPISMACH MŁODZIEŻOWYCH
wartością, dlatego publicyści Drogi wielokrotnie przypominają o „problemach związanych z obroną życia i rodziny”.
Katolicka młodzież (0,2508) pielęgnuje swą „trwałą”, „stałą”, „mocną jak dąb”, „pewną”, „nieugiętą jak wał obronny” wiarą (0,1333). W umacnianiu wiary ważna jest praca (np. „duszpasterska”, „praca nad wszechstronnym i pełnym rozwojem samej siebie”, „praca nad sobą” — 0,1192) i wspólna modlitwa (0,1192), ale także wiedza („świadectwo wiary w Chrystusa wymaga gruntownej wiedzy”) oraz właściwe, dobre życie (0,2859). Życie jest „darem”, wartością, której należy bronić („obrona życia i rodziny”), pismo „uwrażliwiając na dar życia” nakłania do przyjęcia „postawy szacunku wobec ludzkiego życia od momentu poczęcia”. Misją Drogi jest propagowanie chrześcijańskiego światopoglądu. Redakcja pisma opiera się przede wszystkim na nauczaniu Kościoła, ale nierzadko przytacza autorytety ze świata kultury. Przykładem może być tu głęboko chrześcijańskie przesłanie Mikołaja Gogola: „szczęście człowieka na ziemi zaczyna się dlań wtedy, gdy zapominając o sobie zacznie żyć dla bliźnich”.
W dążeniu do świętości (0,4087) trzeba szukać pomocy Ducha Świętego (0,3175), uczestniczyć we wspólnotach „duszpasterskich”, „neokatechumenal-nych”, w grupach związanych z Kościołem katolickim (0,2228). Kościół funkcjonuje na łamach Drogi jako działająca instytucja („władze kościelne wyraziły stanowczy protest”, „Kościół od dwóch tysięcy lat mówi”), ale przede wszystkim jest wspólnotą, najważniejszą wśród wspólnot, ponieważ tylko we „wspólnocie Kościoła” można „odkryć wartość wiary”, „daje nam życie”. Kościół jest wspólnotą uniwersalną, nieprzemijającą, jego nauka jest także „skierowana do ludzi żyjących na pograniczu Kościoła”, do tych, którzy „przez całe lata byli poza Kościołem, zanurzeni w grzechu”. Ze stronic Drogi promieniuje ekumenizm: wiele pisze się na temat historycznych przyczyn podziałów w łonie chrześcijaństwa, na temat dialogu Kościoła katolickiego z Kościołami lute-rańskim, reformowanym, metodystycznym, zielonoświątkowym, adwentystów i prawosławnym. Dziennikarze Drogi kierują też uwagę czytelników w stronę innych krajów, zwłaszcza tych, gdzie chrześcijanie są prześladowani:
Nie można wiele uczynić, aby dostarczyć pomocy duchowej podziemnemu Kościołowi w Korei Północnej, ale można i trzeba pomóc w nakarmieniu głodujących ludzi.
Religia (0,0684) występuje w otoczeniu słowoform związanych ze światem kultury, najczęściej jest to „muzyka” „festiwal”, „piosenki” ) co wskazuje, że nastoletni czytelnicy Drogi „grają”, „śpiewają” religijne „piosenki”, uczestniczą w katolickich „festiwalach”1 2. Symbolem religijności jest przede wszystkim krzyż (0,1052): „dla nas krzyż jest znakiem tej wiary, która odnosi zwycięstwo”. Pisanie o „zwycięstwie” sugeruje, że toczy się walka, co więcej, okazuje się, że „krzyż”, który ma pomagać w walce o wiarę, sam wymaga obrony. Tygodnik Droga otwierając swe łamy dla radykalnych opinii relacjo-
Droga informuje o tego rodzaju wydarzeniach, np. Dni Jaworzna i Festiwal Piosenki Religijnej, Finał Festiwalu Młodzieżowej Piosenki Religijnej, VII Ogólnopolski Festiwal Pieśni Religijnej „Ad Gloriam Dei”,
Ogólnopolski Festiwal Piosenki Religijnej im. Jana Pawła 11, itp.