9914714103

Konferencje*

Prof. Nigel Paine jest dyrektorem szkockiego departamentu wykorzystania TI w edukacji. Jest ekspertem kreatywnego wykorzystania nowych technologii w procesie kształcenia.

Przedstawiono blisko 50 wykładów i referatów. Trudno jest omówić, lub bodaj ustosunkować się do każdego, ale na pewno warto zwrócić uwagę na kilka istotnych spraw podnoszonych przez przedstawicieli różnych krajów' i środowisk.

Informacje bez komunikacji są bezwartościowe. Tylko efektywna komunikacja warunkuje szybkie i właściwe wykorzystanie informacji, która jest dzisiaj wyznacznikiem statusu społecznego. Informacja stała się przedmiotem wymiany handlowej, zatem sposoby jej przetwarzania i przesyłania zyskują atrybut nadrzędności, a technologie informacyjno komunikacyjne (ICT — Information and Communication Technologies) są najszybciej rozwijającą się dziedziną naszego życia. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że znaczna część naszej wiedzy znajduje się dzisiaj w komputerze, jego bazach danych i sieci, do której jest podłączony. Zresztą, wśród urządzeń technicznych, wynalezionych i wprowadzonych do codziennego użytku w ciągu ostatnich dziesięcioleci, właśnie komputer i Internet dokonały najszybszych i największych zmian w^f życiu człowieka. Trzeba zauważyć, że ten dynamiczny rozwój trwa nadal, wymuszając na szkolnictwie konieczność przygotowania młodych ludzi do życia w tworzącym się właśnie społeczeństwie informacyjnym. O ile w 1986 roku człowiek potrzebował do wykonywania swojego zawodu 75% wiedzy znajdującej się w jego własnym umyśle, o tyle w^r 1997 jedynie 15-20%. Dlaczego? Bo po resztę potrzebnych informacji może sięgnąć do bazy globalnej, wykorzystując różne technologie informacyjno--komunikacyjne. Musi tylko umieć to zrobić.

Zatem jednym z podstawowych zadań szkoły jest dzisiaj przygotowanie młodego człowieka do życia i funkcjonowania w święcie informacji. Powinniśmy więc uczyć dzieci w szkołach nie o komputerze, ale uczyć ich współczesnego świata: jak żyć i poruszać się w gąszczu informacji. O ile bowiem wiek XX był wiekiem maszyn, o tyle wiek XXI będzie właśnie wiekiem informacji. Powinniśmy być tego świadomi wszyscy, ale głównie nauczyciele, którzy w^r sposób bezpośredni wpływają na efekty kształcenia. Obok umiejętności dydaktycznych, współczesny nauczyciel powinien znać nie tylko cele i sposoby wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyj-nych, ale też umieć zapoznać z nimi uczniów we właściwy sposób. Coraz większego znaczenia nabiera metoda Problem Based Learning — polegająca na uczeniu przez rozwiązywanie problemu, przez przygotowanie projektu. Obliguje ona do nauki poza szkołą, przyzwyczaja i wdraża do nauki przez całe życie, do nauki w czasie ciągłym, zmusza do zdobywania wiedzy i umiejętności z różnych specjalności i dyscyplin. Badania pokazują, że uczniowie chcieliby wiedzieć, co robią dobrze, a co powinni poprawić. Mobilizacją do nauki jest dla nich możliwość zaprezentowania swoich prac, projektów, kiedy to oni przejmują rolę wykładowców, a nauczyciele są nauczani, zapoznawani z wynikami prac swoich podopiecznych. Motywacja do pracy i entuzjazm zarówno uczniów, jak i nauczycieli są najlepszą gwarancją oczekiwanych efektów procesu kształcenia.

W prezentowanym na konferencji referacie dr B. Kędzierska i dr P. Moszner podjęli temat konieczności integracji TI z pozostałymi przedmiotami szkolnymi. Przy wielkiej obecnie ilości nawet podstawowych danych, automatyzacja dostępu do nich staje się niezbędna, a dobrze zorganizowany proces ich udostępnienia staje się koniecznością. Komputeryzacja biblioteki, w celu np. automatycznego wyszukiwania lektur, czy komputerowej obsługi katalogu lokalnego, ale i dostępnych poprzez Internet zasobów innych bibliotek, wydaje się być dostatecznym powodem do tworzenia szkolnych centrów informacyjnych, zalecanych przez UNESCO już od roku 1980.