NOWOCZESNE METODY WYKRYWANIA PRÓCHNICY
Rozpoznanie próchnicy opiera się na wywiadzie, badaniu przedmiotowym i często na badaniach dodatkowych. Dane z wywiadu należy traktować jako wstępne informacje, gdyż w początkowych stadiach próchnicy doznania subiektywne są nieznaczne, a nawet mogą wcale nie występować. Podstawą rozpoznania próchnicy nadal jest przede wszystkim badanie wewnątrzustne przeprowadzone w dobrym oświetleniu przy użyciu zgłębnika i lusterka. Tradycyjne badanie kliniczne, może uszkodzić zdemineralizowaną powierzchnię szkliwa. Dlatego zaleca się odejście od diagnozowania próchnicy przy pomocy zgłębnika, a poszukuje metod skutecznych, obiektywnych i nieinwazyjnych.
Wykrywanie zmian próchnicowych w ich początkowym stadium stwarza wciąż duże problemy diagnostyczne. Trudności rozpoznawcze dotyczą szczególnie powierzchni stycznych oraz zagłębień anatomicznych na powierzchniach żujących zębów bocznych. Dostępne obecnie podstawowe metody diagnostyczne pozwalają na wykrycie próchnicy zwykle w jej stadium zaawansowanym, kiedy zachodzące zjawiska mają charakter nieodwracalny.
Aby uniknąć inwazyjnych metod terapeutycznych próbuje się zastosować nowe techniki diagnozowania wczesnych stadiów rozwoju próchnicy. Metody te wykorzystują zjawiska fizyczne:
absorpcji światła,
rozproszenia światła,
przewodnictwa elektrycznego,
oporności elektrycznej,
natężenia fluorescencji,
odbicia fal ultradźwiękowych.
TRANSILUMINACJA
Z powodu trudności diagnozy próchnicy rozwijającej się na powierzchniach stycznych zębów bocznych, za pomocą podstawowych metod, coraz większe uznanie zyskują badania dodatkowe, a wśród nich transiluminacja. Polega ona na prześwietlaniu zęba zimnym światłem z wykorzystaniem techniki światłowodowej (lampy do polimeryzacji materiałów lub przeznaczonych do tego celu transiluminatorów stomatologicznych).
Badanie to przeprowadza się przy wygaszonym reflektorze stomatologicznym, po oczyszczeniu i osuszeniu powierzchni zębów. Końcówkę światłowodu umieszcza się w okolicy szyjki zęba z dwóch stron: od strony przedsionka, a następnie jamy ustnej właściwej. Lusterko dentystyczne fiksuje się po stronie przeciwnej do padania wiązki światła. Silne światło, które przechodzi przez zdrowy ząb z żywą miazgą daje jasny jednolicie wysycony jego zarys. W przypadku obecności ubytku próchnicowego obserwuje się wyraźne zaciemnienie powierzchni zęba.
Metoda ta jest prosta i nie obciążająca pacjenta. Pozwala na wykrycie nawet trzy razy więcej ubytków na powierzchniach stycznych niż tradycyjne badanie kliniczne. Wyniki diagnozowania z zastosowaniem transiluminacji wielokrotnie porównywano z osiągniętymi za pomocą zdjęć skrzydłowo-zgryzowych i uzyskiwano od 17% do 98% zgodności rozpoznań.
Przeprowadzono badania, w których porównano technikę zdjęć skrzydłowo-zgryzowych i transiluminację pod względem czułości i specyficzności. Wywnioskowano, iż obie metody mają porównywalną specyficzność, ale czułość transiluminacji jest znacznie niższa niż zdjęć skrzydłowo-zgryzowych. Powyższe badania wskazują na przydatność kliniczną transiluminacji, jednak nie może ona zastąpić badania radiologicznego.
RADIOGRAFIA CYFROWA
Problemy z precyzyjną interpretacją tradycyjnych zdjęć radiologicznych skłoniły badaczy do szukania nowych rozwiązań technicznych. W związku z tym opracowano metody i sprzęt do radiografii cyfrowej, umożliwiającej otrzymanie obrazu radiologicznego o bardzo wysokiej jakości, a przez skrócenie czasu ekspozycji, ograniczającej dawkę promieniowania o 80-90% w porównaniu do konwencjonalnego zdjęcia radiologicznego.
Przykładem opisanej metody jest radiowizjografia. Kliszę rentgenowską zastąpił tu czujnik - detektor promieniowania. Promieniowanie rentgenowskie padając nań, powoduje powstanie obrazu utajonego, który po przetworzeniu ukazuje się na monitorze komputera. Obraz ten jest dynamiczny - istnieje możliwość korekty i wielokrotnego przetwarzania jego elementów.
Funkcje obróbki obrazu cyfrowego, to jest: wzmocnienie kontrastowe i brzeżne, zmiana wielkości obrazu, jego kadrowanie i obracanie, pomiar gęstości optycznej, okazują się szczególnie przydatne w wykrywaniu wczesnych stadiów próchnicy, ubytków na powierzchniach stycznych zębów i pod wypełnieniami. Po podłączeniu drukarki można uzyskać wydruk obrazu. Opisywana metoda pozwala także na archiwizację danych, co jest przydatne w ocenie dynamiki rozwoju próchnicy.
FLUORESCENCJA LASEROWA
Technika pomiaru natężenia fluorescencji wzbudzonej promieniowaniem laserowym. Źródłem światła laserowego (w zakresie od podczerwieni do ultrafioletu) jest dioda laserowa. Do detekcji służy fotodioda wraz z filtrem pasmowo-przepustowym. Światło po przejściu przez centralnie ułożone wiązki światłowodu trafia na tkanki zęba. W miejscu demineralizacji ulega silniejszemu rozproszeniu w stosunku do tkanek zdrowych. Powracające fale świetlne są najpierw segregowane przez filtr, a następnie ulegają wzmocnieniu i modulacji. Im większa demineralizacja tym większe natężenie fluorescencji.
Badanie pozwala określić zakres toczącego się procesu patologicznego. Ostatecznie wyniki są podane w postaci sygnału dźwiękowego oraz na wyświetlaczu za pomocą zapisu cyfrowego. Miejsca, w których toczy się próchnica obrazowane są jako ciemny obszar, niewidoczny w świetle widzialnym. W dotychczas przeprowadzonych pomiarach przy użyciu Diagnodentu najwyższą skuteczność wykrywania próchnicy uzyskano wykorzystując światło o długości fali 488 nm i 655 nm
Użycie lasera umożliwia wykrycie i określenie zasięgu zmian na powierzchni szkliwa jeszcze niewidocznych gołym okiem, pomaga również w sprawdzeniu miejsc trudno dostępnych i w ocenie szczelności brzeżnej wypełnień, ale nie pozwala na wykrycie próchnicy pod wypełnieniami. Przeprowadzone badania potwierdzają wysoką skuteczność i czułość diagnostyki próchnicy przy użyciu Diagnodentu -90% w porównaniu z konwencjonalnym sposobem diagnozowania próchnicy przy pomocy lusterka i zgłębnika
METODY LECZENIA PRÓCHNICY
METODY TRADYCYJNE
narzędzia ręczne
ekskawator
narzędzia maszynowe
wolnoobrotowe
mikrosilnik
szybkoobrotowe
turbina powietrzna
EKSKAWATOR (WYDRĄŻACZ)
Ma kształt łopatek lub łyżeczek z ostrymi brzegami. Na jednym trzonku są zazwyczaj dwie części pracujące, aby zapewnić możliwość pracy w prawą i lewą stronę.
Praca tymi narzędziami jest mniej bolesna i mniej traumatyczna dla miazgi niż narzędziami mechanicznymi.
Ekskawator wprowadza się między twardą a rozmiękłą zębinę, którą wyłuszcza się jednym ruchem.
MIKROSILNIK
Jest to urządzenie do napędu kątnic i prostnic.
Źródłem zasilania mikrosilnika może być:
sprężone powietrze (mikrosilniki pneumatyczne)
prąd elektryczny (mikrosilniki elektryczne)
Prędkość obrotowa:
mikrosilnik pneumatyczny - 22-28 000 obrotów/min
mikrosilnik elektryczny - do 40 000 obrotów/min
Przy czym, prędkość w silnikach elektrycznych może być regulowana bardziej precyzyjnie niż w przypadku silników pneumatycznych.
Obecnie mikrosilniki mają możliwość płynnej regulacji prędkości obrotowej (od kilkuset obrotów na minutę do wartości znamionowej) oraz zmiany kierunku wirowania.
Kątnice i prostnice służą do opracowywania otwartej komory zęba i innych prac protetycznych.
Istnieją też kątnice i prostnice przyśpieszające oraz spowalniające. Podobnie jak turbina, kątnica może posiadać dodatkowe źródło światła i spray.
TURBINA POWIETRZNA
Jest zawsze kątnicą.
Wiertło napędzane jest bezpośrednio przez rotor, posiadający wirniki, prowadzany w ruch przez sprzężone powietrze.
Prędkość 330 000 - 400 000 obrotów/min bez obciążenia.
Prędkość robocza wynosi połowę tych wartości: 150 000 - 250 000 obrotów/min, w zależności od ciśnienia powietrza dostarczonego do turbiny. W tym zakresie prędkości moc maksymalna wynosi 10-22 W.
Używa się do otwierania ubytków, nadawania im odpowiedniego zarysu, opracowywania zębów pod wkłady koronowe.
Wymaga systemu chłodzącego.
NIEKONWENCJONALNE METODY OPRACOWYWANIA UBYTKÓW
METODA CHEMOMECHANICZNEGO USUWANIA PRÓCHNICY CMCR
Podstawą jest działanie podchlorynu sodu, który usuwa efektywnie składniki organiczne w temperaturze pokojowej.
Historia prac nad chemicznym usuwaniu zmian próchnicowych sięga lat 70 ubiegłego wieku. Obecnie ma zastosowanie żel Carisolv. Zestaw składa się z żelu i specjalnych narzędzi.
Wprowadzony do ubytku żel zmiękcza chorą zębinę, którą następnie usuwa się za pomocą specjalnych narzędzi. Żel powoduje rozpad kolagenu. Usuwanie zmian jest bezbolesne, efektywne, bezpieczne dla miazgi i nie obniża siły wiązania systemów adhezyjnych.
Metoda stosowana w ubytkach zlokalizowanych w obrębie korony i korzenia oraz zębach mlecznych. Wymaga zapewnienia dostępu do zmian próchnicowej.
Carisolv Gel:
- 0,5% podchloryn sodu,
- aminokwasy /lizyna, leucyna, kwas glutaminowy/,
- karboksymetyloceluloza /zagęszczenie/,
- erytrozyna /kolor/,
- chlorek sodu,
- wodorotlenek sodu.
Substancja czynna powstaje poprzez zmieszanie dwóch roztworów, z których każdy znajduje się w specjalnej strzykawce: pierwsza strzykawka zawiera 0,5% roztwór podchlorynu sodu, druga strzykawka zawiera różowy płyn w skład którego wchodzą 3 aminokwasy (leucyna, lizyna i kwas glutaminowy), chlorek sodu, wodorotlenek sodu i środek zagęszczający.
Opakowanie Multimix jedna dwukomorowa strzykawka, naciskając na tłoczek składniki wydostają się do końcówki gdzie następuje ich dokładne zmieszanie.
Narzędzia - podział ze względu na formę końcówki
Kształt gwiazdy trójramiennej oraz czteroramiennej. Każda z nich bardzo dobrze nadaje się do aplikowania żelu do ubytku. Ze względu na swoją budowę posiadają dużą wydajność zeskrobywania mas próchnicowych, ponieważ ich ostrza mogą działać wielokierunkowo.
Płaskie, okrągłe końcówki, które mogą usuwać tkanki w dwóch kierunkach; ponieważ siła zostaje rozłożona tylko na jedno ostrze, są one bardziej agresywne i lepiej sprawdzają się w przypadku twardszych tkanek jakie spotykamy w próchnicy przewlekłej.
Końcówka przypominająca tępy zgłębnik może służyć do sprawdzania twardości dna ubytku, ale przede wszystkim do usuwania próchnicy z trudno dostępnych miejsc granicy szkliwno-zębinowej.
Dłutkowata, płaska końcówka o wąskim ostrzu będącym przedłużeniem trzonka, może służyć kontroli granicy szkliwno-zębinowej, jak również usuwania tkanek z różnych zachyłków. Jest to bardzo agresywny instrument, dlatego też należy posługiwać się nim ze szczególną ostrożnością i delikatnością.
Opracowanie ubytku
Stosowanie Carisolvu nie wyklucza użycia wiertarki dentystycznej. Często jest to niezbędne, aby stworzyć dostęp do mas próchnicowych. Ubytek należy otworzyć, znieść nawisy szkliwa, a także usunąć stare wypełnienia.
Należy zmieszać zawartość strzykawek. Konsystencja rzadkiego żelu pozwala na przeniesienie go za pomocą ręcznych instrumentów do ubytku.
Po przeniesieniu należy odczekać około 30 sekund, po czym można delikatnie wyskrobywać zmiękczoną zębinę. Roztwór dokłada się co pewien czas i ciągle wyskrobuje, aż płyn pozostający w ubytku pozostaje klarowny, a dno ubytku jest twarde przy sondowaniu.
Zalety: bezbolesność zabiegu; nadaje się do zębów mlecznych.
Wady: skuteczny tylko przy małych i płytkich uszkodzeniach; przygotowanie powierzchni wymaga użycia wiertła.
METODA ABRAZYJNO-KINETYCZNA KCP
Metoda przeprowadzania zabiegów stomatologicznych za pomocą tzw. piaskarek. Polega na wykorzystaniu specjalnego materiału ściernego do opracowywania ubytków lub oczyszczania powierzchni zębów. Zwykle stosuje się wodorotlenek lub tlenek glinu, niekiedy z domieszką hydroksyapatytu oraz wodorowęglanu sodu. Stosowane cząsteczki mają nieregularny kształt a ich wielkość wynosi od 25-90 μm.
Firma KaVo wprowadziła proszek do oczyszczania profilaktycznego: PROPHYpearls zbudowanego z węglanu wapnia o regularnych kształtach.
Nośnikiem ścierniwa jest strumień sprzężonego powietrza o ciśnieniu 2,5-10 barów.
Podstawową zasadą jest wykorzystanie energii kinetycznej rozpędzonych drobin proszku ściernego. Zderzając się z opracowywaną powierzchnią powodują usuwanie osadu czy zmian próchnicowych.
Praca piaskarką wymaga odpowiedniej techniki. Ważna jest odległość końcówki od powierzchni zęba (3-5 mm) jak i kąt pod jakim jest ustawiona końcówka dyszy piaskarki (30-60 stopni)
Abrazja powietrzna
Zalety:
- Brak mikronapięć spowodowanych wibtracją wiertła
- Nie wywiera negatywnego efektu na miazgę-bezdotykowość metody.
- Sprawdza się w przypadku zmian na powierzchni okluzyjnej i przyszyjkowej
- Może być również wykorzystana do diagnozowania podejrzewanej próchnicy w bruzdach
- Minimalny ubytek zdrowej tkanki zęba
- Korzystny kształt uzyskany przy opracowaniu ubytku i bruzd (kształt litery U), zmniejszający naprężenia działające na wypełnienia
- Brak warstwy mazistej
- Lepsza szczelność wypełnień- tworzy się mikroretencja
- Nowe możliwości terapii optymalnej pod względem estetycznym i kosmetycznym
- Bezbolesność zabiegu
- Znaczne zmniejszenie stresu pacjenta lekarza podczas zabiegu
- Łatwość sterylizowania urządzenia
Wady:
- Możliwość zmatowienia matowych uzupełnień, sąsiadujących wypełnień, zmatowienia narzędzi stomatologicznych
- Zapylenie- metoda ta nie jest zalecana u osób z przewlekłymi chorobami układu oddechowego
- Konieczność stosowania specjalnego systemu ssącego oraz okularów ochronnych zarówno przez lekarza i pacjenta
METODA OSCYLACYJNO-ULTRADŹWIĘKOWA (SONOABRAZJA)
Służy głównie do opracowywania małych ubytków na pow. stycznej i wykonywania preparacji tunelowej.
Zmodyfikowany skaler powietrzny generujący oscylację z częstością dźwiękową <6,5 kHz przenoszona na końcówkę pracującą pokrytą nasypem diamentowym. Kształt końcówek zależy od rodzaju opracowywanego ubytku.
SonicSys Approx- kształt łopatki z jednostronnym nasypem diamentowym służące do preparacji ubytków stycznych.
SonicSys micro, SonicPrep angle wykorzystywane do preparacji tunelowej.
Obecnie dostępny jest np. system SonicSys 2000L, SonicFlex
Dużą zaletą tej metody jest oszczędność zdrowych tkanek zęba
METODA HYDROKINETYCZNO-FOTOABLACYJNA (zastosowanie laserów wysokoenergetycznych)
Przy użyciu lasera następuje bezdotykowa aplikacja impulsów energii, które przechodzą bezpośrednio do punktu leczenia za pomocą giętkich włókien.
Stosowane są lasery o dużej mocy: Gazowe CO2, jagowo-neodymowe YAG, jagowo-erbowe YAG:Er, system Excimer (UV)
Lasery służą do usuwania tkanek zmienionych próchnicowo, wyjaławiania i preparacji ubytku. Laser może być stosowany w leczeniu próchnicy początkowej, powodując zmniejszenie podpowierzchniowej demineralizacji.
Działanie lasera
Laser to niezwykle precyzyjne urządzenie, dające się zaprogramować tak, że usuwa tylko zmienioną chorobowo tkankę bez ryzyka uszkodzenia zdrowych tkanek zęba. Długość fali lasera jest dobrana do wycinania biologicznych tkanek. Krótki impuls jest odpowiedzialny za jak najmniej szkodliwe działanie na tkanki okoliczne. Obszar działania wiązki laserowej jest bardzo mały, więc efekt działania jest ograniczony do bardzo małej powierzchni i minimalizuje rozgrzewanie okolicznych tkanek. Dzięki temu zabiegowi wypełnienie jest trwalsze od 4 do 6 razy niż w przypadku standardowych metod, ponieważ na powierzchni ubytku powstają mikrokratery, które wiążą wypełnienia kompozytowe. Ząb ukształtowany przez laser ma zwiększoną przyczepność materiału wypełniającego.
Zalety:
- eliminacja wibracji;
- sterylność ciętej powierzchni;
- zwiększenie odporność na działanie kwasów;
- wzrost mikrotwardości;
- wytworzenie bariery krystalicznej, poprzez zlanie się hydroksyapatytów szkliwa i zębiny;
- stymulacja odontoblastów do produkcji zębiny reakcyjnej;
- oszczędzanie zdrowej tkanki;
- redukcja krwawień (w ranie, tuż po przejściu wiązki światła, tworzą się mikroskrzepy).
Wady:
- możliwość stosowania tylko w przypadku świeżych ubytków
OPRACOWANIE UBYTKÓW ZA POMOCĄ OZONU - OZONOWANIE
Metoda wprowadzona 28 kwietnia 2003 r.
Ozon niszczy ekologiczną niszę bakterii kwasotwórczych w ubytku, co powoduje zasiedlenie się tam innych, niekwasotwórczych drobnoustrojów. Jeśli do takiego ubytku zostanie wprowadzony cukier, nie będzie on przetwarzany na kwas, a ślina katalizować będzie procesy naprawcze szkliwa i zębiny.
Zdolność do utleniania łańcuchów białkowych - ułatwia dostęp śliny do miejsc, gdzie ma nastąpić remineralizacja.
Kwas pirogronowy (powstały w ubytku), pod wpływem ozonu rozpada się na aceton i dwutlenek węgla - obniżenie pH.
Wykorzystanie ozonu w stomatologii wynika z jego następujących właściwości fizyko-chemicznych:
- Poprawia metabolizm zapalnie zmienionych tkanek poprzez zwiększenie ich natlenienia
- Aktywuje systemy odpowiedzi immunologicznej
- Wpływa na stan równowagi oksydacyjnej organizmu
- Działa niszcząco na bakterie, grzyby i wirusy. Z bakterii próchnicotwórczych najbardziej wrażliwe są Streptococcus Mutans i Streptococcus Sobrinus. Ozon łatwo oddziałuje na wielonienasycone kwasy tłuszczowe znajdujące się w otoczkach wirusów.
- Działając na substancję organiczną tkanek zmineralizowanych zębów wzmaga ich potencjał remineralizacyjny.
- Ma zdolność „otwierania” kanalików zębinowych, dzięki czemu ułatwia dyfuzję jonów wapnia i fosforu do głębszych warstw ubytków próchnicowych.
- 10-sekundowa aplikacja ozonu powoduje zniszczenie 99% bakterii, a 20-sekundowa 99,9%. W zależnośći od stopnia zaawansowania zmiany ubytek może zostać odbudowany lub pozostawiony do remineralizacji.
Wskazania do zastosowania ozonu w stomatologii są następujące:
- profilaktyka próchnicy
- wczesne zmiany próchnicowe
- próchnica średnia i głęboka - działanie wspomagające
- próchnica cementu korzeniowego
- pęknięcia szkliwa
- nadwrażliwość szyjek zębowych
- wybielanie zębów
- odkażanie kanałów korzeniowych
- choroby infekcyjne błony śluzowej jamy ustnej
- choroby przyzębia brzeżnego
- w protetyce, chirurgii stomatologicznej i zabiegach implantologicznych - szybsze gojenie się ran
W Polsce dostępne są dwa typy urządzeń wytwarzających ozon dla potrzeb stomatologii:
- HealOzon firmy KaVo, który produkuje ozon z powietrza, a aplikacja gazu odbywa się w obiegu zamkniętym. Jego nadmiar jest odsysany i neutralizowany przez jony manganowe. Stężenie ozonu w kapturku przylegającym do tkanki wynosi 2100ppm. Idealna szczelność kapturka jest warunkiem aplikacji ozonu. Stąd też aplikacja możliwa jest tylko na tych powierzchniach, gdzie taką szczelność możemy zapewnić. Urządzenie ma specjalne zabezpieczenie, które blokuje podawanie ozonu w momencie stwierdzenia nieszczelności aplikatora, zatem chroni pacjenta (lekarza) przed zaaspirowaniem czystego ozonu bezpośrednio do płuc Przyrząd nie jest duży. Do „kątnicy” montuje się elastyczną czapeczkę, która ma szczelnie pokryć przynajmniej połowę klinicznej korony zęba z ubytkiem. To jest tzw. aplikator. Producent oferuje wiele różnych silikonowych aplikatorów zakładanych na końcówkę HealOzone (inne na siekacze, inne na zęby trzonowe, przedtrzonowe, górne, dolne) i sugeruje ewentualnie dokonywanie doraźnych uszczelnień, np. gutaperką. Możliwe jest nawet chwilowe uszczelnienie aplikatora poprzez odpowiednie uciśnięcie palcem.
- OzonyTron firmy MYMED Gmb H. W urządzeniu tym ozon powstaje w szklanych końcówkach, którymi podawany jest do pola zabiegowego. Nie ma tutaj obiegu zamkniętego i dlatego ozon możemy aplikować w miejsca trudno dostępne np. patologiczne kieszonki przyzębne lub kanały korzeniowe.
Zalety
- Leczenie trwa 10-40 s pozwala, więc na zajęcie się kilkoma ubytkami na jednej wizycie
- 86 % leczonych ubytków wykazuje całkowitą remineralizację już po 4 tygodniach
- Cena leczenia ozonem jednego zęba ok.50 zł
- Bezbolesne, nie naruszające ciagłości szkliwa
Wady
N- owa, zremineralizowana pod wpływem ozonu tkanka ma charakterystyczny, ciemnobrązowy kolor. Ząb jest zdrowy, odporniejszy na próchnicę niż przed leczeniem, ale brzydki
- Nie stosować u pacjentów z rozrusznikami serca, chorych na astmę, padaczkę i inne choroby neurologiczne, u małych dzieci i kobiet w ciąży
METODA INFILTRACYJNA ICON
Opracowana przez Instytut Charite w Berlinie i Uniwersytet w Kilonii w celu zatrzymania początkowej próchnicy
Na rynku od kwietnia 2009 r.
Polega na zastosowaniu specjalnych środków chemicznych (specjalnej żywicy), które wnikają wgłąb zęba wykorzystując prawa fizyki (zasysanie kapilarne) i samoczynnie leczą uszkodzone tkanki zębów
Likwiduje chorobotwórczą porowatość tkanki, uzupełnia niewielkie ubytki i zatrzymuje rozwój próchnicy.
Metoda ta jest stosowana w leczeniu początkowej próchnicy zębów w przestrzeniach stycznych, wargowych i językowych. Dentysta ma do wyboru dwa zestawy do leczenia: aproksymalny (do użytku między zębami ) i przedsionkowy (do użytku na gładkich powierzchniach)
Likwiduje kredowobiałe plamki, przywracając estetyczny wygląd zębów.
Sposób użycia
Za pomocą żelu usuwa się pierwszą mineralną warstwę znajdującą się nad ubytkiem. Następnie nanosi się specjalne ciekłe tworzywo sztuczne (ICON), które wnika do ubytku poprzez siły kapilarne, blokuje drogi dyfuzji kwasów wywołujących próchnicę i zatrzymuje jej rozwój. Substancję tę utwardza się światłem, podobnie jak w przypadku zwyczajnych wypełnień
Zalety
- Postęp próchnicy początkowej zostaje wcześnie zahamowany
- Zdrowe twarde tkanki zęba są zachowane
- Powierzchnia leczonego zęba wygląda jak naturalne szkliwo
- Leczenie nie wymaga borowania ani znieczulenia
- Całe leczenie odbywa się podczas jednej wizyty - 15 min
Wady
- Może być stosowana tylko do leczenia próchnicy wczesnej (ubytek nie może przekroczyć 1/3 zębiny)
- Cena - leczenie jednej powierzchni zęba kosztuje od 80 do 100 euro
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
CHARAKTERYSTYKA MATERIAŁÓW KOMPOZYCYJNYCH
Mają podobną strukturę do tkanek zęba
Zawierają subst.organiczną (żywica,inicjatory,subst.warunkujące efekty kosmetyczne materiału) i nieorganiczną (wypełniacze) połączonych przez wprowadzenie bipolarnych silanów.
Żywica w kompozytach składa się głównie z polimerów krzyżowych złożonych z monomerów wielocząsteczkowych. 2 zasadnicze grupy wypełniaczy:makro- i mikrowypełniacze.
Podział materiałów kompozycyjnych
Materiały z makrowypełniaczem całkowicie nieorganicznym(zawartość 54%)
+ najtwardsze,stos.mało kurczliwe,niski współczynnik rozszerzalności
- chropowate, szybko przebarwiają się
Materiały z mikrowypełniaczem - jednorodne (zaw.wypełniacza 35%-55%) i niejednorodne (zaw.25% wypełniacza)
+ gładkie
- najmniej twarde, najszybciej ścierające się
Materiały hybrydowe-zawierają zarówno makro- jak i mikrowypełniacze lub różne formy wypełniaczy (zaw. 64%-87% wypełniacza)
EVICROL
Materiał kompozytowy chemutwardzalny przeznaczony do wykonywania trwałych i estetycznych wypełnień ubytków zębów (III,IV i V klasy),szynowania zębów i odbudowy. Produkowany w czterech odcieniach barwnych (podstawowym kolorze nr 21 oraz 3 uzupełniających odcieniach oznakowanych numerami 25,27 i 45).
TRIODENT® VLC
Światłoutwardzalne wypełnienie kompozytowe oparte na bazie chemicznie połączonych mikrowypełniaczy. Jest używany z systemem łączącym Dentamed P&B oraz wytrawiaczem Dentamed Etching Gel.Triodent VLC może być nakładany do ubytku kilkoma warstwami. Wypełnienia poleruje się na wysoki połysk.
Stosowany do wypełnień ubytku III,IV i V klasy,korekt anatomicznych nieprawidłowości szkliwa,naprawy licówek wykonanych z porcelany i akrylu,pod mosty i korony.
HERCULITE XRV
Wprowadzony do sprzedaży w 1985 roku materiał kompozytowy hybrydowy o wysokiej zawartości wypełniacza (ok.79%).Bardzo szeroka gama kolorystyczna daje ogromną wszechstronność i duże możliwości estetyczne (16 odcieni szkliwnych, 16 odcieni zębinowych, 2 odcienie sieczne, 3 przyszyjkowe).Uznawany za uniwersalny kompozyt do wypełnień bezpośrednich.
FILTEK™ ULTIMATE FLOW
Filtek™ Ultimate Flow to płynny materiał kompozytowy charakteryzujący się doskonałą estetyką, niezrównanym utrzymaniem połysku i niską ścieralnością. Jest materiałem nanokompozytowym o niskiej lepkości, polimeryzowanym światłem i widocznym w promieniach RTG.
Zastosowanie kliniczne:
- wymiana wypełnienia amalgamatowego w bocznym zębie
- wypełnienie przyszyjkowe
- wypełnienie w zębie bocznym
Filtek™ P60
Materiał kompozytowy do odbudowy zębów bocznych z krótkim czasem utwardzania i doskonałymi efektami klinicznymi. Podczas pięcioletnich badań klinicznych żadne ze 198 wypełnień nie kwalifikowało się do wymiany.
Właściwości:
- doskonale gęsta konsystencja ułatwiająca nakładanie materiału
- krótki czas utwardzania - tylko 20 sek., warstwa 2,5 mm
- dostępny w 3 najpopularniejszych odcieniach: A3, B2, C2
- niewielki skurcz polimeryzacyjny
- doskonała odporność mechaniczna i niska ścieralność
Filtek Z550
Uniwersalny materiał kompozytowy do wypełnień Filtek™ Z550 ma wysoką jakość. Cechuje go duża wytrzymałość na zginanie i rozciąganie, a także odporność na ścieranie. Filtek Z550 jest wszechstronną nanohybrydą.
Stosowany do:
- wypełnień bezpośrednich w odcinku bocznym i przednim, także w obrębie
- powierzchni żujących
- odbudów zrębu zęba
- szynowania zębów
- pośrednich wkładów, nakładów i licówek
Czym jest nanohybryda?
Nanohybrydowe materiały kompozytowe oferują niezawodne rozwiązania w szerokim zakresie wypełnień stomatologicznych. Dla zwiększenia objętości wypełniacza w materiale oprócz dużych cząsteczek dodano cząsteczki w rozmiarze nano. Duże cząsteczki wpływają na wytrzymałość mechaniczną materiału, podobną do uzyskiwanej w tradycyjnych materiałach hybrydowych. Dodatek wolnych i połączonych w klastry nanocząsteczek daje lepszą odporność na ścieranie, powierzchnia jest łatwiejsza do wypolerowania , co ma pozytywny wpływ na efekt estetyczny.
GRADIA DIRECT LoFlo
Gradia Direct LoFlo to płynny światło utwardzalny kompozyt o wysokiej gęstości z mikro wypełniaczem hybrydowym opracowanym w technologii HDR zawierającym nanocząsteczki krzemionki
Właściwości:
- doskonała wytrzymałość na ścieranie
- wypełniacz znacznie zwiększa trwałość, polerowalność i kontrastowość na zdjęciach RTG
- optymalna lepkość pozwala na doskonałą adaptację do ubytku, łatwo zachowuje nadany kształt
- 7 odcieni umożliwia wykonywanie niewidocznych wypełnień, nieodróżniających się od otaczającej je struktury zęba
Zastosowanie Gradia Direct LoFlo
- Wypełnienia ubytków klasy I, II, III, IV, V
- Wypełnienia ubytków próchnicowych w obrębie cementu korzeniowego
- Wypełnienia w zębach mlecznych
- Wypełnienia ubytków opracowanych tunelowo
- Pokrywanie powierzchni nadwrażliwych
- Podkład pod wypełnienia
- Wypełnianie bruzd
- Stabilizowanie rozchwianych zębów
- Naprawa uszkodzonych wypełnień kompozytowych
Filtek Z250
Filtek Z250 to uniwersalny, światło utwardzalny materiał kompozytowy o doskonałych właściwościach użytkowych
Właściwości:
- bardzo dobre właściwości mechaniczne
- doskonały połysk i dopasowanie odcieni
- bardzo łatwy w aplikacji, dzięki zmniejszonemu przyleganiu do narzędzi i szybkiemu utwardzaniu
- widzialny na zdjęciach rentgenowskich
- materiał stosuje się z systemami łączącymi
Zastosowanie Filtek Z250
- bezpośrednie wypełnianie ubytków w zębach przednich i bocznych (w tym również powierzchni zgryzowych)
- odbudowa zębów pod uzupełnienia protetyczne
- szynowanie
- wypełnienia wykonane metodą pośrednią, np. wkłady, nakłady, licówki
VALUX PLUS
Valux Plus to materiał złożony, światło utwardzalny, nieprzepuszczający promieniowania rtg
Zalety wypełnień z materiału Valux Plus:
- doskonale zachowany i długotrwały kształt anatomiczny
- brak widocznych uszkodzeń na powierzchni
Zastosowanie Valux Plus
- wypełnianie ubytków w zębach przednich i bocznych metodą bezpośrednią
- wypełnianie ubytków metodą
- kanapkową
- wkłady i nakłady
- wykonywanie licówek
- na zęby przednie
- naprawy licówek w uzupełnieniach protetycznych stałych
- korekta diastem
- unieruchamianie rozchwianych zębów przednich