Jakie są lecznicze właściwości aloesu?

Aloes jest rośliną pozornie znaną wszystkim. W wielu domach uprawia się ją w doniczkach, często pełni funkcje wyłącznie ozdobne. Czasem, w razie potrzeby, rozcina się liść i kładzie na zranione miejsca, robi lecznicze nalewki. Czy jest coś więcej, co powinniśmy wiedzieć o tej roślinie? Owszem, na przykład to, że wyróżnia się około 275 gatunków aloesów i są to między innymi krzewy, drzewa i rośliny zielne.

Aloes przystosowuje się do trudnych warunków z ograniczoną ilością wody. Jako roślina znajdująca się na pustyni może przetrwać długie okresy suszy oraz upałów, bowiem w jej liściach znajdują się pojemniki wypełnione wodą i zatrzymujące ją nawet do pięciu lat. Woda ta przekształca się w naturalny roślinny żel.

Aloe vera (Aloe barbadensis) jest najbardziej znanym i najszerzej wykorzystywanym w lecznictwie rodzajem aloesu. Uprawia się go w Ameryce Północnej, w Meksyku, na Antylach, w Australii, a także w Indiach, Cejlonie, na Filipinach, w Tajwanie. Miąższ pozyskiwany z tego rodzaju rośliny jest jasnozielony, o konsystencji galaretki. Można z niego pozyskać także pulpę aloesową, w jej skład wchodzi sok, miąższ oraz skórka liści. Miąższ pozyskujemy poprzez obranie liści ze skóry, a po wyciśnięciu uzyskujemy żel aloesowy zwny alona

Troszkę historii… W starożytności aloes używany był do leczenia ran, balsamowania zwłok, wyrobu farm oraz, uwaga, stosowany był jako silny środek przeczyszczający. Nazwa arabska aloesu oznacza „kwaśną, świetlistą substancję”, a w Afryce nazywany jest do dziś „lilią pustyni”. Mieszkańcy starożytnego Egiptu wierzyli, że miąższ aloesu dodaje urody oraz zdrowia, a także zapewnia nieśmiertelność. Stąd pochodzi jej nazwa - „roślina nieśmiertelności”. Aloes był także umieszczany w grobowcach zmarłych faraonów. Mahatma Ghandi stosował go w okresach postów (np. podczas dziewiątego miesiąca w kalendarzu arabskim - Ramadanie) zarówno jako pokarm oraz środek do oczyszczania organizmu.

Dlaczego aloes jest uważany za tak dobroczynny? Przez to, co zawiera w sobie. Jego liście zawierają 96% wody. 4% to ponad 270  substancji o aktywności biologicznej. Jest on bogatym źródłem białek występujących w postaci aminokwasów:: histydyna, leucyna, lizyna, fenyloalanina, arginina, metionina, treonina, tryptofaniwalina. Znajdziemy tam także witaminy: betakaroten, witaminę  C, B1, B2, B3, a także potas, wapń, magnez, sód, fosfor, cynk, siarkę, żelazo oraz śladowe ilości krzemu, kobaltu, manganu, miedzi, niklu, boru, glinu, litu, chromu, molibdenu, boru, cyny.

Jak więc działa tak bogaty skład aloesu? Otóż przywraca on równowagę kwasowo - zasadową w organizmie, którą regularnie zakłócamy nieprawidłowym odżywianiem się oraz dobrze wpływa na układ immunologiczny. Acemannan i glukomannan pobudzają działanie makrofagów, które niszczą bakterie i wirusy  oraz zwiększają ilość leukocytów we krwi, aktywizują limfocyty T. Ale to nie wszystko - aloes oczyszcza organizm z toksyn endo- i egzogennych oraz zapobiega zaburzeniom przemiany materii, działa wiruso- bakterio- i grzybobójczo. Co więcej, aloes pomaga utrzymać prawidłową florę bakteryjną, działa aseptycznie na „złe” bakterie, ułatwia  wypróżnianie się przez nawadnianie mas kałowych, regeneruje układ nerwowy. Dzięki aloesowi osadzanie się kamieni nerkowych jest zatrzymane, rany goją się i zabliźniają szybciej, poprawia się krążenie krwi, a organizm lepiej przyswaja witaminy.

Podsumowując: aloes możemy stosować wewnętrznie oraz zewnętrznie w postaci kosmetyków (maści, żele, balsamy, kremy, itp.).

Kilka przykładów zastosowania wewnętrznego:

• wzrost odporności organizmu,

• usprawnianie pracy układu pokarmowego,

• łagodzenie problemów trawiennych,

• przeciwdziałanie zaparciom, biegunkom,

• zapobieganie lub leczenie cukrzycy,

• hamowanie rozwoju HIV (acemannan),

• leczenie infekcji zakażeniowych, alergii, astmy, bezsenności,

• daje ulgę w zespole napięcia przedmiesiączkowego (PMS),

• hamuje wzrost komórek nowotworowych oraz aktywuje wzrost funkcji komórek zdrowych,

• pomaga przy nadciśnieniu, paradontozie, infekcjach układu moczowego, zaburzeniach krążenia krwi, chorobach oczu,

• przywraca równowagę pomiędzy HDL i LDL cholesterolem,

Zastosowanie zewnętrzne aloes znajduje przy:

• chorobach skórnych takich jak: łuszczyca, egzemy, trądzik,

• przyśpiesza gojenia się  i zabliźnianie ran,

• przynosi ulgę w poparzeniach i odmrożeniach, podrażnieniach skóry, opuchliznach, stłuczeniach, stanach zapalnych dziąseł i jamy ustnej, odparzeniach okolic narządów płciowych i odbytu, zapaleniach pochwy,

• neutralizuje zapach potu,

• działa regenerująco na skórę, włosy, paznokcie,

• pomaga przy leczeniu żylaków, odleżyn, a nawet cellulitu,

• może być stosowany do nawilżania skóry, opóźnia tworzenie się zmarszczek.

Aloes znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach życia. Naprawdę warto korzystać z jego leczniczych właściwości tak, jak robiono to już w starożytności.

---