Spotkanie Rodziny Szkaplerznej

Dnia 14 maja 2011 r. w Zaczerniu k. Rzeszowa, w Parafii p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, odbyło się kolejne, VIII Spotkanie Rodziny Szkaplerznej okręgu Południowo-Wschodniej Polski, z terenu Diecezji Przemyskiej i Rzeszowskiej.

Tematem przewodnim spotkania, była osoba i życie bł. Ojca Świętego Jana Pawła II, jako świadka wiary w propagowaniu nabożeństwa do Matki Bożej Szkaplerznej w znaku szkaplerza świętego.

O. Jan Ewangelista Krawczyk - Moderator Rodziny i Bractw Szkaplerznych Prowincji Krakowskiej Karmelitów Bosych z Czernej, witając zgromadzonych, zachęcał do korzystania z literatury i duchowości karmelitańskiej. Powiedział też: "jeśli nosimy szkaplerz św., dobrze by było, gdybyśmy mieli przed oczyma osobę Jana Pawła II, który jest dla nas wzorem życia przyodzianym szkaplerzem św. i pogłębiali biblijną i maryjną duchowość".

W konferencji o. Jan, mówił że: "znakiem głęboko życiowej duchowości papieża był szkaplerz karmelitański. Jan Paweł II w Wadowicach, jako 10-letni chłopiec przyjął szkaplerz z rak o. Sylwestra i pozostał szkaplerzowi wierny, a ostatni szkaplerz trafił do Karmelitów na górkę, i jest umieszczony przy lewym bocznym ołtarzu. Został ofiarowany na powrót, by wszyscy pielgrzymi nie zapomnieli, że Jan Paweł II tu przyjął szkaplerz i tu ten szkaplerz ofiarował. A czy ty pamiętasz o dniu przyjęcia twojego szkaplerza i miejscu, gdzie został nałożony? - jak rocznica chrztu św., bo to jest dzień oddania się i powierzenia się Maryi. Nigdy nie zapomniał o dniu uroczystości 16 lipca - M.B. Szkaplerznej. Szkaplerz sukienny nigdy nie zniknął z jego piersi i pleców, mówił: "noście szkaplerz zawsze, ja zawsze mam go na sobie i wiele łask otrzymałem przez niego". Ten Sługa Boży nie zamienił sukiennego szkaplerza na medalik ale zawsze nosił szkaplerz płócienny, był zawsze konsekwentny i stanowczy, i jako kardynał i jako papież.

W 2001 r. w liście do Rodziny Szkaplerznej napisał: Szkaplerz jest habitem, Najświętszej Maryi Panny i zakonu jej poświadczonego. Jest szatą, która nas okrywa. Ci co przyjmują szkaplerz, przyodziewają habit NMP. Jan Paweł II nigdy nie zdjął tej brązowej szaty, ale ją wszystkim polecał. Był to dla niego wymowny znak ducha Maryi, poświęcenia się jej Niepokalanemu Sercu, służby Maryi i naśladowaniu przede wszystkim jej duszy. Był to znak duchowości karmelitańskiej. Dla Jana Pawła II, nosić szkaplerz to iść za Chrystusem.

W 1989 r. do młodzieży włoskiej powiedział: Szata szkaplerza jest darem Matki Jezusa dla nas. Maryja, Dziewica Karmelu, podobnie jak ziemska matka troszczy się, także o odzienie dla swoich dzieci. Szkaplerz jest znakiem odziania Łaską Bożą. Szkaplerz wspomaga nas, aby zawsze była białą ta szata, którą otrzymaliśmy podczas chrztu św. Współpracujcie z Tą dobrą Matką, matką szkaplerza św., Matką, która dba o wasze szaty, a szczególnie o tę szatę, która jest łaską uświęcającą w duszach Jej dzieci.

Jan Paweł II, często zachęcał do przyjęcia szkaplerza i wierności temu nabożeństwu (odprawianie 5 pierwszych Sobót miesiąca, jako wynagrodzenie za 5 różnych zniewag wyrządzonych Niepokalanemu Sercu Maryi). Patrząc na jego życie, powinniśmy się uczyć tej prawdziwej pobożności szkaplerznej. A więc wyznawać Matkę Boża, jako Matkę Boga, Jezusa Chrystusa, a nie tylko, jako człowieka, ale Syna Bożego. Wyznawać jej dziewiczość przed, w czasie i po narodzeniu. Jej Niepokalane Poczęcie i zaszczepiać w sercach dzieci i młodzieży miłość do Maryi i wreszcie czcić ją w figurach i znakach, nie licząc się z tym, że za to spotykają ludzi zniewagi, które na nas spadają.

Jan Paweł II mówił: "Lubiłem modlić się tam, gdzie lud Boży modlił się do Maryi i przedkładałem ją nad modlitwę indywidualna, bo tam była moja siła, bo tam Maryja mnie wspomagała przez wstawiennictwo ludu Bożego".

Miłość do Maryi, miłość do Eucharystii, miłość do papieża i posłuszeństwo papieżowi, także i dzisiaj wyróżniają każdego chrześcijanina. Powinniśmy współpracować z Nią i współdziałać dla zbawienia innych ludzi. Jako naród dojrzały, powinniśmy stawać w Jej obronie, nie tylko wzywać Jej pomocy, ale być dla Niej pomocą w zbawianiu innych, w pomaganiu innym i w przyciąganiu innych do Chrystusa. Wszystkie dokumenty, encykliki Jana Pawła II są obrazem pobożności maryjnej, którą możemy wyrazić w słowach: "żyć w całkowitym oddaniu się Chrystusowi w zjednoczeniu z Maryją".

Tego oddania, zawierzenia się Maryi uczył się Jan Paweł II w Karmelu. Dzięki duchowości karmelitańskiej i "Traktatowi..." św. Ludwika, uczył wszędzie słowem i życiem, że można iść do Jezusa przez Maryję, a także do Maryi, przez Jezusa i te słowa "Totus Tuus" pozostawił nam jako testament. Pierwsze wasze powołanie każdego ranka jest zawierzać swoją rodzinę dzieci i dzieci waszych dzieci i nad każdym z osobna powiedzieć Boże Ojcze błogosław go, jak ja go błogosławię, Boże Ojcze błogosław ją, jak ja ją błogosławię, Matko Boża okryj płaszczem swojej opieki mojego wnuczka, wnuczkę... wspomóż go. To jest wasza bitwa modlitewna. Umacniaj to co jest dobre, ocal to co jest dobre.

Końcowym akcentem rozważań była szczegółowa analiza wersu św. Pawła z Listu do Rzymian:

1. "Weselcie się nadzieją"

2. "W ucisku bądźcie cierpliwi"

3. "W modlitwie wytrwali"

W trakcie Mszy św. oprawę liturgiczną i dary ofiarne przygotowały wspólnoty z Leżajska, Jarosławia i Zaczernia. W homilii o. Jan nawiązał do czytanej Ewangelii. Przypomniał, że mamy się dzielić miłością, gdyż, wiara rodzi się nie tylko przez czytanie, intelekt, ale wiara rodzi się przez doświadczenie. Masz tak umiłować świat, jak Chrystus umiłował ciebie.

Dzień wspólnoty zakończył się agapą. Wszyscy radośni i pełni wrażeń, napełnieni duchem modlitwy, pełni ufności i darów Ducha Świętego do dalszego działania, i szczęśliwi ze spotkania osób przyobleczonych płaszczem Maryi, wróciliśmy do swoich domów i naszych wspólnot, by stawać się świadkami miłości.