Bajki rozwijające sprawność językową dzieci1

Komentarz do bajki „Spotkanie z wiewiórką”

Mokra Łapka wymyślił kilka wierszyków.

Które z nich dotyczyły ogona Rudej Kitki?

Czy wszystkie wierszyki o ogonie podobały się Rudej Kitce?

Które jej się nie podobały?

Co się nie podobało Rudej Kitce w tych wierszykach?

Który wierszyk najbardziej się spodobał wiewiórce?

Jaki był ogon Rudej Kitki opisany w tym wierszyku?

Te pytania można postawić dziecku po przeczytaniu bajki. Ważne jest zestawienie wierszyków niepochlebnych dla ogona wiewiórki z tym, który ten ogon wysławia.

Takie porównania mają wyczulić dziecko na słowa, które zawierają ocenę — pozytywną bądź negatywną.

Wiosna

WIOSENNA PRZYGODA

Wiosenne słońce mocno przygrzewało od rana. Mokra Łapka zastanawiał się, czy zostać w chłodnej jaskini, czy wyjść do lasu. Przerwał myślenie, gdy usłyszał skrzeczenie sroki. Wyskoczył z jaskini i krzyknął:

— Dzień dobry, pani Skrzeczyńska, co słychać nowego?

— Witaj, Mokra Łapko! — wrzasnęła sroka, która siedziała na gałęzi buka i poruszała swoim długim ogonem, żeby utrzymać równowagę. Porywy wiatru spychały ją z gałęzi, więc trzymała ją mocno pazurami i co chwilę trzepotała skrzydłami.

Widzę, że dziś jest raczej wietrzna pogoda — zauważył Mokra Łapka.

— Tam na dole pewnie tego nie czujesz — stwierdziła Skrzeczyńska — ale na górze nieźle wieje. Paskudne wietrzy s ko!

— Współczuję pani. Chyba trudno się utrzymać na tej gałęzi — powiedział niedźwiadek.

— Daję sobie jakoś radę — odparła sroka — Mam przecież skrzydła. Nie grozi mi, że spadnę na ziemię i roztrzaskam się. Ale trudno mi rozmawiać, bo wiatr zagłusza słowa.