9576709292

Struktura i skład florystyczny

Drzewostan badanych płatów jest bukowo-jodłowy lub jodłowo-bukowy. W niższych położeniach odnotowano znaczący udział dębu lub jesionu - na żyźniejszym i wilgotniejszym podłożu, o czym świadczy bogatszy skład florystyczny płatów. W zdjęciach 7-15, obok buka, zwiększa się udział jaworu w drzewostanie. Zauważono również trwałość wspomnianych gatunków w runie i podszycie. Naloty jodły znajdywano natomiast częściej pod okapem dorosłych osobników. Spośród kilku wymienionych gatunków drzewostanotwórczych, w warstwie runa przewagę mają siewki Fagus syhatica, choć są miejsca gdzie proporcje między bukiem a jodłą kształtują się odmiennie.

Warstwa krzewów zdominowana jest przez podrost drzew, któremu towarzyszą mniej lub bardziej licznie Sorbus aucuparia, Frangula alnus lub Sambucus nigra. Zwarcie tej warstwy waha się od 5% do 25%, bardzo rzadko podszyt nie wykształca się zupełnie.

W runie dominuje Rubus hirtus, który rosnąc w znacznych kępach, a nawet płatach, decyduje o fizjonomii i składzie gatunkowym omawianego zbiorowiska. Masowemu pojawieniu się jeżyny sprzyja prześwietlenie dna lasu. Mimo zwartego okapu drzew, często odnotowywano dopływ bocznego światła od strony dróg leśnych, wytyczających granice wydzieleń lub sieci ścieżek przecinających te wydzielenia. Zalegające miejscami sterty posuszu oraz obecność pniaków pościnkowych świadczą o tym, że teren był i jest eksploatowany gospodarczo, co zapewne sprzyja tworzeniu facji jeżyny gruczołowatej. Roślinność warstwy zielnej osiąga tu duże pokrycie. Gatunki diagnostyczne dla zespołu

-96-