3tom328

10. TECHNIKA ŚWIETLNA    _65J

Tablica 10.27. Współczynniki a,, a₂ i ó,, b₂ stosowane przy obliczaniu wskaźnika wykorzystania h’h*

Wskaźnik pomieszczenia w	NI >44		NI < 44		b,	b2
		^a2	^at	a2
0,6	0.005	0,494	0,001	0,511	-0,014	0,207
0.7	0,039	0,512	0.014	0,571	-0,020	0,233
0,8	0,068	0,539	0.024	0.632	-0,019	0235
0.9	0,090	0.561	0,039	0,674	-0.011	0,226
1,0	0,109	0,586	0,053	0,713	0	0,208
1.25	0,169	0,620	0,089	0,797	0,012	0,159
1.5	0,243	0,600	0.128	0,853	0.013	0,131
2,0	0,364	0,542	0,206	0,887	0,012	0,098
2,5	0.452	0,4845	0,271	0,881	0,012	0,078
3.0	0,520	0,436	0.326	0,859	0,011	0.064
4,0	0,615	0,362	0,412	0.806	0,010	0,047
5,0	0,678	0,3105	0.477	0,749	0.008	0,038
7.0	0,754	0,244	0,569	0,649	0,006	0,027
10,0	0,817	0.186	0,655	0,541	0,004	0.019
20.0	0,900	0.108	0,785	0,358	0,002	0,009

Uwaga: NI - pierwszy wskaźnik z kodu strumieniowego oprawy.

Tablica 10.28. W'artości współczynnika korekcji c do obliczenia wskaźnika wykorzystania, gdy sjs * 1/2

sjs	Liczba opraw (punktów świetlnych)
	2	4	10	20	40	100-i-400	400
0.20	0,87	0,76	0,81	0,85	0.88	0,94	•
0,25	0.90	0,81	0,85	0,88	0,91	0,95	•
0,30	0,93	0,87	0,90	0,92	0.94	0.97	•
025	0,95	0,90	0.92	0,94	0,95	0,98	•
0.40	0,97	0,94	0,95	0,96	0.97	0.99	1
0,45	0,98	0,97	0,97	0,98	0.98	0,99	•
0,50	o	•	1	•	•	•	•
0,60	•	•	1,03	•	•	•	•
0,75	1,03	1,08	1,07	1,06	1.04	1,02	•

Uwaga: Wybór wartości c dla najbliższych odniesieniowych wartości sjs i liczby opraw (punktów świetlnych).

Klasy BZ. Są umowną formą zakodowania charakterystycznych zmian wartości wskaźnika wykorzystania przy zmianach wartości wskaźnika pomieszczenia. Przez porównanie wartości tvw — występującej w danych warunkach pomieszczenia i rozmieszczenia danego typu opraw — z kryterialnymi wartościami wskaźnika wykorzystania (tabl. 10.29) można szybko określić aktualną klasę BZ, jeśli nie wynika ona z danych katalogowych oprawy.

Składowa bezpośrednia średniego natężenia oświetlenia na umownej poziomej płaszczyźnie roboczej £_auf, może być obliczona następująco:

(10.14)

WW*Iy4><k

ab

gdzie: ą_v — sprawność oprawy w zakresie pólprzestrzeni dolnej (i/_v = .N4 x .N5); <P_0C — strumień świetlny wszystkich źródeł światła umieszczonych w oprawach.

Tablica 10.29. Wartości wskaźnika wykorzystania »>*■ wyznaczające klasę BZ w zależności od wartości wskaźnika pomieszczenia w

Klasa BZ	Wskaźnik pomieszczenia w
	0,6	0,8	1,0	1,25	1,5	2,0	2,5	3,0	4,0	5,0
BZ1	0,528	0,625	0,696	0,742	0,786	0,835	0,866	0,890	0,915	0,929
BZ2	0,453	0,554	0,630	0,690	0,737	0,795	0,831	0.858	0,892	0,907
BZ3	0,430	0,530	0,590	0,646	0,687	0,758	0,803	0,832	0,869	0,892
BZ4	0,380	0,467	0,532	0.582	0,630	0,701	0,750	0,781	0.824	0,852
BZ5	0,313	0,411	0,490	0,548	0,595	0,663	0,713	0,750	0,796	0,833
BZ6	0,244	0,327	0,391	0.444	0,494	0,560	0,612	0.654	0,708	0,742
BZ7	0,202	0.271	0,326	0,380	0,432	0.497	0,552	0,594	0,652	0,692
BZ8	0,174	0,240	0,296	0,351	0,395	0,456	0,510	0,557	0,613	0,657
BZ9	0,135	0,191	0,250	0,300	0,347	0.415	0,472	0,520	0,581	0,625
BZ10	0,085	0,140	0,193	0,245	0,291	0,361	0,421	0,472	0,540	0,585

Sprawność oświetlenia według definicji jest określona następująco:

floł—j¹    (10.15)

gdzie    — strumień świetlny jednostronnie padający na płaszczyznę roboczą. Analitycz

nie może być wyznaczona ze wzoru

i)_oi = ^[wwxWP_f+(l-ww)WP_k] + _I,_łWP_!    (10.16)

w którym: rj_v, t;_A — sprawności oprawy, odpowiednio w zakresie półprzestrzeni dolnej i górnej; ww — wskaźnik wykorzystania; WP — współczynniki przenoszenia podane w tablicach (Załącznik 1), zależne od wskaźnika pomieszczenia i współczynników odbicia ścian i sufitu.

Przy odczytywaniu z tablic wartości WP_p, WP^, WP_S za współczynnik odbicia sufitu należy przyjmować:

—    oszacowaną wartość współczynnika odbicia sufitu, gdy oprawy są umieszczone na suficie (bez zwieszaków);

—    odczytaną z tablic (Załącznik 2) wartość ekwiwalentnego współczynnika odbicia sufitu, gdy oprawy są umieszczone pod sufitem (na zwieszakach).

Wartości współczynników WP zostały podane przy założeniu, że wartość współczynnika odbicia płaszczyzny roboczej (podłogi) wynosi zawsze 0,1.

Metoda sprawności wynika ze związku między średnim całkowitym natężeniem oświetlenia na płaszczyźnie roboczej £_avc a strumieniem świetlnym wszystkich źródeł światła umieszczonych w oprawach <P_X. Związek ten jest określony przede wszystkim na podstawie znanej sprawności oświetlenia ą_oś.

Na podstawie wymienionego związku można obliczyć średnie całkowite natężenie oświetlenia w przypadku zastosowania nowego urządzenia oświetleniowego (£_avc(, ₌ oj) oraz po pewnym okresie używania tego urządzenia (£„„„).

£*«(,- o> = -^    (10.17)

£avr, =    (10.18)

abxk

przy czym k jest współczynnikiem zapasu (k = £_avc(, _ o)/E_w,) o wartości przyjmowanej w trakcie projektowania oświetlenia (w przedziale 1,3 -4-2), a wartości <P_0C i ^ dotyczą zawsze nowego urządzenia oświetleniowego, w tym także nowych źródeł światła.

42*