83
ŚWIAT W CZASOPISMACH MŁODZIEŻOWYCH
przeciętny haker to człowiek, który nie przekroczył 30. roku życia. Jest często „dużym dzieckiem”, szukającym akceptacji w społeczeństwie, a jednocześnie jest życiowym nieudacznikiem, kimś, kto jeszcze nie odniósł żadnego sukcesu, kto nie potrafi odnaleźć się w rzeczywistości1.
Na liście bohaterów zbiorowych Machiny, obok pochodzących ze świata muzyki: „zespołu”, „grupy”, „formacji”, „publiczności”, „fanów” wielokrotnie pojawiają się młodzi/młodzież (0,1214), a także „pokolenie”: w święcie Machiny łatwiej odnaleźć globalną — wypływającą z angloamerykańskiej kultury masowej — więź pokoleniową, niż więź z rzadziej przywoływanym własnym „narodem” czy po prostu „społeczeństwem”.
Na łamach Machiny dominuje popkultura: głównie muzyka i film. Na liście frekwencyjnej słowoform występujących w zbiorze tekstów z miesięcznika pierwszą formą pełnoznaczeniową jest wyraz „płyty”. Płyta (0,5487) jest najczęściej używanym rzeczownikiem. Prawie zawsze „płyta”, „album” „CD”, „kompakt” czy „krążek” występują w tekstach o charakterze informacyjno-re-cenzyjnym: (płyta) „zawiera”, „gromadzi”, „przynosi”, „ukazała się” itp. Promocyjna Machina koncentruje się na muzyce właśnie pojawiającej się na rynku, stąd w otoczeniach „płytowych” słowoform spotykamy przymiotniki „nowa”, „debiutancka”, „ostatnia”, „kolejna” (płyta). Nietrudno zauważyć, że w publikowanych recenzjach przeważa ton pozytywny, a opisywane wydawnictwa muzyczne dostają raczej dobre oceny („najlepsza”, „platynowa”, „uznana”). Dobre cenzurki wystawiane przez recenzentów zachęcają do nabywania wydawnictw muzycznych. Na muzycznym rynku najważniejsze są wpływy ze sprzedaży płyt, dlatego w mniejszym stopniu Machina zajmuje się muzyką prezentowaną na żywo, stąd dużo niższa częstotliwość występowania słowoform związanych z koncertowaniem (0,0685).
W języku Machiny dominuje świat nowoczesnych dźwięków i obrazów: czasownik grać oraz jego formy pochodne (zagrać, nagrać itp.), a także nagranie stanowią 0,1909 proc. ogólnej liczby słowoform ze słownika Machiny. Przewagę tej tematyki potwierdza częstotliwość pojawiania się słowoform znaczeniowo związanych z graniem (nagrywaniem, zagraniem), słuchaniem, wykonywaniem, odtwarzaniem i brzmieniem muzyki2. Publikowane materiały przede wszystkim dotyczą (na co wskazują przymiotniki towarzyszące słowo-formom „muzyka”) muzyki (0,3570) „popularnej”, „rozrywkowej”, „rockowej”, „alternatywnej”, „elektronicznej”, ale także „klasycznej”, „poważnej”
W Machinie przeważa jednak ton optymistyczny, pismo jest nastawione na prezentowanie postaci, którym się powiodło, stąd wysoka frekwencja wyrazów kariera, sukces.
Związki Machiny z masową kulturą, przede wszyskim muzyczną i filmową są bardzo wyraźne. Wskazuje na to duże nagromadzenie nazw (często pochodzących z jęz. ang.) określających 1) współczesne style muzyczne, gatunki filmowe itd., np. blues: rock, liip-hop: hannolodic: heavy metal: minima! art\ worldhouse: acid ja::: drill ’/? 'boss: drum 'n 'basy, Jusion; rnusique concrete (fr.-ang.); ambicnl; jungle: trip hop; rockabitly; world musie: elektroniczny dance funk: mainslream: glam rock: rodzimy evergreen: scienceJiction. Wymienione terminy są stosowane kombinacyjnie: ambientalne techno; także z polskimi członami (np. kato-rock (tzn. rock katolicki — przyp. aut.|). Ponadto pojawiają się 2) terminy artystyczne, nazwy instrumentów, technik filmowych, technik komputerowych: cover, soundtrack, remake, jazzowy underground: „ale są również scratchc”; boys band: bonus track; sampler, sequencer,; indie band: frontman: headliner. „grungowe gitary*’; „gitarowe riffy”; loopy; „metoda bleach-by pass”; hacker (innym razem haker): chip: cracker lamer: phreaker.