Zmiany w lądowo-morskich łańcuchach transportowych w rejonie basenu Morza Bałtyckiego
2. MOŻLIWOŚCI PRZEWOZÓW KONTENEROWYCH NA STATKACH RZEKAMORZE
W ostatnich latach można zaobserwować wzrost konkurencyjności żeglugi rzeczno-morskiej. System bezpośrednich przewozów na trasie morze - śródlądowa droga wodna, pozwala na połączenie zalet transportu morskiego i śródlądowego, a ponadto na ograniczenie przeładunków i magazynowania ładunków w portach. Ocenia się, że koszty przewozów rzeczno-morskich są od 10 do 30 % niższe od tradycyjnych przewozów samochodowych w obsłudze zapleczowej portów morskich. Ze względu na specyfikę konstrukcyjną statków rzeczno-morskich, ich eksploatacja ogranicza się tylko do dróg wodnych o wyjątkowo dużych parametrach.
Mimo stosunkowo znacznej ogólnej długości dróg wodnych predysponowanych do żeglugi rzeczno-morskiej, udział tego typu przewozów w przewozach ogółem, wykonywanych w ramach obsługi zapleczowej portów morskich, jest w krajach Unii Europejskiej niewielki i nie przekracza 10 %. W Rosji i na Ukrainie przewozy rzeczno- morskie stanowią około 30 % ogólnych przewozów żeglugi śródlądowej realizowanych w obsłudze zapleczowej portów morskich. Ocenia się, że ogółem w Europie bezpośrednie przewozy rzeczno-morskie wynoszą około 50 min ton rocznie, z tego na kraje Unii Europejskiej przypada 20 min ton, a pozostała część na Rosję i Ukrainę. Odcinki tras rzeczno-morskich w Europie przedstawia rysunek 1.
Rysunek 1. Odcinki tras rzeczno-morskich w Europie
Z ogólnych przewidywań wynika, że żegluga rzeczno-morska w krajach Unii Europejskiej ma duże perspektywy rozwoju. Jest to w znacznym stopniu uwarunkowane