

Definicje:



Proces zmierzający w pierwszym rzędzie do
odbudowy i uzupełnienia fizycznych zdolności i
sprawności umysłowej, w którym istotny jest udział
nie jednej, lecz wielu specjalności (Mayo, 1957)



Złożony proces obejmujący oddziaływania
lecznicze, społeczne, zawodowe, a w przypadku
dziecka – pedagogiczne, zmierzające do
przywrócenia sprawności i umożliwienia
samodzielnego życia w społeczeństwie
człowiekowi, który takich możliwości nie miał lub z
powodu przebytego urazu lub choroby je utracił
(Gałkowski i Kiwierski, 1986)



Dysfunkcja organizmu może prowadzić do
powstania charakterystycznych trudności w
życiu niepełnosprawnych



Wielkość doświadczanych trudności jest
uzależniona od właściwości uszkodzenia
organizmu, obiektywnych warunków
życiowych, charakteru podejmowanych
działań na każdym etapie reagowania na
niepełnosprawność oraz cech
osobowościowych, które określają sposoby
radzenia sobie z powstałym kalectwem



Definicja:



Sytuacja, w której doszło do
naruszania równowagi między
wymaganiami zewnętrznymi
środowiska, w którym przebywa
osoba niepełnosprawna a jej
możliwościami



Ciąg specjalnie zaprogramowanych działań
specjalistycznych, podejmowanych wobec
osób niepełnosprawnych i ich otoczenia,
które powinny przyczynić się do
ograniczenia predyspozycji do tworzenia
sytuacji problemowych, a także służyć
likwidowaniu zaistniałych sytuacji tego
typu, powinny też prowadzić do
stopniowego ograniczania problemów
życiowych subiektywnie odczuwanych
przez osoby usprawniane.

Współpraca osoby

niepełnosprawnej w procesie

rehabilitacji z osobą

rehabilitującą

Zdefiniowanie problemów

życiowych przez osobę

niepełnosprawną

Sytuacja problemowa, w

której znajduje się osoba

niepełnosprawna

Niepełnosprawnoś

ć jako

predyspozycja

Zewnętrzne warunki

życia (fizyczne i

społeczne

Reagowanie na definicję
(interpretację)
problemów życiowych

Reagowanie na sytuację
problemową

Reagowanie na
predyspozycje i
warunki zewnętrzne



Trzy rodzaje działań zabezpieczających



Zmniejszenie istniejących dysfunkcji



Dostosowywanie warunków zewnętrznych do
możliwości osób niepełnosprawnych



Przygotowanie psychologiczne pod kątem
przyszłych sytuacji problemowych



Pomaganie w rozwiązaniu sytuacji
problemowych – np. pomoc przy
samoobsłudze, zapewnianie towarzystwa



Na tym etapie brak definiowania sytuacji
problemowych



Wspieranie w przezwyciężaniu
zdefiniowanych sytuacji problemowych



Uzgadnianie definicji – co wg osoby
niepełnosprawnej jest problemem a co
wg osoby rehabilitującej



Bez uzgodnienia – niepoprawne działania
rehabilitacyjne



Definicja

Każde działania ukierunkowane na

niesienie korzyści innej osobie



Empatia



Zdolność do postawienie siebie na miejscu
drugiej osoby i odbierania w podobny sposób
zachodzących wydarzeń oraz odczuwania
podobnych emocji



Hipoteza empatii-altruizmu C.D. Batsona



Przekonanie, zgodnie z którym empatia
odczuwana względem drugiej osoby skłania
do udzielenia jej pomocy bez względu na
konsekwencje podjętych działań



Eksperyment Batsona – studentka oraz
wstrząsy elektryczne



Wpływ wzorców i nagród na gotowość do
pomocy



Dobrze jest kształtować w procesie wychowania
gotowość do pomocy innym ale trzeba uważać na
EFEKT NADMIERNEGO UZASADNIENIA



Nagrody wraz z opisem, że dziecko pomogło, gdyż
jest życzliwe i troskliwe



Modelowanie



Osobowość altruistyczna



Osobowość, którą charakteryzuje tendencja do
udzielania pomocy innym



Płeć a zachowania prospołeczne



Mężczyźni – krótkotrwałe, ryzykowne i spektakularne



Kobiety – trwałe, monotonne i zwyczajne



Korzystne:



Poprawa nastroju



Poprawa samooceny



Niekorzystne:



Niekorzystna reakcja osoby, której pomagamy



Obniżenie samooceny osoby, której
pomagamy