Przewodnik po MSSF 1
II. Streszczenie każdego programu emerytalnego i dzielenia ich na zyski i straty ujęte i nie ujęte na każdą kolejną datę bilansową, zgodnie ze standardem MSR 19.
MSSF 1 wymaga od jednostki gospodarczej wskazania wszystkich programów określonych świadczeń i porównania ich ujęcia w myśl poprzednio stosowanych krajowych zasad rachunkowości z ujęciem zgodnym z MSR 19. Ewentualnych zmian stosowanych zasad rachunkowości dokonuje się retrospektywnie, za wyjątkiem opcjonalnego zwolnienia dotyczącego zysków i strat aktuarialnych, a skumulowane skutki takich zmian zalicza się na poczet kapitału własnego w bilansie otwarcia.
Opcjonalne zwolnienie umożliwia kalkulację zobowiązania z tytułu świadczeń emerytalnych w ujęciu netto jako zdyskontowanej do wartości bieżącej kwoty zobowiązania z tytułu określonych świadczeń emerytalnych pomniejszonej o wartość godziwą ewentualnych związanych z nimi aktywów (skorygowanej o ewentualne nie ujęte dotąd koszty z tytułu przeszłego zatrudnienia personelu) bez uwzględniania tzw. „podejścia korytarzowego". Oznacza to, że jednostki gospodarcze mogą wybrać opcję eliminacji nie ujętych zysków i strat aktuarialnych poprzez skompensowanie ich z kapitałem własnym w bilansie otwarcia MSSF. Opcja ta może skutkować znaczącym obciążeniem pomniejszającym łączną wartość kapitałów w dacie przejścia na MSSF, lecz w zamian za to jednostka unika amortyzowania związanych z nimi strat w rachunku zysków i strat. Jeżeli jednostka wybierze to zwolnienie, stosuje się je do wszystkich programów określonych świadczeń. Nawet jeżeli zwolnienie to zoastało zastosowane w związku z przejściem na standardy MSSF, nie wyklucza to możliwości stosowania przez jednostkę „podejścia korytarzowego" zgodnie z wymogami standardu MSR 19 w przyszłych okresach sprawozdawczych.
04: Skumulowane różnice kursowe z tytułu przeliczenia na walutę obcą
Przy przeliczaniu wartości przedsięwzięcia zagranicznego zgodnie z wymogami standardu MSR 21 „Skutki zmian kursów wymiany walut obcych", niektóre różnice kursowe wykazuje się w wydzielonej pozycji kapitałów. MSR 21 wymaga też od jednostki ujawniania różnic kursowych netto zaklasyfikowanych jako wyodrębniona pozycja kapitału, jak również uzgadniania ich sald otwarcia i zamknięcia. Po późniejszym zbyciu takiego przedsięwzięcia zagranicznego skumulowane różnice kursowe związane z tą konkretną zagraniczną jednostką zalicza się na poczet zysków lub strat danego okresu jako część zysku lub straty poniesionej w związku ze zbyciem jednostki zależnej.
W myśl standardu MSSF 1 jednostka stosująca MSSF po raz pierwszy może wybrać opcję niekalkulowania takiej różnicy kursowej wstecznie, a tym samym wykazania odpowiadających temu różnic kursowych w dacie przejścia, ustalonych zgodnie z poprzednio stosowanymi krajowymi zasadami rachunkowości, w kwocie zerowej. Zysk lub strata na późniejszym zbyciu przedsięwzięcia zagranicznego zawierać będzie wówczas jedynie różnice kursowe powstałe po dacie przejścia na MSSF.
05: Złożone instrumenty finansowe
Ogólna zasada obowiązująca w ramach MSSF 1 wymaga od jednostki stosującej MSSF po raz pierwszy retrospektywnego zastosowania standardu MSR 32 i podzielenia wszystkich złożonych instrumentów finansowych na część dłużną o charakterze zobowiązania i element kapitałowy. Klasyfikacja tych składników opiera się na warunkach, które występowały w dniu, w którym dany instrument po raz pierwszy spełnił kryteria ujęcia go zgodnie ze standardem MSR 32, bez uwzględniania zdarzeń późniejszych w stosunku do tej daty. Wartości bilansowe poszczególnych składników ustala się na podstawie okoliczności występujących w czasie, kiedy dany instrument był wyemitowany i zgodnie z wymogami tej wersji standardu MSR 32, która obowiązywała w dacie sprawozdawczej.
/.deloitte.com/pl/audyt
These materials are copyrighted © 2005 Deloitte. Ali rights reserved. ■