Teoria komunikowania niewerbalnego – Edward Twitchell, Hall
Główna teza: komunikowanie stanowi rdzeń kulturowy samego życia.
Podstawową – struktury językowe (środek wyrażania myśli, ale też czynnik kształtujący myślenie)
Tak więc zasady dotyczące języka można zastosować do reszty zachowania człowieka – całej kultury (różne modele językowe)
Ale kultura też osadzana w biologii i fizjologii np.: przestrzeń jako element komunikowania na dwóch poziomach:
- kultury – dystanse/uczymy się
- biologii – dystanse ucieczki
Badania: zróżnicowanie kulturowe –kultury Indian ameryk w rezerwatach w Naraho i Hopi: cechy kulturowe Amerykanów pochodzenia hiszpańskiego, ludy Mikronezji, kultury japońskiej, kultury arabskie
Książki:
1959 Bezgłośny język
1966 Ukryty wymiar
1976 Poza kulturą
1983 Taniec życia
– kultura jako system komunikacji międzyludzkiej
- Punktem wyjścia – strukturalizm Claude’a tevi-Strausso – niemal matematyczny model lingwistyczny modelem wszelkiej analizy kulturowej
Zał.: Kultura ma tę same struktury co język – kultura odzwierciedleniem cech umysłu ludzkiego, które język wyraża niż określa.
Strukturalizm bardziej inspiracją niż metodą.
1. – książka dla Amerykanów kontaktujących się z innymi kulturami
- Biznesmenów amerykańskich (poza Am. I Europą) oraz dyplomatów
Jedna książka – próba zarysowania własnego modelu teorii kultury.
Inne prace – na temat czasu, przestrzeni, ciała, sztuki, zapachów,
Założenie: Kultura jest komunikacją rozgrywającą się na wielu poziomach.
Często nie uświadomionych przez człowieka.
Istotą kultury – to co się w niej przemilcza.
- Głównym czynnikiem kształtującym nasze myślenie – język (nie tylko narzędzie wyrażania myśli)
- Język werbalny jednym ze sposobów porozumiewania się
- Istotne wg Halla pozawerbalne formy komunikowania (nieuświadomione)
- swoiste kody, których człowiek się uczy
- Analiza Stefy codziennych kontaktów międzyludzkich – rozmowa bez słów – tzw. Język ciała (zabawy dzieci – ruch - synchronie)
Wnioski Halla:
- Istnieją stałe, nieuświadomione struktury komunikacji pozawerbalnej niemal takie, jak struktury językowe
- Jednostka w procesie komunikacji reprezentuje nie siebie(pragnienia, cele), lecz systemy kulturowe – są to ukryte kody kulturowe każdego społeczeństwa
2) Ukryty wymiar – dystanse między ludźmi – forma porozumiewania się
* Dystans intymny (faza bliższa i dalsza)
* Dystans osobniczy
*Dystans społeczny (kilka metrów)
*Dystans publiczny
Mowa w takim ujęciu – częścią procesu komunikowania (intonacje, język ciała, dystanse przestrzenne)
Teza Halla (wszystkie książki) „kultury różnią się tym co się przemilcza”
(Wyrażenie obcości w kontaktach wypaczone sposoby porozumiewania się)
3) Poza kulturą
Ekstensja, czyli przedłużenie organizmu człowieka(pismo – język, komputer – mózg, telefon – głos, koło – rąk i nóg, religia i filozofia)
Ekstensje mogą się szybciej rozwijać niż ciało – dominować nad człowiekiem
Wg Halla studia nad człowiekiem – studia jego ekstensji
Całość kultury to skomplikowany system ekstensji.
Pojęcia: kultura wysokiego i niskiego kontekstu
Kultura „wysokiego” kontekstu (kultura pierwotna, arabska) – zaangażowanie się w sprawy drugiego człowieka.
Przykład: model czasu (Eskimosi w fabryce konserw na Alasce)
Hall krytykuje kulturę człowieka białego np. kultura amerykańska
„niskiego” kontekstu- wysoko zorganizowaną, ale pozbawioną bery kontaktu człowieka z człowiekiem – sformalizowana – system / kodeks cywilny, karny, regulaminy, rozkłady
- Pośrednie środki przekazu – izolacja jednostki
* Obserwacja „Łańcuchów działań” (rytuałów), którym się podporządkowujemy np. rozmowa telefoniczna, kłótnia, sposoby zawierania znajomości – brak jakiegoś ogniwa – zachwianie całością.
* Rytm poruszania się ludzi – biologia (różni w różnych kulturach komunikacja różnych treści – agresja, znaczenia seksualne)
* W kulturze Zachodu człowiek (istota biologiczna) systemy receptorów – tworzy różne moduły sensoryczne (temperament, trening) – kucharz, architekt