DSC08815 [ www potrzebujegotowki pl ]

sób pionowy praed$iębiorst\v, które są wzajemnie zainteresowane indywidualnymi decyzjami podejmowanym i przez każde z przedsiębiorstw z osobna. W tak rozumianej superorgamzacji muszą być stworzone takie warunki, aby każdy uczestnik mógł osiągnąć ze współpracy odpowiednie korzyści. Ponosi on określone ryzyko związane z działalnością zaopatrzeniową, produkcyjną i dystrybu-cyjną oraz określone koszty, ale oczekuje uzyskania odpowiednich korzyści.

Dotychczasowe doświadczenia pozwalają na sformułowanie pewnych wytycznych ó charakterze metodycznym dla budowania koncepcji zarządzania ponadorgan izacyjnego. Są to:

L) ustalenie metod przekazywania informacji wśród członków superorga-ntzacji jaką jest łańcuch dostaw.

2)    określenie metod podziału korzyści uzyskanych wskutek współpracy wszystkich członków łańcucha dostaw.

3)    przyjęcie odpowiedniej strategii rozw iązywania konfliktów w łańcuchu dostaw

Znajomość wymienionych wytycznych ma podstawowe znaczenie dla prawidłowej realizacji koncepcji zarządzania łańcuchami dostaw, gdy ż:

-    zapewnienie właściwej i dokładnej informacji jest trudne z uwagi na różny stan odpow iedżiałności uczestników łańcucha dostaw, ale niezbędne,

—    niektóre metody podziału korzyści powstałych w wyniku współpracy uczestników łańcucha dostaw często wzbudzają kontrowersje, gdy'ż nie wystarczają stosowane procedury rachunkowe, potrzebne są wtedy inne działania o charakterze negocjacyjnym.

stosowane formy współpracy w łańcuchach dostaw nie eliminują potencjalnych konfliktów, gdyż uczestnicy mogą mieć różne opinie i stanowiska w sprawach funkcjonowania łańcucha dostaw, wymagane są wtedy różne strategie mające doprowadzić do prawidłowego współdziałania w łańcuchach dostaw.

Wyróżnia się różne cele zarządzania łańcuchami dostaw. J.J. Coyle.

E J. Bardi oraz CJ. Langley Jr wy różnili trzy cele przedmiotowa zarządzania łańcuchem dostaw^l14. Punktem wyjścia, a zarazem pierwszym celem zarządzania łańcuchem dostaw powinno być rozpoznanie wymagań i poziomu obsługi

"* Problemy ic szerzej przedstawiają między innymi D Kisperska-Moroń: Zarządzanie konfliktem w łańcuchach dosutu W Loeistics 9$ Zarządzanie łańcuchami dostań Materiały konferencyjne. Toni I Katowice I99S M Szymczak Supcrorganizacja u zarządzaniu międzynarodowymi łańcuchami dostaw W Struktury urbanizacyjne dla potrzeb logistyki Praca zbrutuwa pod red D. Kisperskicj-Moroń. AI-. Katowice 2000.

•*' JJ Cmfc.EJ Bardi.C J Laaflry Jr Zarządzanie logistyczne Op cit

ostatecznego klienta. Zapotrzebowanie ostatecznego klienta jest magnesem, który ciągnie produkty przez łańcuch. Nic powinno się więc niczego produkować ani zamawiać surowców i półproduktów przed określeniem zapotrzebowania na dany produkt. Popyt u wylotu łańcucha będzie wymuszał przemieszczanie produktów w stronę rynku - wystąpi „ciągnienie” produktów w łańcuchu"'- Przedsiębiorstwa produkcyjne powinny określić typ klienta i jego potrzeby, a następnie skoordynować przepły w produktów zarówno u siebie, jak i w całym łańcuchu.

Koncepcja ta stanow'i przeciwieństwo tradycyjnej koncepcji, według której produkty są wytwarzane zgodnie z prognozowanym popytem, a następnie jako zapasy buforowe są wypychane przez wszy stkie ogniwa łańcucha aż do klienta. M. Christophcr¹¹⁶ przytacza powiedzenie „niepewność jest matką zapasów”, mając na myśli, że jeżeli firmy nie mają pewności co do przyszłego popytu, to muszą utrzymywać zapasy, aby zabezpieczyć się przed niespodziew anymi zmianami. Aby ten pierwszy cel zarządzania łańcuchami dostaw’ zrealizować, należy udostępnić uczestnikom łańcucha dane dotyczące popytu, prognoz sprzedaży; harmonogramów produkcji i zamówień oraz innych informacji niezbędnych do zarządzania przepływem produktów.

Drugim celem zarządzania łańcuchami dostaw jest rozeznanie, w których punktach tego łańcucha umiejscowić zapasy i ile ich tam składować, aby:

-    zaspokoić oczekiwania klientów.

-    zapewnić akceptowany poziom kosztów'" .

Tradycyjne metody zarządzania zazwyczaj sprowadzają się do prób zminimalizowania własnych zapasów przedsiębiorstw przez przesunięcie ich:

| w tył łańcucha dostaw — do dostawców, i lub w przód łańcucha dostaw - do dystrybutorów.

W zarządzaniu łańcuchem dostaw zapasy są traktowane jako ostateczny mechanizm równoważący popyt i podaż. W praktyce następuje to poprzez centralizację zapasów' poprzez zmniejszenie ilości magazynów krajowych i tworzenie niewielkiej ilości regionalnych centrów dystrybucji¹ . Na przykład firma Philips zmniejsza obecnie w Europie Zachodniej liczbę magazynów, w których przechowuje elektroniczne produkty gospodarstwa domowego z 22 do 4. Jako ważniejsze rozwiązanie proponuje się centralne zarządzanie i monitorowanie

M. Christophcr: Logistyka.... opv cii.

Ibid

" JJ.Coylc. Ę:J. Bardi. G.J. Langlcy Jr: Zarządzanie logistyczne Op cit M. Ouisiopher: Logistyka.... op. cit.

- 67