984501922

nież i Nowy Testamenr odkrył w latach studenckich, gdyż motywy nowotestamentalne pojawiły się w jego wierszach publikowanych na początku lat trzydziestych. Czytał go z zainteresowaniem, nic przypuszczał jednak wówczas, że nadejdzie czas, iż i te księgi staną się dla niego tak święte, jak Stary' Testament.

Po ukończeniu studiów w 1929 roku Roman Brandstaetter otrzymał od Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego stypendium naukowe i wyjechał do Paryża, gdzie przez dwa lata zbierał materiały na temat działalności społecznej Adama Mickiewicza na emigracji. Jako doktorant mieszkał w domu stypendystów przy rue Lamande 15, w gmachu dawnej Szkoły Battignolskiej założonej przez Mickiewicza i Gałęzowskicgo dla dzieci polskich emigrantów-'⁴. Młody pisarz gromadził historyczno-literackie materiały poświęcone wieszczowi jako krytykowi literatury polskiej w okresie wileńsko-kowieńskim i pracował nad zagadnieniem Legionu Żydowskiego Mickiewicza. Wykorzystywał ten czas pobytu za granicą także na podróże.

Po powrocie z Francji Brandstaetter zamieszkał w Warszawie, gdzie przez dwa lata pracował jako nauczyciel języka polskiego w szkole średniej. Bez entuzjazmu wspominał tę pracę, uznając siebie za słabego pedagoga. Mieszkał w stolicy, prowadząc intensywną pracę pisarską, poetycką, a przede wszystkim publicystyczną. Był to także szczególny czas prawdziwej szkoły dramatopisarstwa. Uczęszczał do teatru regularnie, dwa razy w tygodniu, wyrabiając i kształtując swój talent i gust „dramatyczny”. Wówczas, w 1931 roku Brandstaetter wydał drugi tomik poezji (składający się z sonetów) pt. Droga pod Górę, w tym samym co poprzednio wydawnictwie³⁹. Rok później opublikował w „Miesięczniku Żydowskim” utwórMoszkopolis, poddając ostrej kryty-

^M Jego sąsiadami byli Tadeusz Szeligowski i Rafał Marceli Bluth. Por. R. Brandstaetter, Marian Semi w Paryżu, [w:] tenże, Moja podróż sentymentalna i inne opowiadania, Poznań 1994, s. 191.

" Por. R. Brzezińsk a, Do Itaki..., s. 50.

37