Klasyczny schemat

E:

P

1

x

P

2

K:

P

3

P

4

Posttest minus pretest

Z czego może wynikać różnica?

P

1

x

P

2

P

3

P

4

Posttest minus pretest

Z czego może wynikać różnica?

P

1

x

P

2

B

P

IBzP

H

D

…

d1

P

3

P

4

P

H

D

…

d2

d1

-

d2

= bodziec i interakcja bodźca z pretestem

Klasyczny schemat eksperymentalny nie pozwala na

wyizolowanie wpływu działania bodźca!!!!

Schemat Solomona

E:

P

1

x

P

2

K:

P

3

P

4

K:

x

P

5

K:

P

6

Posttest minus pretest

Z czego może wynikać różnica?

P

1

x

P

2

B

P

IBzP

H

D

…

d1

P

3

P

4

P

H

D

…

d2

P

h

x

P

5

B

H

D

…

d3

P

h

P

6

H

D

…

d4

P

h

– pretest hipotetyczny (nie jest dokonywany), jego

wartość oblicza się wg wzoru (P

1

+P

3

)/2

Bodziec =

d3-d4

Pretest =

d2-d4

H+D+… =

d4

IBzP =

d1-[(d3-d4)+(d2-d4)+d4]

Schemat z grupą kontrolną bez pretestu

E:

x

P

1

K:

P

2

Bodziec = P

2

- P

1

Rolę pretestu pełni P

2

Zalety:

brak pretestu, brak interakcji bodźca z pretestem, kontrolowane są

historia i dojrzewanie.

Wady:

• założenie o porównywalności grup ma charakter hipotetyczny i nie

można tego sprawdzić.

• Brak pretestu uniemożliwia śledzenie zmian na poziomie

jednostkowym – nie wiemy na kogo i jak zadziałał bodziec.

Jeżeli bodziec działa w kilku kierunkach, to jego oddziaływania będą się

znosić na poziomie grupy (może powstać mylne wrażenie, że bodziec

nie oddziałuje).