SPAZMOLITYKI
SPAZMOLITYKI
•
Są to leki,które powodują rozkurczenie
mięśniówki gładkiej
.
•
Dzielimy ja na:
1.
Spazmolityki bezpośrednie
-działają
niezależnie od
receptora,czyli
bezpośrednio na mięśnie
gładkie.
2.
Spazmolityki pośrednie
–działają pośrednio
poprzez receptor
układu autonomicznego.
SPAZMOLITYKI BEZPOSREDNIE
SPAZMOLITYKI BEZPOSREDNIE
•
Zmniejszaja one napiecie wszystkich
miesni gładkich, chociaż czynia to w
nierównym stopniu.
•
Podział spazmolityków bezposrednich :
•
1.
Alkaloidy izochinolinowe
•
2.
Syntetyczne pochodne alkaloidów
izochinolinowych
•
3.
Metyloksantyny i ich pochodne
Alkaloidy izochinolinowe
Alkaloidy izochinolinowe
•
Leki te wystepuja w opium i w glistniku jaskółcze
ziele (Chelidonium maius) i wywieraja działanie
przeciwne do alkaloidów fenantrenowych.
•
OPIUM
•
alkaloidy izochinolinowe,
•
np.papaweryna – zwalnia perystaltyke i obniża
napięcie mięśni gładkich
•
alkaloidy fenantrenowe,
•
np.morfina obkurcza zwieracze i zwiększa
napięcie mięśni gładkich
Do alkaloidów izochinolinowych,
Do alkaloidów izochinolinowych,
wyizolowanych z opium należa
wyizolowanych z opium należa
:
:
Papaweryna
•
wywiera swoje działanie poprzez hamowanie
•
fosfodiesterazy, co prowadzi do zwiekszenia stężenia cAMP
w miesniach.
Działanie:
•
Papaweryna jest środkiem silnie rozkurczającym mięśnie
gładkie narządów wewnętrznych o bezpośrednim działaniu
na komórkę mięśniową. Działanie przeciwskurczowe
występuje w obrębie dróg żółciowych, moczowych,
przewodu pokarmowego,naczyń krwionośnych i oskrzeli,
powoduje niewielkie obniżenie ciśnienia tętniczego.
Wskazania:
Papaweryna jest stosowana w stanach
skurczowych przewodu pokarmowego, kolce
wątrobowej, kamicy pęcherzyka żółciowego,
stanach zapalnych i skurczowych dróg
żółciowych, kolce jelitowej, zaparciach
spastycznych, kamicy nerkowej, bolesnym
parciu na mocz, a obecnie rzadziej także w
stanach skurczowych naczyń krwionośnych, w
tym naczyń krążenia wieńcowego,
mózgowego i siatkówki.
Noskapina
Noskapina
•
Wykazuje działanie przeciwkaszlowe,podobne do folkodyny
(syntetyczna pochodna kodeiny)
•
Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego i działanie
przeciwkaszlowe utrzymuje się do 4 godzin
•
Nie wywołuje euforii i zależności lekowej
•
Działania nieporządane pojawiają się przy większych
dawkach w postaci senności,nudności,zawrotów
głowy,może również wywołać odczyny alergiczne.
Do leków wyizolowanych z glistnika jaskółcze
Do leków wyizolowanych z glistnika jaskółcze
ziele należy :
ziele należy :
•
Chelidonina
alkaloid ten wywiera na ośrodkowy układ nerwowy
działanie podobnie do morfiny, jest ono jednak
znacznie słabsze. Wykazuje ponad to działanie
rozkurczowe na mięśnie gładkie, co znajduje
zastosowanie w stanach zapalnych i skurczowych
przewodu pokarmowego. Chlorowodorek chelidoniny
był również podawany w kamicy i chorobach dróg
żółciowych dlatego, że oprócz działania rozkurczowego
(na owe drogi) wykazuje również działanie
żółciopędne. Obecnie jest on już jednak rzadko
stosowany. Stwierdzono, że chelidonina jest trucizną
mitotyczną.i w związku z tym znalazła ona
zastosowanie jako składnik preparatów o działaniu
fungistatycznych (preparat Chelifungin).
•
Wada wszystkich alkaloidów
izochinolinowych jest krótki czas
działania i wywoływanie liczny
objawów ubocznych.
Syntetyczne pochodne
Syntetyczne pochodne
alkaloidów izochinolinowych
alkaloidów izochinolinowych
Do leków tych należą :
•
drotaweryna
(NO-SPA)
•
moksaweryna
(Eupaverin)
Działaja one dłużej od papaweryny,
lepiej wchłaniaja sie z przewodu
pokarmowego i już w małych
dawkach działaja spazmolitycznie na
naczynia krwionosne.
Drotaweryna
Drotaweryna
•
Działanie:
•
jest stosowana w przypadkach skurczu mięśni
gładkich pochodzenia zarówno nerwowego jak i
mięśniowego. Działanie rozkurczające drotaweryny
nie zależy od rodzaju unerwienia oraz lokalizacji
mięśni gładkich (przewód pokarmowy, układ
moczowo-płciowy, układ krążenia oraz drogi
żółciowe). W mechanizmie działania drotaweryny
odgrywa rolę wpływ na fosfodiesterazę, powodujący
wzrost stężenia cAMP oraz zwiększony napływ jonów
wapnia do komórek. Po podaniu doustnym w ciągu
godzjny wchłania się 90% podanej dawki. Lek jest
metabolizowany w wątrobie, wydalany jest z żółcią i
moczem.
Zastosowanie:
Zastosowanie:
•
Stany skurczowe dróg żółciowych np. w przebiegu kamicy
pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, zapalenia
pęcherzyka żółciowego, zapalenia brodawki Yatera,
•
Stany skurczowe w obrębie dróg moczowych związane z
kamicą dróg moczowych, zapaleniem miedniczek nerkowych,
zapaleniem pęcherza moczowego, bolesnym parciem na mocz
•
•
wspomagająco: w stanach skurczowych mięśni gładkich
przewodu pokarmowego w przebiegu choroby wrzodowej
żołądka i dwunastnicy, zapalenia żołądka, zapalenia jelit,
zapalenia okrężnicy, zapalenia trzustki, w stanach
skurczowych wpustu i odźwiernika, zespole drażliwego jelita
grubego, zaparciach na tle spastycznym i wzdęciach jelit;
•
w stanach skurczowych w obrębie dróg rodnych: w bolesnym
miesiączkowaniu, zapaleniu przydatków, silnych bólach
porodowych, zagrażającym poronieniu.
Ciężka niewydolność wątroby,
Nerek,
Serca,
Blok przedsionkowo-komorowy
ll-lll stopnia
Przeciwskazania:
Przeciwskazania:
Metyloksantyny i ich pochodne
Metyloksantyny i ich pochodne
•
Metyloksantyny działaja głównie poprzez hamowanie
fosfodiesterazy (PDE).
•
Fosfodiesteraza jest enzymem, który u człowieka wystepuje w
postaci pieciu izoenzymów – PDE IV.
•
Z rozkurczem miesni gładkich sa zwiazane PDE III, PDE IV i
PDE V, natomiast w hamowaniureakcji zapalnej główna role
odgrywa PDE IV. Dlatego obecnie duże nadzieje wiąże sie
zselektywnymi inhibitorami fofodiesteraz.
•
Sa to :
•
• motapizone – działa na PDE III
•
• rolipram – działa na PDE IV
•
• zaprinast – działa na PDE V
•
Wszystkie metyloksantyny rozszerzaja naczynia nerkowe, co
powoduje zwiekszenie przepływukrwi przez nerki.
•
Sa to zwiazki słabo rozpuszczalne w wodzie, dlatego w
praktyce klinicznej stosuje sie ich sole.
Do metyloksantyn powszechnie
Do metyloksantyn powszechnie
stosowanych w lecznictwie należą
stosowanych w lecznictwie należą
:
:
•
kofeina
– jest spazmolitykiem i jednoczesnie
lekiem psychoanaleptycznym ; w małych
dawkach pobudza osrodek nerwu błednego,
powodujac zwolnienie akcji serca, natomiast w
wiekszych dawkach pobudza osrodek
naczyniowo-ruchowy i przyspiesza akcje serca.
•
W leczeniu najczesciej stosuje sie : Coffeinum
purum : w leczeniu migreny w mieszankach
przeciwbólowych – dawka 50-300 mg ; kofeina
zwieksza siłe działania niesteroidowych leków
przeciwzapalnych.
Teofilina
Teofilina
•
Wywiera ona efekt przez:
rozszerzenie oskrzeli poprzez rozkurcz miesni gładkich
działanie przeciwzapalne, ponieważ zmniejsza
aktywnosc
komórek zapalnych
działanie immunomodulujace, głównie poprzez wpływ
na limfocyty TH1
Molekularny mechanizm działania
teofiliny to
:
nieselektywne hamowanie fosfodiesterazy (PDE),
która rozkłada cykliczne nukleotydy w
komórkach (in vitro w steżeniu 5-10%, ale in vivo jej
stężenie, wywołujace ten efekt, może
byc dużo niższe). antagonistyczne działanie wobec
receptorów adenozynowych A1 i A2 ; mechanizm
ten
wiąże sie z tym, iż adenozyna powoduje skurcz
oskrzeli posrednio – poprzez uwolnienie
leukotrienów i histaminy ; mechanizm ten ma
niewielkie znaczenie, ponieważ, np.
euprofilina nie jest antagonista receptorów
adenozynowych, a 3-5 razy silniej rozszerza
oskrzela
W leczeniu stosuje sie także pochodne teofiliny
.
Sa to :
aminofilina
(Euphyllin) – rozpuszczalna postac teofiliny w
połaczeniu z etylenodiamina.
Stosuje sie ja dożylnie, domiesniowo, doustnie i doodbytniczo.
Aminofilina daje dużo objawów ubocznych (głównie sa to
uczulenia), dlatego jest zastepowana przez preparat
Teofillinum 300. Preparat aminofiliny o przedłużonym działaniu
nosi nazwe Uniphyllin.
euprofilina
– nowa pochodna ksantynowa, która 5 razy silniej
rozszerza oskrzela i nie
pobudza OUN, a także, w przeciwienstwie do teofiliny, nie
wzmaga wydzielania żoładkowego, nie powoduje wzrostu
diurezy, ani nie nasila uwalniania wolnych kwasów
tłuszczowych do krażenia, ponieważ nie jest antagonista
adenozyny. Euprofilina może natomiast powodowac wzrost
steżenia w surowicy AspAT i AlAT. Objawy uboczne po
stosowaniu teofiliny to : zgaga, nudnosci drżenie miesniowe
bóle głowy, bezsennosc niedocisnienie u pacjentów, u których
pojawia sie zaburzenia rytmu serca i drgawki, smiertelnosc
wynosi
50%
Dlatego należy kontrolowac poziom teofiliny w surowicy krwi
(norma : 5–15 Sg%).
SPAZMOLITYKI POSREDNIE
SPAZMOLITYKI POSREDNIE
•
Do spazmolityków posrednich należą :
•
1. Parasympatykolityki, np. atropina, hiosyna.
•
Leki te hamuja skurcze i obniżaja napiecie miesni gładkich przewodu
pokarmowego i oskrzeli,
•
nie znosza natomiast skurczu miesni gładkich naczyn krwionosnych. Sa
stosowane w kolkach
•
(jelitowej, watrobowej i nerkowej) oraz rzadziej w astmie oskrzelowej.
•
2. Leki -adrenolityczne, np. dihydroergotamina, tolazolina.
•
Leki te znosza skurcze miesni gładkich naczyn krwionosnych, dlatego stosuje
sie je m.in. w
•
chorobie Reynauda, w migrenie bladej oraz chorobie Bürgera. Szczególna
grupe leków -
•
adrenolitycznych stanowia wybiórczo działajace 1-adrenolityki, np. prazosyna,
które sa
•
stosowane w leczeniu nadcisnienia tetniczego.
•
3. Leki -adrenergiczne, np. orcyprenalina, fenoterol.
•
Leki te działaja spazmolitycznie na miesnie gładkie oskrzeli i hamuja skurcze
miesniówki
•
macicy. Stosowane sa przede wszystkim w astmie oskrzelowej oraz jako leki
tokolityczne
w
•
zagrażajacym poronieniu (fenoterol).
4. Leki wpływajace na receptory
enkefalinergiczne w miesniach gładkich.
W przewodzie pokarmowym znajduja sie 3
główne podtypy receptorów
enkefalinergicznych – które współuczestnicza
w regulowaniu motoryki przewodu
pokarmowego.
Receptory te sa pobudzane przez endogenne i
egzogenne opioidy