historia2


Katedra i Klinika Chirurgii Zwierząt

Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Data przyjęcia: 26 X 2009r.

Akademii Rolniczej w Lublinie Data wydania: 26 X 2009r.

Dane właściciela: Anna Kozłowska

ul. Strażacka 9/6

Lublin

Ordynator: lek. wet. Beata Żylińska

Kuratorzy: Natalia Wójcik

Hanna Palowska

Historia Choroby

I.Wywiad (Anamnesis)

Dwa lata temu zwierzę zostało poddane ovariohisterectomii. Od około 2 tygodni właścicielka obserwuje wymioty nie związane z porą dnia czy posiłkiem, a także wzmożone pragnienie. Oddawanie kału i moczu zachowane. 3 tygodnie temu u psa stwierdzono discospondylitis Th5/Th6/Th7/Th8 i podjęto leczenie przy użyciu Lincospectin. W związku z wymiotami antybiotyk zamieniono na Pen Strep. Stan psa nie poprawił się. Zwierzę było regularnie szczepione i odrobaczane.

II. Ocena wartości osobniczej i ogólny stan na zdrowia zwierzęcia (Generalia et status praesens)

1. Opis zwierzęcia

Pies, suka, „Sara”, rottweiler, czarny podpalany, 7 lat, masa ciała 35 kg.

Budowa ciała prawidłowa, stan utrzymania dobry, stan odżywienia dobry. Temperament żywy, reakcja na bodźce prawidłowa.

2. Badanie stanu ogólnego

Błony śluzowe naturalnych otworów ciała bladoróżowe, wilgotne, bez wykwitów pierwotnych i wtórnych. Węzły chłonne dostępne do badania nie wykazują zmian.

III. Badanie szczegółowe zwierzęcia

Pies o prawidłowej budowie ciała. Badaniem palpacyjnym stwierdzono bolesność powłok brzusznych i silną obronę mięśniową.

IV. Badanie dodatkowe

W badaniu radiologicznym miesiąc wcześniej opisano cauda equina syndrom, Spondylosis deformans Th12 - L1; L2/L3. Stwierdzono ostre zapalenie tkanek międzykręgowych (discospondylitis) Th5/Th6/Th7/Th8.

9 października ponowne badanie wykazało guz śledziony o średnicy 5cm.

V. Rozpoznanie (Diagnosis)

Laparotomia diagnostica.

VI. Rokowanie (Prognosis)

Ostrożne.

VII.Leczenie (Therapia)

Po wcześniejszej głodówce wykonano premedykację przy użyciu ksylazyny - prep. Sedazin - 2 mg/kg m.c. i.m.

Do znieczulenia ogólnego użyto:

Psa ułożono na prawym boku, zaintubowano i podłączono do aparatu do znieczulenia wziewnego. Jako środka znieczulającego użyto izofluranu.

Stężenie początkowe -3,5%, a podtrzymujące -2,0 %.

Przebieg operacji:

Skórę wokół planowanego cięcia od mostka do spojenia łonowego wygolono, odtłuszczono denaturatem i odkażono jodyną. Pole operacyjne ograniczono jałowymi serwetami chirurgicznymi, które przypięto do skóry kleszczykami Backhausena. Zabieg rozpoczęto od cięcia skóry wzdłuż linii pośrodkowej. Następnie wykonano cięcie linii białej i otrzewnej ściennej. Brzegi rany rozwarto hakami tępokończystymi. Po przecięciu stwierdzono liczne zrosty oraz zmienioną nowotworowo śledzionę. Zrosty między jelitami rozpreparowano na tępo, natomiast zrosty pomiędzy siecią większą a ścianą jamy brzusznej podwiązano i przecięto pomiędzy przewiązkami. Po podwiązaniu i przecięciu krezki i naczyń śledzionowych, śledzionę usunięto. Do jamy brzusznej podano heparynę w ilości 50 j.m. .

Otrzewną oraz mięśnie zszyto szwem skrzyżowanym, materiałem DEXON 2, tkankę podskórną szwem ciągłym na okrętkę, materiałem DEXON 2-0. Skóra została zespolona szwem skórnym materacowym przerywanym, materiałem TI-CRON 2-0. Zdjęto serwety ograniczające pole operacyjne. Okolicę rany przemyto wodą utlenioną oraz odkażono jodyną.

VIII. Postępowanie pooperacyjne:

Po zabiegu podano podskórnie antybiotyk Pen - Strep 1ml/10kg m.c. oraz nawodniono 600ml płynu z NaCl i glukozą.

IX. Zalecenia dla właściciela:

  1. W okresie pooperacyjnym podawanie małych porcji papkowatego pokarmu.

  2. Nadzór i zabezpieczenie przed destrukcją szwów (kołnierz ochronny).

  3. Ograniczenie ruchu.

  4. Wizyta w klinice po 10 dniach od zabiegu celem usunięcia szwów.

X. Rozpoznanie różnicowe (Diagnosis differentialis):

  1. Wgłobienie jelit (Invaginatio) - jest to wpochwienie bliższej części jelita w dalszą, zwykle porażoną . Występuje najczęściej na odcinku jelita cienkiego, na przejściu jelita biodrowego w okrężnicę oraz okrężnicy w prostnicę. Występują objawy typowe dla niedrożności mechanicznej: wymioty, silne bóle brzucha ale także biegunka, która może utrzymać się bez przerwy oraz parciana kał. Przez powłoki brzuszne wyczuwalne są kiełbaskowate twory. Choroba może trwać kilka tygodni. Na rozpoznanie wgłobienia jelita pozwala zdjęcie rtg, po uprzednim podaniu środka kontrastowego. Światło jelita położonego przed wgłobieniem jest rozszerzone, w miejscu wgłębionym - zwężone. Widoczny jest niewielki cień odpowiadający kanałowi w jelicie wgłobionym . Za wgłobieniem wystaje cień o zarysie półokrągłym. Leczenie polega na resekcji wgłobionej zmienionej cześci jelita.

  1. Skurcz odzwiernika (Pylorospazmus) - zwężenie odzwiernika ma związek z zaburzeniami układu autonomicznego. Pies wymiotuje w różnym okresie od spożycia pokarmu. Wymioty ustepują po podaniu spazmolityków i normuje się wtedy czas opróżniania żołądka. Na pewne rozpoznanie pozwala kontrastowe zdjęcie rtg. Leczenie polega na przecięciu wzdłużnym błony surowiczej mięśniówki zwieracza i błony śluzowej.

1

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Historia książki 4
Krótka historia szatana
Historia Papieru
modul I historia strategii2002
Historia turystyki na Swiecie i w Polsce cz 4
Historia elektroniki
Historia książki
historia administracji absolutyzm oświecony
Psychologia ogólna Historia psychologii Sotwin wykład 7 Historia myśli psychologicznej w Polsce
Historia hotelarstwa wukład
1Wstep i historia 2id 19223 ppt
Historia europejskiej integracji
Historia Prawa Publicznego (1)
materialy na zajecia historia sejmu staropolskiego
Rozne typy zrodel historycznych

więcej podobnych podstron