Pomoc de minimis to pomoc publiczna udzielona przez państwo przedsiębiorcom na podstawie programu pomocowego albo jako pomoc indywidualna. Opiera się na prawie rzymskim de minimis non curat lex (łac. prawo nie troszczy się o drobiazgi) co znaczy, że pomoc o stosunkowo niskiej wartości nie jest w stanie naruszyć konkurencji lub wywierać wpływ na handel między Państwami Członkowskimi.

W rozporządzeniu określona została maksymalna kwota pomocy, jaką Państwo może udzielić na przestrzeni 3 lat:

• 200 000 euro w okresie trzech ostatnich lat obrotowych dla podmiotu gospodarczego

• 100 000 euro w okresie trzech ostatnich lat obrotowych w odniesieniu do sektora drogowego transportu towarów

• ! dla sektora drogowego transportu pasażerskiego limit został zwiększony do 200 tys. euro

Z pomocy nadal nie mogą skorzystać podmioty gospodarcze działające w sektorze:

• rybołówstwa i akwakultury,

• produkcji podstawowej produktów rolnych

• znajdujące się w trudnej sytuacji ekonomicznej

Pomoc w ramach zasady „de minimis” ma zastosowanie bez względu na wielkość podmiotu ubiegającego się o wsparcie, a także celu, na jaki pomoc ta zostanie przeznaczona. Zakres pojęciowy pomocy de minimis jest bardzo szeroki. Obejmuje nie tylko dotacje pochodzące ze środków unijnych, ale również pomoc krajową, np. w postaci zwolnień z podatku od nieruchomości, dotacji na cele środowiskowe, na szkolenia, inwestycje ale także w formie zwolnień podatkowych czy umorzenia odsetek ZUS lub ulg w spłacie zobowiązań cywilnoprawnych.

Pomoc de minimis sumuje się w okresie trzech lat obrotowych. Oznacza to, że jeżeli np. planowana pomoc de minimis ma zostać udzielona w 2014 r., to łączna wartość pomocy de minimis otrzymanej przez przedsiębiorstwo w latach 2012-2014 wraz z planowaną pomocą nie może przekroczyć, na dzień jej udzielenia, granicznej kwoty określonej w euro.