2009 10 26;23;42 1

3 TRANSPORT TLENU

Transport tlenu od gazu wdechowego do poziomu mitocnondriów

[ Pi0₂ suchy gaz (21 kPa) ]

\ J V	Pa02	Iw	oa02 (97%)
WX\	(13kPa)	W	Hb (150 g/l)

Pa02 - P0₂ tętnicze Sa0₂ - SO2 tętnicza Hb - hemoglobina CaOz - zawartość tlenu we krwi tętniczej Qj - rzut serca OOz ^- dostarczanie tlenu Pv02 - zawartość tlenu we krwi żylnej 5vOz - saturacja żyina Cv0₂ - zawartość tlenu w żyle

P_A0₂ - pęcherzykowe PO2 Pi02 - wdechowe PO2

Dostarczanie tlenu (DOz)

OO2 = Qr x Ca02 = norma -1000 ml/min Qt = rzut serca; Ca0₂ = zawartość tlenu we krwi tętniczej Ca0₂ = [Hb x 5a0₂ x k + (Pa0₂ x 0,023)] = -200 ml 0₂/l Hb = hemoglobina (g/i); k = współczynnik wiązania tlenu do Hb (1,36 ml O2/g Hb); Pa0₂ x 0,023 = tlen rozpuszczony w osoczu

Zależność pomiędzy ciśnieniem parcjalnym tlenu (P0₂) i procentowym wysyceniem hemoglobiny tlenem (S0₂)

(2,3 PPG = 2,3 dwufosfogliceroi)

Wpływ zmiany dostarczania tlenu (DO2) na zużycie tlenu (702)

Wpływ posocznicy

5v02

(60%)

Wartości tkankowe P0₂ (-2,7-5,3 kPa)

Wartości

wewnątrzkomórkowe P0₂ (-1,3-2,7 kPa)

400    300    1200

D0₂ (ml/min)

Czynniki wpływające na wzrost metabolizmu

Czynnik    Postępowanie

Pv02	J V___________	___7	?&02
(5.3 kPa)			(13 kPa)

Zużycie tlenu (V0₂)

V0₂ = Q_T x (CaOz ~ Cv0₂) = -250 ml/min Q_t = rzut serca

Ca0₂ = zawartość tlenu w tętnicy

Cv0₂ = zawartość tlenu we krwi żylnej mieszanej

Dostarczenie tlenu do tkanek zależy od:

-    saturacji (5a0₂)

-    dysocjacji oksyhemoglobiny (b)

-    odległości dyfuzji w tkankach

-    tempa metabolizmu komórki

-    przepływu włośniczkowego

Prawidłowa korelacja między D0₂ a V0₂

Gorączka (wzrost V0₂ o 10% na każdy 1°C gorączki)

Ból, pobudzenie, dreszcze, aktywacja układu współczulnego Wysiłek

(np. fizykoterapia)

Leki (np. p-agoniści, katecholaminy)

Posocznica, uraz, oparzenie, operacja

ochładzanie

analgezja,

sedacja

sedacja,

zwiotczenie

unikać

stosowania

przyczynowe

(np. antybiotyki)

Wpływ tlenoterapii i stężenia hemoglobiny na transport tlenu u krytycznie chorych

Fi0₂ Pa0₂(kPa) 5a0₂(%) Hb (g/l) CaO_z{m\!\)

Współczynnik ekstrakcji tlenu (OEP)

OEP = V0₂/D0₂ x 100 = -25%

lub OEP = Ca0₂/(Ca0₂ - Cv0₂) - -25%

1. Przed leczeniem (powietrze)	0,21	6	75	60	63
2. Tlenoterapia (35%)	0,35	9.5	93	60	103
3. Zwiększenie stężenia tlenu	0.6	16,5	96	60	110
w mieszaninie oddechowej (60%) 4. Podanie krwi (transfuzja uzupełniająca)	0,6	16,5	96	120	164

Najważniejszą funkcją serca, płuc i uldadu krążenia jest dostarczenie tlenu i substancji odżywczych do tkanek oraz usuwanie dwutlenku węgła i innych produktów przemiany materii. Transport tlenu determinują:

1. Ilość tlenu pobrana do krwi w płucach, którą można zmierzyć jako zawartość tlenu we krwi tętniczej (CaO ,). Wartość ta zależy od stężenia tlenu w pęcherzykach, wydolności wymiany gazowej w płucach, stężenia hemoglobiny we krwi i warunków dysocjacji hemoglobiny (krzywa dysocjacji).

2.    Transport tlenu z płuc do tkanek, zależny od rzutu serca (Q_T) i regionalnej .jego dystrybucji

3.    Przenikanie tlenu z krwi wlosniczkowej uo mitochondnów tkanek determinuje tlenowy gradient kapilarno-mitochondrial-ny, powierzchnia naczyń włosowatych i odległość dyfuzji.

16 Część 1. Ogólna