EIE Wyk ad XI 05 2008


Ekonomia Integracji Europejskiej

Wykład XI

Strategia Lizbońska

Podczas Szczytu Europejskiego w 2000 roku porównywano gospodarkę UE z gospodarką USA, Japonii. Uznano, że Europa się starzeje i trzeba dokonać modernizacji strategii - stąd Strategia Lizbońska. Miała ona zmodyfikować wszystkie aspekty UE.

Wśród sfer, którymi należy się zająć znalazła się konkurencyjność (UE ma być bardziej konkurencyjna) i oparta na wiedzy gospodarka (wspomaganie innowacyjności, lepsze miejsca pracy, postawienie na kapitał ludzki)

Między 2000 a 2005 wymagano, aby kraje UE zdawały raporty z zakresu dostosowywania się do strategii. Uznano, że strategia jest przeregulowana - za dużo w niej wskaźników i wymaganych raportów. Od 2005 roku obowiązuje Odnowiona Strategia Lizbońska (aktualnie na lata 2005-2010) - nastąpiło uproszczenie obowiązków, pozostawiono cel główny, ale zmieniono sposoby dochodzenia do niego.

1. Dlaczego potrzebna była strategia

Uwarunkowania strategii z 2000 roku

2. Kluczowe hasła strategii

Dla każdego z poniższych elementów przez 5 lat obowiązywały wskaźniki, ale od 2005 roku zrezygnowano z większości z nich.

Pozostały dwa wskaźniki:

  1. Wskaźnik dotyczący % wielkości zakładów na B+R wynoszący 3% PKB

  2. Stopa zatrudnienia - 70 % zdolnych do pracy

Główne cele mają być osiągnięte do 2010, ale realizacja wszystkich celów w tym czasie jest niewykonalna.

3. Hasła strategii C.D

4. Odnowiona strategia - wzrost i zatrudnienie

Od 2005 roku obowiązuje strategia na rzecz wzrostu gospodarczego (opartego na nowoczesnych czynnikach pracy - kapitał ludzki, technologie, innowacyjność) i zatrudnienia (aby aktywizować rynek pracy, różne grupy społeczne)

Wymogi

Polskie Forum Strategii Lizbońskiej zajmowało się zagadnieniem, jak można realizować cele Strategii Lizbońskiej

Strategia Lizbońska jest „programem-matką” - powinien być brany pod uwagę przy tworzeniu nowych programów.

5. Priorytety odnowionej strategii z 2005 r.

6. Wspólnotowy Program Lizboński - plan na rzecz wzrostu i zatrudnienia: cele ogólne

7. Hasło strategii: wzrost i zatrudnienie - pracujemy wspólnie dla przyszłości Europy

W UE poważnie traktuje się prawa i koncepcje - w Polsce jest inaczej…)

Wyróżnia się dwa etapy realizacji zadań szczegółowych:

  1. identyfikacja wymogów (co trzeba zrobić, jakie są zadania do wykonania)

  2. przypisanie i realizacja zadań poszczególnych krajów oraz całej UE

Zadania szczegółowe:

  1. Poszerzenie i pogłębienie rynku wewnętrznego (pełna liberalizacja)

  2. Zapewnienie otwartych i konkurencyjnych rynków wewnątrz i na zewnątrz UE (programy usuwania barier, udział UE w negocjacjach z WTO)

  3. Poprawa europejskiego i krajowego ustawodawstwa (better regulation) (należy wprowadzić metodologię liczenia kosztów i sprawdzać, ile będzie kosztowało wprowadzenie zmian)

  4. Rozwój i poprawa europejskiej infrastruktury

8. C.D

  1. Wzrost inwestycji w badania i rozwój (zostaje wskaźnik 3% PKB)

Dokonuje się podziału na wydatki krajowe, publiczne, uczelni oraz przedsiębiorstw. Struktura jest prawidłowa, jeśli 60%-65% badań na B+R należy do sektora przedsiębiorstw)

  1. Wzmocnienie innowacji, rozwój technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych (ważna jest elektroniczna komunikacja międzyludzka)

  2. Zapewnienie silnej europejskiej bazy przemysłowej (punkt ten wpisano do strategii ze względu na deindustrializację i delokalizację, w Polsce powinna nastąpić restrukturyzacja górnictwa i przemysłu stoczniowego)

  3. Wzrost stopy zatrudnienia oraz modernizacja systemów ochrony socjalnej

9. C.D

Wzrost stopy zatrudnienia (osoby zdolne do pracy - między 15 a 60 rokiem życia)

  1. Ogólnej do 70%

  2. Kobiet do 60%

  3. Osób starszych po 55 roku życia do 50%

  1. Poprawa adaptacyjności pracowników i przedsiębiorstw oraz większa elastyczność rynków pracy (większa elastyczność godzin pracy wynikająca z ograniczenia czasu pracy do 48 godzin tygodniowo)

  2. Wzrost inwestycji w kapitał ludzki, poprawa edukacji i kwalifikacji

10. Metody realizacji strategii

Metoda otwartej koordynacji (elastycznej) - dotyczy poszczególnych szczebli zarówno wertykalnie (lokalnie, regionalnie, krajowo, międzynarodowo) jak i horyzontalnie (między sektorem publicznym i prywatnym)

Miękkie prawo to wskazówki i sugestie dotyczące działań, a nie nakazy.

11. Polityki wspierające Strategię Lizbońską

Zadania:

  1. Wspieranie dostosowania przemysłu do zmian rynkowych i technologicznych

  2. Wspieranie przedsiębiorczości małej i średniej

  3. Sprzyjanie współpracy firm

  4. Zachęty dla innowacyjności i postępu technicznego

12. Innowacje i przedsiębiorczość dla realizacji strategii

13. Innowacje kluczem do rozwoju

w latach 30-tych XX wieku Schumpeter zdefiniował innowacyjność jako wszystkie nowe kombinacje sił i środków zastosowane w procesie produkcyjnym

Dwie grupy innowacji:

    1. Innowacje produktowe - nowe produkty i nowe wersje produktów już istniejących

    2. Innowacje procesów wytwórczych (metody i techniki produkcji)

Według Schumpetera innowacje to także:

Innowacje wymagają określonych nakładów, pomysły muszą być wykorzystane w procesie produkcyjnym.

EIS C.D Nakłady na innowacje

EIS - tabele wskaźników innowacyjnych. Mówią o tym, jak oceniać innowacyjność, wskazują kraje najlepsze i najgorsze pod tym względem i jak sobie radzi UE w stosunku do USA i Japonii.

Dwie grupy wskaźników:

  1. nakłady innowacyjne

  2. rezultaty innowacyjne

Innowacje i przedsiębiorczość:

EIS C.D innowacyjne efekty

EIE zawiera wskaźniki dla krajów UE, krajów aspirujących do członkowstwa w UE, a także Japonii, USA…

Amerykański urząd patentowy jest liderem.

2 tezy

Według Schumana osoby wykształcone oraz badania przez nie przeprowadzane muszą doprowadzić do zmian w sektorze i innowacyjności.

Teza 1:

Od ilości naukowców nie zależą wyniki.

W UE - lepsze są badania podstawowe

W USA - lepsze są badania prowadzące do patentów

Teza 2:

Potrzebne są odpowiednie warunki.

Nie ma innowacyjności bez przedsiębiorczości.

Według Schumana tylko ludzie przedsiębiorczy mają motywację do wprowadzania innowacji.

Innowacyjność

Wnioski ogólne:

  1. Siłami napędowymi innowacji są przedsiębiorstwa, stąd potrzeba wspierania przedsiębiorczości

  2. Niski poziom wydatków publicznych na B+R wymaga wzrostu ich nakładów dla ośrodków badawczych, uczelni, przedsiębiorstw w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego

Narzędzia wspierania innowacji - krajowe rekomendowane przez UE

Od 2004 roku Polska jest włączona do projektów jako członek UE, brała w nich udział także w okresie przygotowawczym.

Narzędzia C.D.

Programy europejskie

5-letnie ramowe programy finansowane z budżetu UE. W konkursie mogą wziąć wszyscy, którzy są europejskimi partnerami, mogą aplikować o środki na B+R.

Program ramowy ma określony budżet (Program ramowy na rzecz konkurencyjności - 5 mld, Program B+R - 12 mld). Pieniądze są przyznawane na zasadzie konkursów.

Programy europejskie C.D.

Instrumenty europejskie

C.D

Polityka Przedsiębiorczości

Priorytety:

Mikro przedsiębiorstwa - do 9 osób włącznie

Małe przedsiębiorstwa - do 49 osób włącznie

Średnie przedsiębiorstwa - do 249 osób włącznie

Duże przedsiębiorstwa - 250 i więcej osób

Polityka Przedsiębiorczości

Karta Małego Przedsiębiorstwa