9988996040

Przewodnik po MSSF 1

II. Streszczenie

Jeżeli dana jednostka zależna nie była poprzednio uwzględniona w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym, MSSF 1 wymaga od jednostki stosującej MSSF po raz pierwszy wprowadzenia korekt dostosowujących wartości bilansowe aktywów i zobowiązań takiej jednostki zależnej do wartości, których wykazania wymagałyby standardy MSSF w odrębnym bilansie takiej jednostki zależnej i skalkulowania wartości firmy dla tej jednostki według stanu na datę przejścia na MSSF. Zakładany koszt wartości firmy wylicza się wówczas jako różnicę między (i) udziałem podmiotu dominującego w kapitale jednostki zależnej skorygowanym w myśl standardów MSSF w dacie przejścia na nie a (ii) kosztem poniesionym przez podmiot dominujący z tytułu inwestycji wjednostkę zależną w dacie jej nabycia.

02: Wartość godziwa lub aktualizacja wyceny jako zakładany koszt

Jednostka przyjmująca MSSF po raz pierwszy może wybrać wycenę poszczególnych pozycji rzeczowego majątku trwałego według wartości godziwej na dzień przejścia na MSSF. Wartość godziwą przyjmuje się wtedy za zakładany koszt w tej samej dacie. Koszt zakładany to kwota stosowana jako odpowiednik kosztu lub zamortyzowanego kosztu w danej dacie. Następująca później amortyzacja opiera się na założeniu, że jednostka pierwotnie ujęła daną pozycję aktywów lub zobowiązań w określonej dacie i że jej koszt był równy kosztowi zakładanemu. Jeżeli jednostka gospodarcza wybierze taką opcję, nie wymaga się od niej stosowania tej metody do wszystkich środków trwałych zaklasyfikowanych do tej samej kategorii.

Jeżeli stosując poprzednie krajowe zasady rachunkowości jednostka aktualizowała wycenę jednej lub więcej kategorii rzeczowego majątku trwałego, może wybrać przyjęcie tych wartości za koszt zakładany w dacie przeszacowania. Wybór taki jest dostępny tylko jeśli w dacie dokonania przeszacowania aktualizacja wyceny doprowadziła do przyjęcia wielkości zbliżonych do wartości godziwej lub kosztu (albo kosztu zamortyzowanego) w myśl standardów MSSF skorygowanych np. o zmiany ogólnego lub specyficznego wskaźnika cen [inflacji].

Jeżeli w związku z zaistniałym wcześniej zdarzeniem (np. prywatyzacją lub ofertą publiczną akcji) dana jednostka wyceniła swoje aktywa i zobowiązania według wartości godziwej, może ona przyjąć te wartości za koszt zakładany w dacie przeprowadzenia takiej wyceny.

Koszt zakładany stanowi podstawę kosztu danej pozycji aktywów przyjętego w myśl MSSF na dzień dokonania wyceny, lecz nie w dacie przejścia na MSSF. Zgodnie ze standardami MSSF koszt zakładany podlega amortyzacji od daty przyjęcia kosztu zakładanego do daty przejścia na MSSF. Jeżeli wartość wykazana zgodnie z poprzednio stosowanymi krajowymi zasadami rachunkowości różni się w istotnym stopniu od tej, którą ujęto by stosując MSSF, odpowiednią korektę zalicza się na poczet nie podzielonego wyniku z lat ubiegłych.

Podmiot przyjmujący MSSF po raz pierwszy może także posłużyć się wartością godziwą lub zaktualizowaną w wyniku przeszacowania jako kosztem zakładanym w odniesieniu do pozycji nieruchomości inwestycyjnych, jeżeli wybierze on zastosowanie modelu ceny nabycia przewidzianego w standardzie MSR 40, oraz w odniesieniu do aktywów niematerialnych pod warunkiem, że w przypadku aktywów niematerialnych spełnione będą kryteria określone w standardzie MSR 38, a wartość godziwą ustala się w odniesieniu do aktywnego rynku zgodnie z jego definicją zawartą w standardzie MSR 38.

03: Świadczenia pracownicze

W myśl standardu MSR 19 „Świadczenia pracownicze", programy emerytalne klasyfikuje się albo jako programy określonych składek, albo jako programy określonych świadczeń. Rachunkowość programów określonych świadczeń jest znacząco bardziej skomplikowana niż w przypadku programów określonych składek. Rezerwy z tytułu programów określonych świadczeń nalicza się na podstawie szeregu założeń aktuarialnych, a skumulowane zyski i straty wynikające z rachunku aktuarialnego wykazuje się zgodnie z wymaganiami standardu MSR 19. Standard MSR 19 przewiduje, że jednostka gospodarcza może wybrać opcję nieujmowania wszystkich aktuarialnych zysków i strat (określaną także jako tzw. „podejście korytarzowe”). Retrospektywne stosowanie podejścia korytarzowego wymagałoby ustalania skumulowanych zysków i strat od początku wprowadzenia