Rozdział VIII Między praktyką a Teorią wychowania Szkoła jako środowisko wychowawcze

Szkoła jako środowisko wychowawcze


Szkoła jako system społeczny


Szkolny system społeczny spełnia cztery następujące funkcje:

  1. zewnętrzno-celową (osiąganie celów ogólnospołecznych)

  2. wewnętrzno-celową (integrowanie zbiorowości szkolnej)

  3. zewnętrzno-instrumentalną (przystosowywanie systemu do warunków zewnętrznych)

  4. wewnętrzno-instrumentalną (utrzymuje strukturę społeczną, rozładowuje napięcia)


Inne systemy funkcjonujące w szkole:


Podział szkoły na podsystemy:

  1. Zbiorowość uczniowska:

  1. Grono nauczycielskie:

  1. Administracja:

  1. Rodzice:

  1. Społeczność lokalna:


Klasa szkolna jako grupa społeczna


Podział klasy na grupy:



Cechy specyficzne klasy:




Charakterystyka zjawisk grupowych w klasie szkolnej

zjawiska grupowe=dynamika grupowa


Zjawiska grupowe które oddziałują na ucznia:



Elementy normy grupowej (Pilkiewicz):

  1. zbiorowa ocena znaczenia określonych rodzajów zachowań z punktu widzenia interesów grupy

  2. oczekiwania ze strony grupy, dotyczące sposobów zachowania poszczególnych członków grupy

  3. określone reakcje grupy na poszczególne zachowania członków grupy


Kategorie norm (Janowski):

  1. normy o charakterze ogólnoludzkim

  2. normy szkolne, związane z realizowanymi przez szkołę celami dydaktyczno-wychowawczymi, np. nie podpowiadaj

  3. normy regulujące współżycie uczniów w grupie, tzw. Normy koleżeńskie



Wyróżniono:





Struktury formalne i nieformalne.


Struktura formalna- wynika z przepisów i zarządzeń szkolnych (regulamin szkoły), wyznacza uczniom funkcje i zadania.


Struktura nieformalna- powstaje spontanicznie, poprzez oddziaływanie na siebie rożnych czynników.






Współdziałanie szkoły z innymi instytucjami



Współpraca z innymi instytucjami przebiega na trzech płaszczyznach:





Formy współpracy:

  1. Działania szkoły na rzecz środowiska

  1. Wpływ środowiska na rzecz szkoły

  1. Grupa działań ściśle zespolonych w obu tych środowiskach


Całokształt poczynań należy wyprzedzić: (ETAP PIERWSZY)

(ETAP DRUGI)- opracowanie szczegółowego planu pracy, należy go systematycznie realizować, co pewien czas dokonywać oceny i modyfikacji pewnych zadań.

(ETAP TRZECI)- kontynuowanie założeń etapu drugiego oraz rozszerzenie kierunków pracy.


Szkoła powinna być koordynatorem działań. Chodzi więc o współdziałanie systemów w którym to szkoła powinna odgrywać rolę wiodącą. Obejmuje ono:

  1. podstawowe formy kontaktów

  2. podstawowe treści i formy wzajemnych zobowiązań

  3. tryb podejmowania podstawowych decyzji w sprawach będących przedmiotem współdziałania

Ad 1. Szkoła może inicjować i organizować kontakty z innymi instytucjami środowiska następująco:

  1. w formie przekazywania tym instytucjom określonych komunikatów (wyciągi z planu pracy, apele o pomoc, oceny, oferty pomocy).

  2. w formie konstytuowania stałych organów oraz komisji problemowych, skupiających przedstawicieli różnych instytucji (zespół organizacji czasu wolnego dzieci i młodzieży)

Funkcją omawianych kontaktów jest przede wszystkim wymiana informacji, wzajemne poznanie się, zaznajomienie się z planami i możliwościami działania środowiskowego oraz potrzebami w zakresie wzajemnej pomocy.


Ad 2. Wzajemne zobowiązania mogą być dwustronne (zawarte między szkołą a poszczególnymi instytucjami), lub wielostronne (zawarte pomiędzy wszystkimi instytucjami ze szkołą włącznie, mogą przybierać postać jednolitego planu pracy samorządu lokalnego).




Treścią takich porozumień lub integralnych planów pracy powinno być:

  1. określanie dziedzin, w odniesieniu do których zakłada się współdziałanie

  2. określenie zakresu i rodzajów świadczenia wzajemnego pomagania

  3. określenie form wzajemnej wymiany informacji oraz rodzajów tych informacji

  4. ustalenie dotyczące podziału kompetencji oraz odpowiedzialności poszczególnych partnerów

Inicjatywa i propozycja zawierania porozumień powinny wychodzić od szkoły, a sam akt podpisania powinien mieć charakter uroczysty.


Ad 3. Podstawowe decyzje w sprawach będących przedmiotem współdziałania- tę funkcje pełnią obecnie samorządy lokalne.










Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rozdział XX Między praktyką a Teorią wychowania Rodzina jako środowisko wychowawcze
Rozdział III Między praktyką a Teorią wychowania Metody wychowania
Między Praktyką a Teorią Wychowania (2)
MIĘDZY PRAKTYKĄ A TEORIĄ WYCHOWANIA
MIĘDZY PRAKTYKĄ A TEORIĄ WYCHOWANIA
SZKOŁA JAKO SRODOWISKO WYCHOWANIA W PSERSEPKTYWIE MODELU
referat szkoła jako środowisko wychowawcze
Szkoła jako środowisko wychowawcze 1, UWMSC, socjologia
Szkoła jako środowisko wychowawcze
SZKOŁA jako środowisko wychowawcze, Teorie środowisk wychowawczych konwersatorium dr Agata Matysiak-
Szkoła jako środowisko wychowawcze
Grupa rówieśnicza i szkoła, jako środowisko wychowawcze ch
SZKOŁA JAKO ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE, pedagogika WF
szkoła jako środowisko wychowawcze
Szkoła jako środowisko wychowawcze
Szkoła jako środowisko wychowawcze
SZKOŁA JAKO SRODOWISKO WYCHOWANIA W PSERSEPKTYWIE MODELU
Szkoła jako środowisko wychowawcze
szkoła jako środowisko wychowawcze

więcej podobnych podstron