Cyberterroryzm….. - Bógdał-Brzezińska
*Rozdział 1*
Część badaczy uważa, że globalizacja, to nic innego jak neoliberalizm. Inni twierdzą, iż jest to proces kaskadowy i wieloetapowy. W wielu badaniach jest ona traktowana jako:
- tendencja w polityce zagranicznej państw, gdy definiuje ją się w kontekście rozwoju politycznego państwa, odzwierciedlanego w jego polityce i nadaje się jej wymiar ewolucyjny;
- wizja polityki światowej, gdzie rozpatrywana jest jako tendencja stosunków międzynarodowych w wielu dziedzinach życia międzynarodowego;
- tendencja integracji światowej, czyli współzależności globalnych;
- zespół procesów oddziaływania i kontroli stosunków międzynarodowych w skali globalnej;
- główne zjawisko leżące u podstaw zjawiska wojen globalnych;
- zjawisko gospodarcze o zasięgu ogólnoświatowym.
Według naukowców postęp stosunków międzynarodowych przebiega bardzo dynamicznie aczkolwiek w sposób chaotyczny i pełen anarchii.
Anthony Giddens stwierdza, że: „procesy globalizacyjne odebrały władzę państwom i przeniosły je w apolityczną przestrzeń globalną”.
Żyjemy w świecie bez granic, gdzie państwo narodowe stało się fikcją, a politycy całkiem utracili skuteczną władzę. Wynika to z kryzysu państwa narodowego, co prowadzi do ułatwienia procesów globalizacyjnych.
Przyspieszenie procesów globalizacyjnych doprowadziło do niehamowanego rozprzestrzenienia się kryzysu demokracji państw zachodnich na nie-zachodnie regiony.
Problem demokracji wynika z tego, że jest ona za mało demokratyczna - jak twierdzi Giddens.
Państwo wysoko rozwinięte walcząc z kryzysem musi oddać część funkcji organizacyjnych, scedować je na „nowe wspólnoty” i podmioty ponadnarodowe. Internet może podziałać jako taki stabilizator, gdyż sprawił, iż państwa i społeczeństwa żyją w jednym środowisku informacyjnym.
Obecnie miarą potęgi państwa jest umiejętność akceptacji zrzeczenia się części suwerenności i rozwijania współpracy z organizacjami transnarodowymi. Rządy stają się koordynatorem i moderatorem przemian, a także uczestnikiem dialogu. Rządzenie zmienia się w zarządzanie. Odzyskiwanie utraconej pozycji prowadzi do decentralizacji i dekoncentracji władzy. Co jest zjawiskiem o tyle dziwnym, że prowadzi do demokratyzacji demokracji.
Podmioty konkurencyjne względem państwa narodowego to m.in.: organizacje międzynarodowe i pozarządowe, a także wspólnoty wielkopaństwowe. Dużą rolę odgrywają przedsiębiorstwa międzynarodowe, koncerny, itp.
Globalizacji obniża wpływ i rolę państwa w kształtowaniu rynku gospodarczego i wpływ administracji na sektor ekonomiczny.
Innymi podmiotami transnarodowymi są: grupy etniczne, narody bezpaństwowe, wszystkie mniejszości, (które łączą wspólne cele) oraz organizacje kultu religijnego - kościoły i związki wyznaniowe. Podmioty transnarodowe można podzielić również ze względu na strefy działalności na: prawne i przestępcze.
Procesy globalizacyjne wpływają pozytywnie na rolę jednostki w społeczeństwie, co przejawia się we wzroście aktywności i próbach tworzenia nowych mechanizmów kontroli i wywierania wpływu, czyli lobbingu.
Media partycypują w globalizacji kultury i tworzą bardzo wpływowych i efektywnych aktorów transnarodowych - kreują wszelakiego rodzaju autorytety.
Marshall McLuhan stworzył pojęcie „globalna wioska”, aby ukazać rolę mediów w tworzeniu nowego ładu społeczno-kulturowo-politycznego.
Współczesne media odgrywają rolę kreacyjno-ideologiczną, porównywalną z rolą religii.
Jednostka, podobnie jak państwo narodowe stara się marginalizować rolę mediów. Poddajemy się manipulacji, której nie jesteśmy w stanie zweryfikować. Transformacja systemu społecznego odbywa się przy gwałtownym wzroście przestępczości.
*Rozdział 2*
Tożsamość zbiorowa i jej elementy:
- pamięć historyczna grupy (świadomość istnienia grupy w określonym czasie)
- prognostyka celów i zadań rozwojowych
- określenie granic fizycznych (terytorium działania i istnienia)
- „duch zbiorowy”
Procesy globalizacji zaostrzają stanowiska przeciwników utraty tożsamości grupowej.
Narodowcy dostrzegają zagrożenie dla instytucji państwa, tożsamości i kultury narodowej. Lewicowcy widzą globalizację jako nową postać utrwalenia dychotomii władzy i własności.
Globalizacja prowadzi do:
- załamania się sfery życia publicznego;
- dezintegracji mechanizmów społecznej kontroli;
- powstanie społeczeństwa konsumpcyjnego;
- pogłębienie dystansu wobec osób i zdarzeń;
- osłabnięcia autorytetu polityków i przywódców państw;
- „samoorganizacji społecznej” - łączonej z poczuciem świadomości społeczeństwa obywatelskiego;
- indywidualizacji i pragmatyzacji zachowań ludzkich;
- powstania nowych wspólnot silnie zorganizowanych wokół celu, takich jak wspólnota inkluzyjna (oparta o sieć powiązań ludzkich, których łączą wspólne zainteresowania lub interesy);
Istnienie społeczeństw inkluzyjnych potwierdza teorię, iż: „społeczeństwo informacyjne może być jednocześnie społeczeństwem obywatelskim”.
Globalizacja powoduje również powstawanie grup przeciw globalistycznych, zobowiązujących się do nadania jednostce poczucia bezpieczeństwa kosztem autorytarnej władzy przywódczej.
*Rozdział 3*
Wizje globalizacji:
A) Dyskurs technologiczny
Epoka, która nastała wraz z popularyzacją Internetu nazywana jest „erą informacyjną”, a zmiany, jakie zaszły wraz z zaistnieniem telemediów -„rewolucją informacyjną”. Informatyzacja życia przejawia się w powszechnym użytkowaniu i wszechobecności w życiu komputera, telefonu, Internetu, itp.
B) Dyskurs polityczny
Globalizacja w znacznym stopniu przyczyniła się do demokratyzacji w stosunkach międzynarodowych. Dzięki niej tworzy się nowy ustrój nazwany globalnym kapitalizmem technologicznym, a także nowa forma ładu międzynarodowego tak zwana „demokratyzacja elektroniczna”. Największym problemem dla procesów globalizacji będzie zderzenie się cywilizacji wschodu z cywilizacją zachodu, może to prowadzić do wielu napięć i rodzic wiele konfliktów.
C) Dyskurs społeczny
Globalne społeczeństwo informacyjne kreuje „obywatela sieci” inaczej zwanego również „obywatelem świata”, którego styl życia wyznacza technika. Obywatele sieci tworzą „ceberkulturę”
D) Antyglobaliści
Przeciwnicy globalizacji dostrzegają niebezpieczeństwo w postaci rozwarstwienia społecznego. Twierdzą również, że globalizacja daje przesłanki do dywersyfikacji społeczeństw krajów wysoko rozwiniętych i rozwijających się.
E) Cyberterroryzm
Posiada charakter walki o władze i zmierza do ograniczenia tradycyjnej roli państwa. Celem cyberterrorystów jest monopolizacja dostępu do informacji. Ataki skierowane są przeciwko newralgicznej części soft power- informacji
*Rozdział 4*
Społeczeństwo informacyjne
Pojęcie to stworzył Tedeo Meso w 1963 roku i odniósł je do społeczeństwa japońskiego, w którym, jak twierdził, o standardach gospodarki zaczęły decydować informacja i technologia.
W 1979 amerykańska Narodowa Akademia Nauk ogłosiła, iż rozpoczęła się nowa era w dziejach świata - era informacyjna. Inne nazwy społeczeństwa informacyjnego to: społeczeństwo cybernetyczne, cyfrowe, multimedialne. Druckner nazwał je społeczeństwem wiedzy; J. Martin - społeczeństwem telemetrycznym; Tobera- społeczeństwem globalnym; Marten - społeczeństwem nadmiaru informacji, a Castells - społeczeństwem informacji.
Definicje społeczeństwa informacyjnego (SI):
H. Kubicek - pojęcie SI oznacza formację społeczno- gospodarczą, w której produktywne wykorzystanie zasobu, jakim jest informacja oraz intensywna pod względem wiedzy produkcja odgrywają dominującą rolę.
T. Goban - społeczeństwo informacyjne to społeczeństwo, które nie tylko posiada rozwinięte środki przetwarzania informacji i komunikowania, lecz środki te są podstawą tworzenia dochodu narodowego i dostarczają źródła utrzymania większości społeczeństwa.
P. Tobera - SI można określić także jako społeczeństwo, które wykorzystuje w różnych sferach aktywności ludzkiej rozwiniętą i ucyfrowaną bazę komunikacyjno- informatyczną. Dziś rozrywka w sensie dosłownym i jako organizacja, produkcja i dystrybucja wysuwają się na pierwszy plan w społeczeństwie informacyjnym.
Raport Baugemanna - społeczeństwo informacyjne charakteryzuje się przygotowaniem i zdolnością do użytkowania systemów informatycznych, skomputeryzowane i wykorzystujące usługi telekomunikacyjne do przekazywania i zdalnego przetwarzania informacji.
Raport KBN „Cele i kierunki rozwoju…” - społeczeństwo informacyjne to ogół ludzi mających powszechny i łatwy dostęp do potrzebnych im informacji poprawiających warunki życia, wykorzystywanie pracy oraz wypełnianie powinności obywatelskich.
Nowe media tworzą nową jakość informacji, jednak w ICT ( Information and Communication Technology) nie będzie rewolucyjnych zmian.
Jednak wpływ ICT na funkcjonowanie zbiorowości jest tak rewolucyjny i nieprzewidywalny w przyszłości, że społeczeństwo informacyjne jest społeczeństwem ryzyka - teza J. Franklina.
*Rozdział 5*
Korzyści z globalizacji.
Nowe środki techniczne mogą zapewnić:
Wyższy poziom opieki zdrowotnej;
Obniżenie kosztów powszechnej edukacji oraz dostęp do atrakcyjnych metod nauczania i zwiększanie możliwości samokształcenia;
Poszerzenie zakresu demokracji bezpośredniej oraz ułatwiony dostęp do procedur postępowania administracyjnego;
Efektywne metody zwiększania bezpieczeństwa obywateli;
Najlepiej rozwiniętym sektorem jest sektor technologii informacyjno - komunikacyjnej.
*Rozdział 6 i 7*
Bezpieczeństwo informacyjne i jego zagrożenia.
Bezpieczeństwo informacyjne odnosi się do wielu wymiarów bezpieczeństwa państwa - systemów militarnych, bezpieczeństwa komunikacyjnego, transportu, połączeń telemedialnych, poufności informacji, stabilności systemu ochrony życia, zdrowia i mienia obywateli.
Przejawy i skutki cyberterroryzmu:
Przeładowanie i blokada połączeń komunikacji telefonicznej;
Zakłócenia powietrznej kontroli ruchu;
Uszkodzenia i rekonfiguracja wszelkiego rodzaju oprogramowania;
Kradzież tożsamości;
Udostępnienie i zmiana danych krytycznych;
Sabotaż danych na rynkach finansowych.