Dentario glandulosae-Fagetum lunarietosum (tabela 14)
Rozmieszczenie i warunki siedliskowe
Podzespół żyznej buczyny karpackiej z Lunaria rediviva został stwierdzony w okolicach Kozińca, Mucharza, Bielska-Białej Lipnika. Największe i najbogatsze pod względem florystycznym powierzchnie stwierdzono w oddziałach leśnych leśnictwa Mucharz i Ponikiew.
Ryc. 17. Rozmieszczenie D. g.-F. lunarietosum redivivae w Beskidzie Małym
D.g.-F. lunarietosum porasta gleby brunatne kwaśne typowe, sporadycznie gleby płowe, na siedliskach LG i LMG, świeżych naturalnych, rzadziej zniekształconych. Preferencje omawianego podzespołu względem warunków topograficznych oscylują w kierunku stromych zboczy kotłów źródliskowych, osiągających nawet 50 stopni nachylenia, pokrytych drobnym rumoszem skalnym, w sąsiedztwie drobnych cieków wodnych, wszędzie tam, gdzie gleba jest przynajmniej okresowo nawilżana. Podłoże ma tu często charakter zbocza osuwiskowego. Rzadziej spotyka się płaty na wypłaszczeniach, u podnóży stromych stoków.
-80-