Grupa nr: 23 T1 Zespół nr: 2	Ćwiczenie nr 2 Chromatografia cieczowa	Data wykonania: 04.04.2011r.
Aleksandra Gwóźdź Magdalena Klimek Marcelina Mądro Michał Ochman Wojciech Trębacz			Ocena:

1. Wstęp teoretyczny:

Za pomocą chromatografii cieczowej możliwa jest identyfikacja substancji oraz jej ilościowa analiza , nawet w niskich stężeniach w obecności innych związków. Możliwość rozdzielania chromatograficznego substancji wynika z faktu, że poszczególne składniki próbki w niejednakowym stopniu ulegają podziałowi między dwie niemieszające się fazy. Jedna z tych faz jest ruchowa (tzw. eluent), natomiast druga faza jest stacjonarna; stanowi nieruchome wypełnienie kolumny chromatograficznej .

2. Cel ćwiczenia:

Analiza ilościowa próbki fluoranten - fluoren (ft-fl) oraz analiza jakościowa mieszaniny M4 metodą HPLC na odwróconej fazie.

Warunki analizy
Chromatograf	Aparat do wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) firmy Knauer (Niemcy)
Faza ruchoma	alkohol metylowy : woda 90:10
Ilość wstrzykiwanej próbki	20 µL
Wielkość przepływu	0,7 mL/min
Długość fali (detektor)	254 nm
Temperatura kolumny	40°

3. Roztwory:

• naftalen

• fluoren

• fluoranten

• piren

• M4

• fl-ft 10 [µg/ml]

• fl-ft 25 [µg/ml]

• fl-ft 50 [µg/ml]

• fl-ft 100 [µg/ml]

4. Opis wykonania doświadczenia:

Do aparatu dozowana jest próbka o objętości około 20 µL , przy pomocy mikrostrzykawki.

Analizę ilościową wykonujemy przez wyznaczenie krzywych kalibracyjnych dla każdego stężenia fl-ft.

Analizę jakościową badanej próbki wykonujemy porównując czasy retencji pików w badanej próbce z czasami retencji wzorców. W naszym ćwiczeniu roztworami wzorców są: naftalen fluoren fluoranten piren. Po każdej analizie starannie przemywamy mikrostrzykawkę, wykorzystując do tego roztwór metanolu. Wykonujemy po jednej analizie każdego z roztworów wzorcowych zadania oraz próbek używanych w analizie ilościowej.

Analiza ilościowa mieszaniny fluoren-fluoranten
PRÓBKA (20 µL)	Stężenie [µg/ml]	Czas retencji tR [min]	Powierzchnia piku [µV /100min]	Wysokość piku [µV]	Szerokość piku [min]
fluoren	10	4,295	119043	3553	0,325
fluoranten			6,075	266107	6366	0,415
fluoren		25	4,228	882194	25612	0,330
fluoranten			5,995	2269537	52747	0,417
fluoren		50	4,225	1812416	52468	0,328
fluoranten			5,988	4950485	113829	0,418
fluoren		100	4,227	3527606	100995	0,335
fluoranten			5,983	9937074	229546	0,413

Chromatogramy analizowanych wzorców fluorantenu i fluorenu

Na podstawie otrzymanych wartości sporządzamy wykresy krzywych kalibracyjnych S = f(C) odpowiednio dla fluorenu i fluorantenu.

Analiza wzorców próbek substancji
PRÓBKA (20 µL)	Czas retencji tR [min]	Powierzchnia piku [µV /100min]	Wysokość piku [µV]	Szerokość piku [min]
naftalen	3,100	1623608	54261	0,280
fluoren	4,222	1963177	54508	0,335
fluoranten	6,005	4864773	110811	0,418
piren	6,798	1295006	25935	0,487

5. Obliczenia:

1. Obliczenie stężenia próbki fluorenu:

y = 37128x - 131876 wzór (1) krzywa trendu

y- pole piku

x- stężenie

x = (y + 131876)/37128 przekształcenie wzoru (1)

y=1953510 [μV 1/100 min]

x=56,167 [µg/ml]

2. Obliczenie stężenia próbki fluorantenu:

y = 105983x - 545912 wzór (2) krzywa trendu

x = (y + 545912)/105983 przekształcenie wzoru (2)

y=4498585 [μV 1/100 min]

x=47,597 [µg/ml]

6. Pomiary wykonane dla roztworu M4 w temperaturze 40°:

PRÓBKA (20 µL)	Czas retencji tR [min]	Powierzchnia piku [µV /100min] (y)	Wysokość piku [µV]	Szerokość piku [min]	Stężenie próbki [µg/ml] (x)
naftalen	3,172	1539084	51604	0,278	-
fluoren	4,248	1953510	54577	0,333	56,167
fluoranten	6,010	4498585	110754	0,398	47,597
piren	6,810	854366	20332	0,425	-

W roztworze M4 wykryto obecność czterech pików, których czasy retencji po porównaniu z czasami retencji pików pochodzących z roztworów wzorcowych są do siebie zbliżone (podobne). Te związki to:

• Naftalen

• Fluoren

• Fluoranten

• Piren

7. Wnioski :

W pierwszej części ćwiczenia wykonywaliśmy analizę ilościową roztworów FLUORENU - FLUORANTENU , odpowiednio o stężeniach

10 - 25 - 50 - 100 µg/ml dzięki czemu mogliśmy narysować wykresy krzywych kalibracyjnych dla tych roztworów. Analizując otrzymane wykresy możemy stwierdzić, że powierzchnie pików poszczególnych związków są proporcjonalne do stężenia składnika w badanych próbkach. Ponadto dowiedliśmy ,że wraz ze wzrostem stężenia powierzchnie pików również rosną.

Dokonując analizy jakościowej poszczególnych substancji wzorcowych porównywaliśmy otrzymane wyniki i określaliśmy skład badanej próbki, w skład której wchodzą: naftalen, fluoren, fluoranten, piren. Stężenia badanych przez nas próbek fluorenu i fluorantenu po dokonaniu stosowych obliczeń wynoszą odpowiednio 56,2 oraz 47,6 [µg/ml].

---