984501975

guje zamieszczona w „Ruchu Literackim” wypowiedź, które autor, Józef Dużyk, scwierdza:

Na wielkie dzieło o Chrystusie możn3 patrzeć z dwóch punktóv widzenia: człowieka wierzącego, któremu jasno i zrozumiale przedsta wia największe prawdy chrześcijaństwa, i miłośnika literatury', piękneg* słowa, sugestywnych, plastycznych obrazów. Obu niewątpliwie dzieło v pełni zadowoli. Przedstawia wiernie postać Jezusa, wpisując ją w epok* i życie codzienne i świąteczne Judei, a czyni to w sposób doskonały pod względem literackim. Jezus z Nazarethu staje w szeregu najwięk szych osiągnięć polskiej literatury’ współczesnej, niezrozumiałe jest za tem pomijanie go w zarysach literatury' czy traktowanie w sposób obo jętny, wziąwszy pod uwagę i to, że zajmuje również jedno z czołowycl miejsc nie tylko w literaturze polskiej, ale i europejskiej, i światowej²²"-

Wśród wypowiedzi dotyczących tctralogii brakło jednak ta klej, która wyraźnie ukazałaby obecność teologii w tym dziel* literackim. Brak ten wyraźnie odczuwał autor, gdyż w jednym : listów do żony skarżył się, że wśród recenzentów jego powieść nie ma nikogo, kto potrafiłby ocenić jego dzieło zarówno por względem literackim, jak i teologicznym²³⁰. List ten świadczy * tym, jak bardzo zależało pisarzowi, by jego dzieło zadowoliło mi łośników literatury pięknej, literaturoznawców i teologów.

ścią rzeczy, biografia zajmuje miejsce główne, wolna jest jednak od naiwnej ha giograficzności. Opowiadanie w poetyce realistycznej łączy się z fragmencanr refleksyjnymi i poc rycką wizyjnością" (M. Czermińska, Biograficzne formj Iw:] Słownik literata ty polskiej XX wieku, Wrocław 1992, s. 106).

"'J. Duży k. Recenzja „Jezusa z Nazarethu" Romana Brandstaettera, „Rucl Literacki*’ 1994, z. 1/2, s. 154.

²³ⁿ Nr rkp. 100/84.

94