1 sl;nv\

I. l^:iiuv\;i o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym / 27.0 v 2o()vr.

2 Uiiawa Prawo ochrony środowiska z 27.0-1. 2001 r ( / po/n /mianami)

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

Art. l ust.l -jedną z podstaw działań mających na celu określenie zasad kształtowania polityki przestrzennej, a także zakresu i sposobu postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na określone cele oraz ustalenia zasad ich zagospodarowania i zabudowy jest zrównoważony rozwój.

Art.l ust. 2 — wprowadza obowiązek uwzględniania w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym m.in. wymagań ochrony środowiska określonych ustawowo.

Zagospodarowanie przestrzenne ( myśl ustawy) jest głównie zadaniem własnym gminy. Wykonuje zadania te na własny koszt i na własną odpowiedzialność.

Podstawowe narzędzia zagospodarowania przestrzennego to zgodnie z ustawą:

1. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego,

2. studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego,

3. decyzje w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

W dokumentach tych trzeba uwzględnić wymogi dotyczące ochrony środowiska wynikające z ustawy POŚ i innych ustaw szczegółowych.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2003r. jest oceniana przez specjalistów b. krytycznie. Jesi usiawą głównie proceduralną, nie wprowadza żadnych zmian zasad (zrównoważonego rozwoju), ani standardom zagospodarowania przestrzennego obowiązujących w UE.

Ustawa - Prawo ochrony środowiska

Definicje podstawowych pojęć:

Środowisko — to ogól elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności czlo\\ieka. a \\

s-zczególności: powierzchnia ziemi, kopaliny, wody, powietrze, zwierzęta i rośliny, krajobraz oraz klimat.

Ochrona środowiska — to podjęcie lub zaniechanie działań umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi

przyrodniczej. Ochrona la polega w szczególności na:

1. racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaninzasobami środowiska zgodnie z zasada.zrównoważonego
   rozwoju,

2. przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,

3. przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego.

Rozwój /równoważony - to laki rozwój spoleczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokojenia potrzeb poszczególnych społeczności lub ob) \\aieli zarówno współczesnego pokolenia jak i przyszłych pokoleń.

Ustawa wprowadza najważniejsze zasady ochrony Środowiska, które regulują relacje gospodarka-spoleczensiwo- środowisko. Należą do nich:

-.zasada zapobiegania (prewencji) — kto podejmuje działalność mogącą negatyw nie oddziaływać na środowisko jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu;

4. zasada przezorności (ostrożności) - kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko
   nie jest jeszcze w pełni rozpoznane jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć \\szelkie możliwe środki
   zapobiegawcze;

5. zasada „zanieczyszczający płaci" — kto powoduje zanieczyszczenie środowiska, ponosi kos/.t\ usunięcia skutków
   lego zanieczyszczenia, a kto może spowodować zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty zapobiegania leniu
   zanieczyszczeniu;

6. zasada kompleksowej ochrony (ochrony środowiska jako całości) - ochrona jednego lub kilku dciiic:,:; •
   przyrodniczych powinna być realizowana z. uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów;

7. zasada jawności informacji o środowisku i jego ochronie — każdy ma prawo do informacji o s.-l,!•;•••;?;..: :
   jego ochronie na warunkach określonych usiawą;

- zasada uspołecznienia procesu decyzyjnego — każdy w przypadkach określonych ustawa. r,;._: r:.. : .:
uczestniczenia w postępowaniu w sprawie wydania decyzji z zakresu ochrony środowiska lub przyjęcia piou-.: . :,:!- .-..
strategii, planu lub programu rozwoju i restrukturyzacji oraz projektu studium i planu zagospodarowania przesi!VC-::.._Ł_