62 Istota, cel, zasady stosowania i warunki skuteczności nagród w procesie resocjalizacji.

Nagroda w procesie wychowania jest bodźcem wzmacniającym postępowanie pozytywne, zachęca do solidnej pracy lub nauki. Poprawia działanie, stan zadowolenia i przyjemności.

Nagroda ( wyróżnienie) spełnia następujące funkcje:

• umacnia w wychowanku wiarę we własne siły,

• realizuje potrzebę uznania i sukcesu,

• zachęca do podejmowania coraz trudniejszych zadań,

• dostarcza dodatnich uczuć: radości i dobrego samopoczucia,

• wzmacnia więzi uczuciowe z osobami nagradzającymi,

• działa dodatnio na tych, którzy są świadkami nagradzania,

Nagrody należy dobierać starannie, stosownie do wieku i do sytuacji wychowawczej. Każdy przypadek nagradzania rozpatrywać indywidualnie. Wychowanek dostatecznie nagradzany jest bezpieczny w poczuciu własnej wartości. Z drugiej jednak strony nadmierna ilość i łatwość osiąganych nagród może spowodować wyhamowanie pozytywnego działania.

Atrakcyjność nagrody zależy od jej przewidywalności ( nagroda oczekiwana jest mniej atrakcyjna od nieoczekiwanej ). Nagrody należy różnicować.( Im większa nagroda za wykonanie pewnej czynności, tym silniejszy efekt). Formy nagradzania, i metody mogą być typowo katalogowe, np. wyróżnienie, pochwała, wręczenie dyplomu, prezentu. Ale mogą być również nietypowe, np. przyznanie wychowankowi określonej funkcji w grupie. Najważniejsze aby nagroda odnosiła skutek.

Zdaniem wielu wychowawców oraz rodziców funkcja nagrody w wychowaniu jest bardziej znacząca aniżeli funkcja kary.

Tylko te sposoby nagradzania można uznać za skuteczne, które spowodują sprawiedliwy, pozytywny stosunek dzieci i młodzieży do świata ludzi, zwierząt i rzeczy. Osiągniecie takich postaw w znacznej mierze zależy od nas, dorosłych – rodziców.