EPSON005

Podgromada: beczułkowce — Doliolida

Synonim: obręczomięśniowe — Cyclomyaria

Diagnoza: sprzągle prowadzące samotny tryb życia, pelagiczne; mięśnie okrężne tułowia zebrane v pasma tworzące obręcze.

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA

Beczułkowce żyją pojedynczo, są pelagiczne, pospolite w morzach ciepłych. Występują zawsze licznie, okresami masowo. Znanych jest ok. 20 gatunków.

9

e t

B

m

o e

Itc. 289. Beczułkowce. A — przekrój podłużny przez Doliolum sp., B — wygląd ogólny z boku, 7 — larwa; a — smuga orzęsiona gardzieli, b — otwór gębowy, e — serce, g — stolon grzbietowy, i — kloaka, m — pas mięśniowy, n — endostyl, o — stolon brzuszny (nad nim pączki wędrujące na stolon grzbietowy), s — szpara skrzelowa, t — statocysta, z — zwój mózgowy, ż — żołądek

MORFOLOGIA FUNKCJONALNA Budowa zewnętrzna

Ciało jest przejrzyste, zbudowane z tułowia. Ma kształt beczułki, od 1 do 3 cm iługiej, otwartej na obu końcach. W tułowiu wyróżniają się 3 części: gardłowa, trzewiowa i kloakalna.

Części gardzielowa i kloakalna obejmują obszerne jamy, rozdzielone przegrodą przechodzącą ukośnie przez środek ciała, rozciągniętą od strony grzbie-wej, ku stronie przednio-brzusznej. Część górna przegrody poprzebijana jest arami skrzelowymi, w części dolnej skupione są narządy wegetatywne ewnętrzne (ryc. 289A). Zespół trzewiowy ma brązowe zabarwienie i przelecą przez ścianę ciała.

U postaci rozmnażających się wegetatywnie (p. rozwój) po stronie o-grzbietowej występuje stolon grzbietowy, a po stronie pośrodko-

811