kowi Sejana chodziło o szybką i łatwą, w razie potrzeby, możliwość zbrojnej interwencji w komnacie obrad bez naruszania sakralnego obrębu Świątyni (I-II, 240).
Jedną ze scen, w której także ujawniła się nienawiść wobec Żydów i ich przywódców, był cywilny proces Jezusa132. Pogarda jest wyraźnie widoczna już w pierwszych słowach, jakie Poncjusz skierował do sekretarza, gdy ten zaanonsował przybycie przedstawicieli Sanhedrynu w związku z zamierzonym procesem. Po-nieważ Żydzi nie chcieli wejść pod dach poganina z uwagi na obowiązujące ich prawo, Piłat odrzekł:
Rozumiem. Jesteśmy nieczyści. Jeżeli nie chcą wejść, to po co do mnie przyszli? Odpraw ich. Niech przyjdą... Prokurator przypomniał sobie ostrzeżenie cesarskie, aby unikał zatargów z Judejczykami, szanował ich zwyczaje i nie mieszał się do ich obrzędów, więc nie dokończywszy zdania dodał z pogardliwą niechęcią:
- Dobrze, wyjdę do nich (III-IY, 351).
Piłat, znając już wiele zwyczajów żydowskich i niektóre przepisy Tory, wiedział, że przedstawiciele Sanhedrynu nic przekroczą progu jego rezydencji - pretorium133. Nic ukrywając swej niechęci, wyszedł do nich, zdawał sobie bowiem sprawę z tego, że jawne okazanie arogancji przedstawicielom najwyższej władzy żydowskiej mogłoby pogorszyć i tak już trudną jego sytuację. Po niespodziewanym wyroku wykonanym na Sejanie namiestnik Judei bał się narazić Tyberiuszowi, zwłaszcza że cesarz upomniał go już z powodu niepotrzebnego rozlewu krwi134 i wielu decyzji,
132 Jezus najpierw był sądzony przez Sanhedryn; był to proces religijny o bluźnierstwo. Następnie przedstawiciele władzy żydowskiej postawili Go przed sądem cywilnym namiestnika Rzymu, gdyż tylko on mógł wydać wyrok śmierci. Leksykon podstawowych pojęć..., kol. 352.
133 Żydzi odmawiają wejścia do pretorium w obawie przed rytualnym zanieczyszczeniem, które wykluczałoby ich od spożywania baranka paschalnego. Wejście do pogańskiego domu powodowało siedmiodniową nieczystość. Ewangelia wgSw. Jana. Tekst.... s. 361; zob też BP i BT komentarz do J 18, 28.
134 Ten szczegół dotyczący Tybcriusza koresponduje z charakterystyką zaproponowaną przez A. Krawczuka (op. cit., s. 38. 42): Tyberiusz znany był z tego, że nic pozwolił na zwiększenie podatków w prowincjach w myśl zasady, że owce
216